دیفن باخیا مهندس مجتبى شریعت پناهى

 

 

نام خانوادگى: آراسهARACEAE
سـرزمیـن اصلـى: نـواحـى حـاره آمـریکـا, بـرزیل و کلمبیــــا.
دیفـن باخیاDIEFFENBACHIA بـراى اغلب خانـواده ها نامـى آشناست. گیـاهـى است همیشه سبز که سـى گـونه دارد.

دیفن باخیاى آموناD_AMENA
به نواحى حاره آمریکا تعلق دارد. ایـن گونه, به طور متـوسط شصت تا صـد و بیست سانتـى متر رشـد مـى کند. برگهایـش سبزند و لکه هاى سفید یا کرم دارند. طـول برگهاى آمـونا پنجاه تا شصت سانتـى متر است.
گـونه دیگرى به نام پیکتاD_PICTA که بـومـى برزیل و کلمبیاست, بـرگهایـى به رنگ سبز همراه با لکه هاى سفیـد, کرم و یا نقـره اى دارد.
گونه پیکتا چهل سانتى متر رشد مى کند و طول برگهایـش سى سانتى متر است.
در بعضـى از واریته هـاى پیکتـا دمبـرگها, شیـرىرنگنـد.

روش پرورش دیفن باخیا
گرما:
به طـور کلـى گیاهـى گرمادوست است و در زمستان مناسبتریـن درجه حرارت 13 تا 18 درجه سانتـى گراد و در تابستان بیشتـر از بیست و چهار درجه سانتى گراد است.
مـوقعى که هـوا خیلـى گرم باشـد, بهتر است به طـور مرتب آب روى برگهایش پاشیده شود.
در هواى گرم اگر غبارپاشى نشود, برگهایـش قهوه اى گشته, خـود را جمع نموده و مى ریزند. در ایـن صـورت بهتر است آن را به محل خنک منتقل کـرده و آب بیشتـرى به آن بـدهیــد.
در مـورد اسپرى کردن آب روى برگهایـش به ایـن نکته تـوجه داشته باشید که وقتـى نـور آفتاب روى برگهایـش قرار دارد, نباید آنها را خیـس کرد, زیرا در ایـن صـورت دچار سـوختگـى برگ گشته و روى پهنک بـرگ لکه هـاى قهوه اى ظاهـر خـواهـد شد.

نور:
دوستدار محیطى سایه روشـن است. مناسبتریـن موقعیت, زمانى فراهـم مىآید که در محلى پرنـور و به دور از تابـش مستقیـم آفتاب قرار داشته باشد.
در صـورتى که در محل کـم نور و سایه براى مدت طولانى قرار گیرد, ساقه ها و برگهایـش استحکام خـود را از دست داده و رشـد بـى رویه مى کنند. در ایـن صورت گیاه زشت و بدقواره مى شود و ساقه هایش خود را مـى اندازنـد. در محیط بسیار پرنور که نـور آفتاب بـراى ایـن گیاه مزاحمت ایجاد مى کند, برگها زیبایى و جلـوه خـود را از دست داده, دچـار آفتـاب سـوختگـى خـواهنـد شـد.
علامت آفتاب سـوختگـى, خشکـى و قهوه اى شـدن لبه و اطراف برگهاست.

آبیارى:
نیازش به آب متـوسط است. در تابستان هر هفته دو تا سه بار و در زمستـان فقط یک بـار به آن آب بـدهید.
روش دقیقتر بـراى پیـدا کردن زمان آبیارى دیفـن باخیا آن است که اجازه بدهید سطح خاک خشک شود. هر وقت خاک رطوبت خـود را از دست داد و خشک شد, به آن آب بدهید. آب کـم, مـوجب تـوقف رشد و ریزش برگها مى گردد. البته ریزش برگهاى دیفـن باخیا ممکـن است علتهاى دیگرى نیز داشته باشد.
دیفـن باخیا به آب زیاد حساسیت دارد. اگر به طـور بى رویه به آن آب بـدهیـد, خیلـى زود دچـار پـوسیـدگـى سـاقه مـى گردد.
یک قارچ بیمارىزا به نام ((بوترىتیـس)) در مواقعى که رطوبت هوا زیاد بـوده و گیاه در سرما قرار داشته باشد, یا آب زیادى به آن داده باشید, آبکـى و لهیده شـدن و پـوسیـدگـى برگ و ساقه را به وجـود مىآورد. ضمنا برگهاى پایینى زرد مى شـوند. بنابرایـن بهتر است جنـس خاک و محلى را که گیاه در آن قرار دارد, از نظر نور و درجه حرارت بشناسید و با دقت و رعایت برنامه زمانبندى شـده, به آن آب بدهید.

خاک:
مناسبتریـن خاک بـراى دیفـن باخیا مخلـوطـى است از سه قسمت خاک جنگلـى, خـاک بـرگ, و یک قسمت خـاک معمـولـى باغچه.

کودپاشى:
از اوایل بهار تا اواسط پاییز هـر هفته یک بـار به غلظت 3 گـرم در لیتـر کـود تقـویتـى را در آب حل نمـوده و به گیاه بـدهیـد.

تکثیر:
الف ـ در بهار قلمه هایى به طـول ده سانتى متر از ساقه برداشته و به صـورت عمـودى در مـاسه قـرار دهیـد.
ب ـ در بهار قلمه هایى به طول پنج سانتى متر از ساقه هاى ضخیـم که داراى چند جـوانه هستند, برداشت کرده و به صـورت افقـى در ماسه قرار دهید.
ج ـ پاجـوشهایى که کنار پایه اصلـى سبز مى شـوند, از گلدان خارج کـرده و به گلـدان دیگـرى منتقل کنیـد.

نکات مهم در نگهدارى دیفن باخیا
ریزش بـرگهاى دیفـن باخیا مهمترین مشکل نگهدارى ایـن گیاه است. البته در دیفـن باخیاهاى مسـن, ریزش بـرگهاى پایینـى تا حـدودى امرى طبیعى است.
با رعایت نکاتى که گفتیـم, مى تـوان از ریزش برگها جلوگیرى کرد. اگر ریزش برگها تا حدى بـود که گیاه زشت و بد منظره شد, با روش قلمه به ازدیاد آن بپردازید. تـوقف رشد دیفـن باخیا هـم موضـوع مهمـى است. بـا تغذیه بمـوقع و زیـر و رو کـردن خاکهاى سطحـى و ایجـاد تهویه کافـى در خاک, بـراى رشـد بیشتـر تحـریک مـى شـود.
توضیح:
بعد از بـرداشتـن قلمه آن را یک روز در سایه نگهدارى کنیـد, تا شیرآبه داخل ساقه خشک شود.