ریحـان از سبزیهاى معطـرى است که به عنـوان سبزى خـوردن مصــرف مى شود. ریحان داراى اسانـس, ویتامینهاى مختلف و املاح معدنى است همچنیـن مـدر (ادرارآور), ضـد نفخ و محرک است.
علاوه بر اثر مـدر بـودن, زیاد کننـده شیر نیز مـى باشـد. دم کرده ریحان در اختلالات گـوارشى و برطرف کردن تشنجات معده و نیز درمان سردردهاى شدید تـوصیه شده است. هندوها احترام خاصـى براى ریجان قایلند و آن را در گلدانى مى کارند و در خانه هاى خـود, گلدان را جلـو بت قرار مى دهند! هندوهاى نازا براى باردار شدن ریحان مصرف مـى کنند! به طـور کلـى از قدیـم ریحان را ضـد نفخ و مقـوى معده معرفـى کـرده انـد که بـا اثـر ادرارآور خـود به کار کلیه ها کمک مـى کنـد. در درمان بیماریهاى مثـانه و کلیه نیز کـاربـرد دارد. ریحان خام بـراى هضـم غذا, بیخـوابـى و درمان میگرن و ورم کلیه نیز بسیار مفید است. جـوشانده آن براى رفع انسداد ریه حاصله از جمع شدن اخلاط در آن مفید است به شرطى که تـوإم با عسل نـوشیده شود.
صد گرم پـودر ریحان 43 میلـى گرم سـدیم, 3700 گرم پتاسیـم, 2070 میلى گرم کلسیـم, 410 میلى گرم منیزیـوم, 42 میلـى گـرم آهـن, 3 / 1 میلى گرم مـس, 8 / 5 میلى گرم روى, 470 میلى گرم فسفر و 497 میلى گرم کلر دارد.