حادثه همه جا در کمین کودکان است


حادثه همه جا در کمین کودکان است

تهیه: پگاه امیردیوانى

 

 

شناختن علل حوادث, به مددکاران, والدین و کودکان بزرگتـر کمک مى کنـد تـا ازصدمات کودکان جلوگیرى به عمل آورند.
هر ساله صدها و شاید هزاران کودک بر اثر حوادث خانگى, بیرون از خانه و حوادث خیابانى آسیب مى بینند و بسیارى از آنها از بین مى روند. کودکان به علت سن کم و نداشتن تجربه, اغلب قادر نیستند آن گونه که لازم است خطر را بسنجند و از آن در امان بمانند.
براى جلوگیرى از صدمات کودکان, والدین باید علل حوادث را بشناسند. تنها در این صورت است که آنان مى توانند اطمینان حاصل کنند که کودکانشان در امان هستند. کودکان در معرض حوادث مختلفى قرار دارند و میزان آسیب رسیدن به آنها بر حسب سن, محل زندگى و هوشیارى والدینشان فرق مى کند.

سن و خطر
حوادث و صدمات به طور مستقیم با مرحله رشد کودک ارتباط دارند. در طول سه ماهه اول زندگى, کودکان هر کجا که گذاشته مى شوند, دراز مى کشند و هرچه را که به آنها داده مى شود مى خورند. در این زمان حوادث به وسیله دیگران رخ مى دهد. به عنوان مثال یک کودک ممکن است بر حسب تصادف یک نوزاد را بیندازد و یا باعث خفگى او شود. زمانى که کودکان نشستن یا سینه خیز رفتن را شروع مى کنند, در معرض خطر افتادن قرار مى گیرند (افتادن از تخت, پله یا افتادن درون آتش). و یا ممکن است اشیإ خطرناک را داخل دهان, بینى و گوشهایشان بگذارند.
هنگامى که کودکان راه رفتن را آغاز مى کنند, دیگر به یک مکان خاص اکتفا نمى کنند و در این صورت احتمال وقوع حوادث افزایش مى یابد. در این مرحله آنچه را که دیگران انجام مى دهند, کودکان با کنجکاوى زیاد مى بینند. آنها دوست دارند همه چیز را اعم از چاقو, قیچى, اشیإ تیز و قوطى کبریت لمس کنند. آنان همچنین مى توانند قفسه ها را باز کرده و داروها و اشیإ ریز را ببلعند. وقتى کودکان به سن 3 یا 4 سالگى مى رسند, تجربیاتشان بیشتر مى شود, بنابراین حوادث خانگى کاهش مى یابند.
اما در این زمان آنان براى یافتن مکانهاى جدید بازى, محوطه خانه را ترک مى کنند و در معرض خطرات زیادى قرار مى گیرند. خطرات بسیارى بیرون از خانه وجود دارد, ضمن اینکه کودکان نیز در این سن دوست دارند بازیهاى خطرناک بکنند. مثلا ممکن است با چاقو بازى کنند. گل و گیاه و میوه هاى ناشناخته بخورند و در استخر خانه شنا کنند. در تمام این فعالیتها خطر حادثه وجود دارد.

درون خانه
صدمات خانگى شامل موارد زیرند:
Oسوختگى ها و تاولهاى حاصل از آتش, ظروف داغ غذا, لامپها, ابزار برقى, غذاى داغ, آب جوش, بخار آب, روغن داغ و اسیدهاى قوى
O بریدگى هاى ناشى از شیشه شکسته, میخهاى زنگ زده, خرده هاى چوب و چاقو و ابزار تیز
O خفگى حاصل از بلعیدن اشیإ ریز مانند سکه, دکمه یا آجیل
O مسمومیت ناشى از خوردن یا آشامیدن مواد سمى نظیر شوینده ها, نفت, مواد شیمیایى یا گیاهان سمى
O شکستگى استخوان حاصل از افتادن از پنجره یا صندلى

والدین و بچه هاى بزرگتر باید اصول ایمنى را بدانند تا از صدمات خانگى ممانعت به عمل آورند. حوادث گوناگونى براى کودکانى که در مکانهاى مختلف اعم از شهر یا روستا زندگى مى کنند, اتفاق مى افتد. آسیبهاى وارده به کودکان در بیرون از خانه شامل موارد زیرند:

O غرق شدن در آب (رودخانه, حوضچه, نهر). در بعضى از کشورها از قبیل هندوستان, غرق شدن مهمترین علت مرگ و میر در دوران کودکى است.
O بریدگى ها و شکستگى هاى استخوان بر اثر افتادن
O مسمومیت حاصل از خوردن گیاهان و میوه هاى خاص
O گازگرفتگى حیوانات, نیش مار, زنبور, عقرب و حشرات دیگر

مکان بازى کودکان باید تا حد امکان امنیت داشته باشد. کودکان بزرگتر هنگام بازى باید در مقابل بچه هاى کوچکتر احساس مسوولیت داشته باشند. به هر حال تا جایى که امکان دارد همیشه باید کسى مراقب کودکان باشد و آنها را تحت نظارت خود قرار دهد.

در خیابان
در خیابانها اطفال زیر 9 سال در معرض خطر بیشترى قرار دارند. کودکان معمولا بدون فکر کردن, به وسط خیابان مى دوند و اصولا قادر نیستند که سرعت وسایل نقلیه در حال حرکت را تخمین بزنند و بفهمند که وسیله از کدام جهت به طرف آنها مىآید. به علاوه آنها اغلب به موتورسواران توجهى نمى کنند.
حوادث خیابانى علت اصلى مرگ و حادثه در کودکان مى باشد. این گونه حوادث معمولا باعث خونریزى شدید, شکستگى استخوان و آسیب به اندامهاى اصلى بدن مى شود. اثرات طولانى مدت این رخدادها براى کودک و خانواده او غیر قابل جبران است. به کودکان یاد بدهید که همیشه کنار خیابان بایستند و هنگام عبور از آن, دست بزرگتر خود را بگیرند. به کودکان باید بیاموزید که از محلهاى عابر پیاده رد شوند و به هر دو طرف خیابان نگاه کنند. به اطفال اجازه ندهید نزدیک خیابان توپ بازى کنند. تمام خانواده ها و حتى معلمان باید اصول کمکهاى اولیه بخصوص کمکهاى مربوط به سوختگى ها, بریدگى ها, زخمها و بلعیدن مواد سمى را بدانند.

موارد خطر
O از کودک نخواهید تا از طفل کوچکتر از خودش مراقبت کند.
O اطفال را بدون مراقب روى تخت, میز, صندلى و نیز وان حمام رها نکنید. (کودکان در 10 سانتى متر آب نیز ممکن است غرق شوند).
O نگذارید کودک با اشیإ تیز بازى کند. هرگز اجازه ندهید طفل اشیإ را در دهانش بگذارد.
O مایعات خطرناک نظیر نفت یا حشره کشها را داخل بطریهاى خالى نگهدارى نکنید.
O نگذارید کودک در آب بازى کند مگر آنکه کسى مراقب او باشد.

موارد ایمنى
O براى جلوگیرى از افتادن کودکان از پله, پنجره یا بالکن از نرده استفاده کنید.
O اطمینان حاصل کنید که پریزهاى برق سرپوش داشته باشند.
O اشیإ تیز, دارو و بخصوص قرصهایى که شبیه شکلات هستند, مواد شیمیایى, آجیل, چوب کبریت و سکه را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
O از کودکان در مقابل بخارى, منقل, لامپ و ظروف داغ محافظت کنید.
O گیاهان سمى را از نزدیک منزل و محل بازى کودکان دور نمایید.
O به کودکان یاد بدهید که قبل از عبور از خیابان بایستند, نگاه کنند و گوش دهند.
O به کودکان بیاموزید که از بطریهاى عجیب چیزى ننوشند و میوه ها و گیاهان ناشناخته را نخورند.
O براى کودکان مکان بازى امنى بیرون از خانه درست کنید.
O براى مقابله با خطرات و صدمات به مردم, آموزش همگانى بدهید.