مشاور شما

نویسنده


 

مشاور شما
مشاور این شماره:
دکتر زهرا آکوچکیان

 

 

این شماره
خواهر ف.ل ـ اردبیل
خواهر س.خ ـ کرمانشاه
خواهر ز.ش.م ـ استان گیلان
خواهر ف.د ـ شیراز
خواهر ا.ح ـ نائین
خواهر م.ج ـ شیراز
خواهر ر.ش ـ شیراز
یادآورى:
1 ـ خواهران و برادرانى که مایل به دریافت کتبى پاسخهاى خود در اولین فرصت مى باشند لازم است نشانى کامل خود یا یکى از دوستانشان را همراه طرح مشکلات خویش درج نمایند.
2 ـ آن دسته از نامه هایى که به خاطر فقدان یا نقص نشانى, امکان ارسال پاسخ براى آنها نیست, پس از آماده شدن پاسخ در اولین شماره مجله منتشر خواهد شد.
3 ـ بخش مشاوره مجله خود را امانت دار نامه ها و مطالب آن مى داند و حداکثر دقت را در حفظ اسرار و مسایل خصوصى صاحبان نامه ها خواهد نمود و با رعایت این مهم, طرح مشکلات و پاسخها را براى عموم خوانندگان مفید و حتى راهگشا مى داند.
4 ـ در صورتى که مایل به درج نام کامل خویش در مجله نیستید مى توانید از حروف فارسى اختصارى استفاده کنید و تقاضاى ما این است که از درج حروف لاتین اجتناب شود.
5 ـ لطفا در نامه هاى خود از یک طرف کاغذ استفاده کنید.

ملاک کلى انتخاب همسر اینهاست
خواهر ف.ل ـ اردبیل
خواهر گرامى!
گرچه ممکن است اوضاع امروز به گونه اى باشد که دقیقا نتوان افراد را آن گونه که هستند شناخت, یا در برخى موارد نیرنگها و فریبهایى در کار باشد و گرگ در لباس میش ظاهر شود, اما این واقعیات, دلیل نمى شود دور خود حصارى بکشیم و رابطه مان را با دیگران قطع کنیم و از همه گریزان و فرارى و به همه بى اعتماد باشیم.
یکى از مهمترین مسایل در ارتباط با دیگران, ازدواج است. یکى از مهمترین ابزارى که به ما براى انتخاب کمک مى کند, تحقیق در باره فرد در محیط کار و دوستان و فامیل و اوضاع خانوادگى آنها, سپس صحبت و برخورد با خواستگار, به خصوص توسط افراد ریش سفید و باتجربه و نهایتا خودتان است. ملاک کلى براى انتخاب یک فرد به عنوان همسر, نداشتن آلودگیهاى اخلاقى و پاىبندى به انجام واجبات و نجابت, صادق بودن و اهل کار و تلاش براى کسب حلال است. حسن خلق و صداقت در رفتار و کلام نیز مهم است, اما برخى از خصوصیات دیگر که جنبه فردى دارد و براى هر زوج متفاوت از زوج دیگر است,بستگى به خودتان دارد. بایستى توجه کنید این خواسته ها نامعقول نباشد. داشتن خانواده سالم براى هر دو طرف مى تواند نکته مهمى در زندگى مشترک باشد, زیرا زوج جوان در اوضاعى, نیاز به حمایت و توجه خانواده دارند. همین حمایت معنوى و کمک به دو جوان است که باعث مى شود با آرامش و پشت گرمى با مسایل اجتناب ناپذیر زندگى کنار بیایند. آنچه مهمتر است, نحوه عملکرد زن و شوهر با یکدیگر است. اگر هر دو, فرد مقابل را انسانى ببینند و براى او آنچه براى خود مى خواهد بخواهد, و آنچه را بدش مىآید, براى او بد بداند, ناهماهنگى هاى زناشویى به حداقل خواهد رسید. در مورد این فرد, با توجه به سلیقه و خواسته هاى خود و وضعیت فردى او, از محل کار و زندگى او توسط برادران تحقیق کنید و تصمیم نهایى خود را براى ازدواج بگیرید.
دست حق یارتان.

نامزدم اهمیتى به ازدواج ما نمى دهد
خواهر س.خ ـ کرمانشاه
دخترى هفده ساله ام که مدت چهار ماه است نامزد پسرى بیست و پنج ساله شده ام. طى این مدت او اصلا تقلایى براى ازدواجمان نکرده و مى گوید کمیته امداد خرج ازدواج ما را تإمین مى کند, ولى ما هیچ کدام تحت پوشش نیستیم. هر وقت پدرم به او تذکر مى دهد باید خودت را جمع و جور کنى و دست زنت را بگیرى ببرى, با آرامش مى گوید درست مى شود, هنوز وقت زیاد است. پدرم تا تابستان به او وقت داده است. همسایه هاى آنها مى گویند او معتاد است, ولى هنوز خانواده ام توجهى نکرده اند. احساس مى کنم او به من علاقه ندارد. در ضمن او از اسرار خانوادگى ما اطلاع دارد و مى ترسم بعدها با کوچکترین اختلافى, آنها را به رخم بکشد. اگر او نتواند تا اول تابستان شرایط ازدواج را فراهم و پدرم را راضى کند, ممکن است ازدواج ما به هم بخورد و آبروى من پیش اقوام برود.
خواهر گرامى!
در زمینه ازدواج شما, قبل از هر اقدامى, بایستى عاقلانه مسایل مربوط به آن بررسى شود, که یکى وجود شایعات در باره این مرد جوان است. گرچه مادر او مهربان است و به شما علاقه دارد, ولى نهایتا این همسر شماست که بایستى سالهایى چند را در کنارش زندگى کنید و خصوصیات اخلاقى, رفتار و منش اوست که روى زندگى تان اثر مستقیم و مهمى را داراست. اگر تردید دارید معتاد باشد, به طور جدى توسط پدر, برادر یا نزدیکان قابل اعتماد, بدون هیچ گونه سر و صدایى, در مورد این مسإله و تعهد او نسبت به زندگى و وضعیت شغلى او تحقیق کنید, گرچه این کارى است که مى بایست قبل از نامزدى یا دادن جواب مثبت به او انجام مى پذیرفت.
اگر به مورد مشکوکى برخورد کردید, در تصمیم گیرى براى ازدواج, هم شما و هم خانواده تعجیل نکنید تا همه چیز بخوبى مشخص شود.
در صورت به هم خوردن پیوندتان, مبادا از خجالت یا آبروریزى نزد اقوام بترسید; همه این حرفها و نگاهها مدت کوتاهى است و بعد همه چیز فراموش مى شود. اگر ایشان فرد ناصالح و نالایقى باشد, بقیه عمرتان را باید بسوزید و بسازید و آن وقت در سوز و گداز شما هیچ خبر و نشانى از کسانى که از سرزنش و ملامتشان مى ترسیدید, نخواهد بود.
اگر پى بردید شایعه ها بى اساسند و او کمر همت را براى شروع زندگى بسته و از این امید واهى که چشم به دست دیگران داشته باشد, دست برداشته است, با رفتار عاقلانه و درست خود, زندگى تان را به گونه اى شاد و سالم بسازید که هیچ وقت به خود اجازه ندهد کمبودها را به رخ شما بکشد. اگر شما خوب عمل کنید, حتى اگر دیگر افراد خانواده تان مشکلاتى داشته باشند, با رفتار مناسب خود اجازه سرزنش را به او ندهید.
از امیر مومنان(ع) روایت است: ((عاقل به عمل خود تکیه مى کند و جاهل به آرزوهاى خود)).و این پرواضح است آنکه به آرزوهایش تکیه کند به سراب اعتماد کرده و سراب هیچ گاه تشنگى تشنه را فرو نمى نشاند.خوشبخت باشید.

خواهر ز.ش.م ـ استان گیلان
خواهر گرامى!
اتفاقى که در کودکى برایتان افتاده است, معلوم نیست به گونه اى باشد که منجر به صدمه جدى شده باشد, زیرا هر گونه آسیب به ناحیه یاد شده دختر بخصوص در دختر کوچک همراه با درد و خونریزى است که گاه زیاد مى باشد. بعید است چنین اتفاقى برایتان رخ داده و مادر متوجه نشده باشد. چه بخواهید و چه نخواهید, هیچ راهى براى تشخیص به جز مراجعه به متخصص زنان و مامایى و یا ماماهاى باتجربه نیست. راهى که خودتان بتوانید بدون مراجعه به متخصص, چنین تشخیصى بدهید, سراغ نداریم. وقتى بر ادامه گناه اصرار مى ورزید و در مقابل وسوسه و عادتى که گریبانگیر شماست, مقاومت نمى کنید و در این گناه غرق هستید, چرا توقع دارید نماز از شما پذیرفته و دعایتان اجابت شود؟!
اجابت دعا و قبول نماز بسته به توبه شما از گناه و سعى در اصلاح گذشته است. خداوند شما را دوست دارد و توبه واقعى شما را مى پذیرد. بعد از تصمیم جدى براى ترک گناه, رعایت چند نکته براى کنترل بیشتر این رفتار ناپسند کمکتان خواهد کرد.
1ـ از پرخورى و پرخوابى پرهیز کنید.
2ـ غذاى پرچربى و شیرینى کمتر مصرف کنید.
3ـ غذاهاى سرد بخصوص ماست یا دوغ بیشتر مصرف کنید.
4ـ از پوشیدن لباسهاى زبر و تنگ مثل شلوارهاى جین که تحریک کننده است, خوددارى کنید.
5ـ لباس زیر نرم و نخى بپوشید و روزى یک بار آن را عوض کنید.
6ـ اگر ترشحات بدبو است و رنگ سفید یا زرد تیره دارند, احتمال عفونت هست. براى معالجه حتما به متخصص مراجعه کنید.
7ـ از دیدن فیلمها یا تصاویر تحریک کننده پرهیز کنید.
8ـ تا کاملا خسته نشده اید, به رختخواب نروید.
9ـ فعالیت بدنى را بیشتر کنید. اگر امکان دارد به کلاسهاى ورزشى بروید. اگر امکان ندارد, روزانه دو ساعت پیاده روى کنید.
10ـ سعى کنید زمانى را که تنها هستید, به حداقل برسانید, چون در تنهایى فرصت خیالپردازى و گناه پیدا مى کنید.
11ـ از بیکارى جدا بپرهیزید. اگر کارى نداشتید با انجام کارهاى خانه خود را مشغول کنید, چون بیکارى فرصت خیالپردازى و گناه را فراهم مى کند.
12ـ در نهایت هر روز سعى کنید یک کار خوب که براى دیگران فایده داشته باشد و آنان را شاد کند, چه با یک نگاه یا یک قدم و یا یک کار کوچک, هرچه بیشتر انجام دهید, تا گناهان گذشته شما پاک شود.
موفق باشید.

آیا دختر حسودى هستم؟
چگونه مى توانم با دیگران ارتباط خوبى برقرار کنم و همه مرا دوست داشته باشند؟
خواهر ف.د ـ شیراز
دخترى هفده ساله و سوم دبیرستان هستم. سه خواهر دارم و خود فرزند دوم خانواده هستم. گر چه پدر و مادرم داراى فرهنگ اجتماعى بالایى هستند و سعى مى کنند در برخورد با ما فرق نگذارند, ولى مطمئنم آنها خواهرانم را بیشتر دوست دارند. خواهر اولم, خوش برخورد و زیباتر به نظر مىآید, ولى من دیر جوش هستم و چندان خوش چهره نیستم. اما در مدرسه وضع بهترى دارم و با اغلب بچه ها دوستم و رابطه خوبى دارم, ولى چون چند جابجایى در دوره دبیرستان داشته ام, دوست خیلى صمیمى ندارم. به خاطر همین به اردوهاى مدرسه نمى روم. همیشه خود را از دیگران کنار مى کشم و تنها هستم و زیاد هم خیالپردازى مى کنم. رفتارهایى هم دارم که مى دانم خوب نیست. و اکنون نمى دانم چگونه دورى از خدا را جبران کنم. اخیرا افت تحصیلى هم پیدا کرده ام و اصلا فکرم, مساعد درس خواندن نیست. افسوس گذشته را مى خورم یا در فکر آینده هستم.
حوصله ندارم و زود عصبانى مى شوم. نسبت به هر چیز حساسیت نشان مى دهم و از خواهر کوچکم خیلى ایراد مى گیرم. زود به گریه مى افتم. در فامیل هم سن و سال ندارم و در مهمانى ها اغلب تنها هستم. خواهر کوچکم عادت ناپسندى دارد که مادرم هم نمى داند با او چه کند. آیا دختر حسودى هستم؟ چه کنم این گونه نباشم و بتوانم با دیگران خوب ارتباط برقرار کنم و همه مرا دوست داشته باشند چگونه از تنهایى و آن عادت بد, رها شوم و اعتماد به نفس پیدا کنم و حواسم را جمع درس کنم؟
خواهر گرامى!
احساس تفاوت و تبعیض در خانواده, شاید برداشت شما باشد, زیرا پدر و مادر از نظر فرهنگى و اجتماعى, آگاه هستند و سعى مى کنند رفتارشان یکسان باشد. البته ترتیب ولادت در رفتار بچه ها موثر است. بچه هاى اول چون اولین تجربه والدین هستند, بشدت مورد توجه و اهل رقابتند. بچه هاى آخر, بیشتر مورد توجه بوده و به والدین وابسته ترند, ولى بچه هاى میانه چون کوچکتر از فرزند اول هستند, طبیعى است کارى که فرزند بزرگتر مى تواند بکند, اجازه ندارند, انجام بدهند. اما وقتى توجه بیشترى از والدین طلب بکنند, گفته مى شود: دیگر بزرگ شده اى. به همین دلیل بچه هاى وسط معمولا بیشتر روى پا خود مى ایستند و مستقل تر و خودکفا هستند. البته تفاوت گذارى ظاهرى والدین, به دلیل تفاوت در محبتشان نیست و خودشان فکر نمى کنند تفاوتى در کار باشد. این واکنش ناخود آگاه است. آنها بچه ها را به یک اندازه دوست دارند و برایشان ارزش قایل هستند. تفاوت, در نحوه نشان دادن این علاقه است.
بسیارى از این خیالات و تصورات, خاص دوره نوجوانى است. نوجوان نسبت به رفتار اطرافیان و ظاهر خود و نظر دیگران, خیلى اهمیت مى دهند. یک اشاره کوچک اطرافیان به ظاهرشان مى تواند موجب دل مشغولى طولانى آنها شود. قرار نگرفتن نوجوان در یک جمع و محدودیت گروه, موجب پناه بردن نوجوان به خلوت و خیالپردازى مى شود. خیالپردازى باعث افسردگى یا بروز رفتارها و عادات خاصى که برخى بسیار مضرند, مى شود. براى دور کردن خیالپردازى و کم کردن افسردگى و اشتغالات ذهنى بیهوده, سعى کنید انزواىانتخابى خود را کم کنید و براى کم کردن عادات ناپسند, مشغولیات خود را زیاد کنید. کنار کشیدن از دیگران با این ادعا که دوست صمیمى ندارم, فرصت ایجاد دوستى هاى پایدار را مى گیرد. شما که سابقه دوستى هاى پایا داشته اید, گرچه دیرجوشید, ولى توانایى ادامه دوستى زیبایى را دارید. اردوها و گردهمایى هایى از این دست, فرصت خوبى براى نوجوانانى است که تمایل به افزایش ارتباطات بین فردى دارند. این تنشها فرصت آشنایى بیشتر افراد با روحیه همدیگر را فراهم مى کند. محبت ورزیدن و قبول کردن دیگران ـ همان طور که هستند, نه آن گونه که ما مى خواهیم ـ کمک کردن و صبور بودن در مقابل خطاهایى که از آنها سر مى زند, راه خوبى براى دوست شدن با دیگران و ادامه دوستى است. اطمینان داریم شما چنین توانى دارید, گرچه اکنون که کمى افسرده شده اید, هنر و استعدادى را در مورد خود باور ندارید.
براى جبران خطاى گذشته و نزدیکى به خدا, بایستى از خطاى گذشته خود, از صمیم قلب بیزار باشید و تمایلى به تکرار آن نداشته باشید. و در هیچ وضعى خطا را تکرار نکنید و براى پاک کردن اثر آن, کارى را که قرآن توصیه مى کند انجام بدهید; یعنى با انجام کار درست و خوب, اعمال زشت گذشته را پاک کنید. کار خوب هر چند کوچک و در ظاهر بى ارزش باشد, نزد خداوند حساب مى شود. این عمل مى تواند سبقت گرفتن در کارهاى خیر و شایسته یا کمک به دیگرى باشد. حتى لبخند و نگاهى که دیگرى را شاد کند. رفتارهاى مثبت مى تواند در خانواده و در ارتباط با اعضاى آن باشد. اگر دیگرى نکته مثبت و خوشایندى دارد و شما مى خواهید آن گونه باشید, غبطه است نه حسادت. حسادت آن است که شما بخواهید چیزى را داشته باشید, ولى نخواهید دیگران هم آن گونه باشند. به جاى تلقین منفى که والدینم دوستم ندارند,برایشان ارزشى ندارم, زشتم و صدها فکرمنفى دیگر, هر بار فکرى مثبت را در ذهن مرور کنید. به پدر و مادر خود محبت بیشترى نشان دهید و بیشتر کمکشان کنید. کمتر ایراد بگیرید یا به اطرافیان نق بزنید. مرتب به خود تلقین کنید مى توانید این گونه باشید و حتى بهتر از آنچه هستید. با تمرین ـ هر چند سخت باشد ـ و تکرار تلقین, در خواهید یافت تغییرات زیادى در رفتار شما ایجاد شده است.
هر چند برایتان سخت است, ولى سعى کنید در جمع همسالان شرکت کنید و همیشه خودتان باشید و از کسى دیگر تقلید نکنید. دیگران که آن جور هستند, براى خودشان خوبند, نه براى شما. شما آن گونه که هستید, دوست داشتنى هستید. نیاز به بررسى و مرورى بیشتر روى رفتار خود و کنترل بعضى از حالتهاى خود یا تغییر کوچکى در آن دارید البته این کارى است که هر کسى باید انجام دهد, اگر طالب بهتر شدن و رشد و کمال باشد.
شما با آن همه انرژى و شور و صفا و پاکى, اگر بخواهید, خیلى بهتر از بزرگترها قادر به انجام این کار هستید. راحت تر مى توانید خود را بشناسید و تغییر بدهید, زیرا وجودتان مانند لوح سفید و نانوشته اى است که آماده پذیرش هر کلامى و حالتى است. در مورد خواهرتان بایستى با روانپزشک اطفال یا روانشناس بالینى مشورت نمایید.موفق باشید.

از دیدن جنگ و خونریزى حالم بد مى شود
خواهر ا.ح ـ نائین
دخترى هفده ساله ام که مشکلى به ظاهر ساده مدتهاست زندگیم را زیر و رو کرده است. دختربچه که بودم بر خلاف دیگر بچه ها از چیزهایى مثل ارواح نمى ترسیدم, اما دیدن تصویر شهید و خون وحشت من زیاد مى شد, به طورى که بعد از این همه سال, همه آنچه را در کودکى دیده ام, به خاطر دارم و با یادآورى آن حالم بد مى شود و هر وقت به طور ناگهانى با چنین چیزهایى برخورد مى کنم, دوباره همان حالات تکرار مى شود و تا مدتها نه خواب به چشمم مىآید و نه مى توانم به درس و کار و زندگى ام برسم و شب و روز گریه مى کنم و خیلى وقتها دچار تهوع و درد معده مى شوم و این حالت تا چندین روز و شاید دو سه هفته ادامه پیدا مى کند. اگر تحول و تغییرى در زندگى ام رخ دهد, مثلا دوستى به دیدنم بیاید یا مسافرت کوچکى داشته باشم, به حال طبیعى برمى گردم. وقتى حالم خوب است, با همه خوش برخورد هستم و درسم در سطح عالى است و از نظر اطرافیان دخترى باهوش و هنرمند هستم. به هیچ کس حتى والدینم نگفته ام چرا بیمار و کسل مى شوم. از دیدن جنگ و خونریزى یا وضعیتهایى مشابه آن حالم بد مى شود.
خواهر گرامى!
حالتى که به آن دچار شده اید از نظر روانپزشکى, نوعى اضطراب ناشى از برخورد با حوادث ناراحت کننده شدید که براى فرد یا دیگرى تمدیدکننده حساسیت یا خطرساز است, تلقى مى گردد.
این نوع اختلال اضطرابى, علایمى مشابه با آنچه شما گفتید دارد; یعنى فرد بار اول با حادثه ناراحت کننده و استرسآمیزى برخورد مى کند و بعد با یادآورى آن یا قرار گرفتن در وضعى مشابه مثل دیدن تصاویر, فیلمها یا تعریف حادثه اى همانند یا خواب دیدن, مجددا همان تجربه هیجانى مشوش کننده و اضطراب انگیز را خواهد داشت.
برخى از علایم این اضطراب عبارتند از: احساس تشویش و دلهره مفرط; حالت مستمر تحریک شدید از نوع حد معمول; اشکال در خواب یا تداوم خواب; تحریک پذیرى و خشم و پرخاشگرى; اشکال در توجه و تمرکز که منجر به فراموشى یا مشکل بودن به خاطر سپردن یا به خاطر آوردن مطالب مى شود; گوش به زنگ بودن شدید و با هر محرک کوچک بشدت از جا پریدن; احساس افسردگى یا کاهش قابل ملاحظه علاقه به شرکت در فعالیتهاى مهم; احساس گسستگى در برقرارى ارتباط با دیگران و کاهش احساسات و عواطف نسبت به دیگران. البته همه این علایم و برخى علایم دیگر که از مجال این مقال خارج است, همه با هم در یک فرد دیده نمى شود. هر کسى برخى از این علایم و ناراحتیهاى روحى را تجربه مى کند و شدت آن هم در افراد متفاوت است. برخى مواقع حادثه اى که در فرد چنین واکنشهاى روانى و رفتارى و هیجانى را برمى انگیزد, ممکن است از نظر بعضى افراد چندان قابل توجه نباشد و کمتر از حد بحران به نظر رسد.
با توجه به علایمى که برایمان نوشته اید, به نظر مى رسد به درجاتى از این اختلال اضطرابى مبتلا شده اید که قابل رفع و درمان است; بخصوص که از نظر وضعیت تحصیلى و مشخصات شخصیتى, فرد فعال و خوش برخوردى بوده و صفات مثبت منشى شما تإثیر چشمگیرى در پاسخ سریع به درمان دارد. به خاطر همین توصیه مى کنیم حتما حالتهاى خود را با خانواده در میان بگذارید و سپس با یک روانپزشک مشورت نمایید. ان شإالله با بهبودى, دیگر از شر آن تجربه هیجانى تلخ راحت شده و آرامش خواهید یافت. در کنار درمانهاى روانپزشکى, روشهاى مشاوره نیز ـ بنا به توصیه روانپزشک ـ مى تواند هرچه سریعتر به شما کمک کند که با خاطرات گذشته خود قدرت سازگارى پیدا کرده و بتوانید واکنشى مثل واکنش بقیه افراد در مقابل مسایل داشته باشید.سالم و پیروز باشید.

خواهر م.ج ـ شیراز
خواهر محترم!
این خصیصه اغلب انسانهاست که تمایل دارند مورد توجه دیگران باشند یا مورد تعریف و تمجید قرار گیرند. توانایى هاى کلامى از هنرهاى مهم انسان براى برقرارى ارتباط با دیگران است. بعضى افراد در این زمینه تواناترند. افراد تواناتر خیلى سریعتر با دیگران رابطه کلامى و آشنایى برقرار مى کنند و در اولین مرحله آنها را جذب مى کنند. آنچه مهم است, تداوم رفتار مثبت, براى حفظ توجه و احترام به دیگران است. اگر شما توانایى کلامى ندارید, غصه نخورید و خود را با جاریتان مقایسه نکنید. سعى نکنید با دادن رشوه (هدیه) محبوبیت بخرید. نق زدن به همسر در این زمینه یا عبوس بودن در مقابل جارى یا خاله و یا همسرتان کارى را حل نمى کند. هر کس در دراز مدت شخصیت خود را نشان خواهد داد. رفتار مودبانه و با محبت خود با اطرافیان را ادامه دهید. حواستان جمع باشد خودشکنى نکنید و خود را بى دلیل در جایى که از شما انتظار فداکارى یا کمکى نمى رود, مداخله ندهید, ولى همیشه آماده همکارى باشید. بموقع از کارى که برایتان مى کنند, تشکر کنید. اخمو و عبوس نباشید و به خاله و همسر خود احترام بگذارید. سعى کنید به جاى غصه خوردن از رابطه نزدیک خاله و جاریتان, خود را با جاریتان نزدیکتر کنید, زیرا اگر او روحیه بانشاطى داشته باشد, در شما هم تإثیر خواهد گذاشت. از بدگویى در مورد او یا خاله یا هر کس دیگر خوددارى کنید. اگر این شیوه را پیش بگیرید, مطمئن باشید نیازى به رشوه دادن و غصه خوردن و احساس کمبود کردن نیست. همیشه خودتان باشید و سعى کنید رفتار و کلامتان همراه با محبت و احترام باشد.
وضوى فرد بیمار کاملا صحیح است.
اگر به گذشتن وقت یقین نداشته باشید, مى توانید نماز را با نیت وقت آن بخوانید.
پاسخ سوال سوم را از نماینده مرجع تقلید خود جویا شوید.خوشبخت باشید
خواهر ر.ش ـ شیراز
خواهر گرامى!
از اینکه ما را محرم سر خود دانسته اید سپاسگزاریم.
اگر واقعه را چنان که توضیح داده اید باشد با اطمینان مى توان گفت اتفاقى برایتان نیفتاده است, زیرا اگر مسإله اى رخ داده بود به دلیل کمى سن وسال شما حتما اطرافیان خبردار مى شدند. آثار خونریزى و جراحت چیزى نیست که در خاطر شما نماند یا مادرتان خبردار نشود, احتمالا رفتار آن گمراه, در حد تماس یا دستکارى بوده است. بنابراین اطمینان زیادى به سالم بودن خود داشته باشید.
گرچه مى گویید در روستایتان, امکانى براى درمان وجود ندارد, یا محدودیتهاى زیادى دارید, اما به دلیل عفونتهاى ادرارى یا عفونتهاى زنانه, مى توان به شهر و نزد پزشکى متخصص رفت, تا خیالتان از هر جهت آسوده گردد.سعادتمند باشید.