از ازدواجم راضى نیستم
چگونه ممکن است میان زوجهایى که به هم علاقه مند بوده اند مجادله و اختلاف پیش بیاید؟ چگونه ممکن است ازدواج همسران به مشکل بربخورد؟ همسرانى که تا چند روز پیش به نیت خوشبختى و یک زندگى سعادتمندانه با همدیگر پیمان یگانگى و اتحاد بسته اند!
مشکل اینجاست که اغلب همسران صحبت و حرفهاى یکدیگر را درک نمى کنند و همین عدم درک باعث سوء تفاهمهاى بعدى مى شود. در ابتداى ازدواج علایق شخصى زن و شوهر بسیار نزدیک به هم بوده و به همین دلیل مشکلى پیش نمىآید اما بعد از اینکه جذابیتهاى اولیه ازدواج از بین مى رود, احساس الفت و از خود گذشتگى در آنان کمرنگ مى شود.
لازمه داشتن روابط حسنه با همسر در وهله اول پذیرش است. پذیرش اینکه طرف مقابل, انسانى است با مجموعه اى از خوبیها و کاستیها. تجربه نشان داده است اگر یکى از طرفین, رفتار سازنده اى را در پیش بگیرد نه تنها روابط زناشویى و خانوادگى بهبود مى یابد بلکه در رفتار همسران نیز تغییرات مثبتى رخ خواهد داد. در اوایل زندگى, توقعات مربوط به چگونگى روند زندگى مشترک, تحت تإثیر رویاهاى خوشبختى و هیجان و دلبستگى ها قرار مى گیرد. اما آیا براى ادامه و تداوم زندگى این رویاها دوام خواهند آورد؟
تعدادى از همسران بعد از مدتى از ازدواجشان از وضعیت خود ابراز نارضایتى مى کنند و اظهار شکوه و شکایت مى کنند. آنان باید بدانند چه چیز از زندگى خود مى خواهند و چه چیزى آنان را راضى خواهد کرد و چه اندازه نظریاتشان با همسرشان نزدیک است. براى بعضى از همسران داشتن یک زندگى معمولى و ساده و یک بچه سالم کافى است اما براى برخى دیگر این رضایت بسیار عادى و پیش پا افتاده است. چنانچه همسران صرفا در پى ارضاى باورها و ایدهآلهاى خود باشند و همسرشان را نادیده بگیرند هرگز به تفاهم نخواهند رسید. نقطه شروع اکثر اختلافات همسران در اختلاف میان مسایل خانوادگى, تربیتى و ... است. منتهى این مشکلات نباید دال بر این باشد که آنان به بن بست رسیده اند و دیگر نمى توانند با همدیگر زندگى کنند. با محبت کردن به هم مشکلات قابل حل است. دست کشیدن از منیتها آغاز شروع تفاهم است. مصاحبت و با هم بودن یکى از سرمایه هاى ازدواج موفق و پایدار است. همسران باید پلهاى ارتباطى ساده اى پیدا کنند تا آنان را به هم نزدیک تر سازد.
زوجهاى موفق با صحبت کردن, تجزیه و تحلیل ریشه هاى اختلاف خود و دست برداشتن از خودخواهى هاى بیجا به تفاهم بیشترى دست مى یابند. زوجهاى موفق امیال خود را از حالت احساسى به آگاهى برمى گردانند.
آنان: رابطه خانوادگى و زناشویى خود را دست کم نمى گیرند.
آنان: فعالانه در صدد برآوردن نیازهاى یکدیگرند یعنى به آنچه که موجبات رضایت همسر را فراهم کند علاقه نشان مى دهند.
آنان: انعطاف پذیرند و در رفتارهاى خود نیازهاى همسرشان را در نظر مى گیرند.
آنان: براى یکدیگر ارزش و احترام ویژه اى قایل هستند.
آنان: آنچه را که نمى توانند تغییر دهند با صبر و گذشت تحمل مى کنند تا شرایط تحول و تغییر ایجاد شود.
آنان: با یکدیگر رک, صریح و صادق هستند.
آنان: در غم و شادى یکدیگر شریکند و براى زیباتر شدن زندگى مشترکشان لحظات شادىبخش مىآفرینند.
آنان: رفتارى را با هم در پیش مى گیرند که مایلند با آنان به همین گونه رفتار شود.
آنان: همدیگر را محترم, مفید و مهم مى شمارند و همینها را در روابط میان خود و روابط خانوادگیشان رعایت کرده و به اجرا مى گذارند.
)