صداقت براى زندگى شرین ؛ سید مهدى موسوى کاشمرى

صداقت براى زندگى شیرین

پیامبر اکرم(ص):
((قول الرجل للمرإه ((انى احبک)) لا یذهب من قلبها ابدا;
این گفته مرد به همسرش که ((من تو را دوست دارم)) هیچ گاه از قلب زن بیرون نمى رود.))
((وسائل الشیعه, ج14, ص10.))

معمولا پس از تشکیل زندگى مشترک, تصور و شناخت زوجین از هم دستخوش تغییر و تحول مى شود به گونه اى که به تدریج آن احساسات قبلى فروکش کرده و از شور و اشتیاق سابق خبرى نخواهد بود و در این میان عقل و منطق و یکدلى و صداقت است که کشتى خانواده را به سلامت به منزل مقصود خواهد رساند. در طول زندگى مشترک امکان دارد یکدلى و یگانگى زوجین براى آن هدف مشترک که با هم عقد بسته اند بیشتر شود و یا بالعکس به دلیل اختلافات فکرى و سلیقه اى میان آنان به تدریج شکاف و اختلاف ایجاد شده و روز به روز این شکاف و اختلاف بیشتر شده تا ...
در این میان آنچه زندگى زناشویى را ـ بخصوص براى زوجین جوان ـ به مخاطره مى اندازد عدم توافق اخلاقى است که بزرگترین ضربه را بر شالوده و بنیان خانواده ها فرود مىآورد. البته موارد زیادى نیز یافت مى شود که اخلاق و رفتار زوجین تحت تإثیر مشکلات روزمره زندگى تغییر یافته و زندگى آنان به تلخى کشیده مى شود. از دیگر مواردى که مسیر زندگى زوجین را به طرف ناسازگارى رهنمون مى سازد عدم وجود صداقت در لحن و عمل زن و شوهر مى باشد. همان طورى که چنانچه دو دوست صمیمى به همدیگر دروغ بگویند اعتماد و اطمینانشان نسبت به همدیگر سلب خواهد شد; اگر هم زن و هم شوهر امنیت جسمى و روحى براى یکدیگر فراهم ننمایند زندگى زناشویى آنان با مشکل و درگیرى روبه رو خواهد شد. برعکس, هم زن و هم شوهر باید یکدیگر را دوست داشته و غمخوار و شریک زندگى هم باشند. آنان اگر با یکدیگر لجاجت کنند مسلما در جهت سعادت و زندگى شیرین پیش نخواهند رفت. بدیهى است زندگى زناشویى که در آن اعتماد, حوصله و صداقت وجود نداشته باشد (یا کم باشد) نتیجه اى به جز اضطراب و بدبینى و نابسامانى براى افراد خانواده نخواهد داشت. به همین ترتیب چنانچه پایه اعتماد و اطمینان در خانواده اى ضعیف و یا سست باشد آن زندگى به لحاظ روحى و روانى از وضعیت مطلوبى برخوردار نخواهد بود. زن و شوهرى که در ظاهر و باطن یکرنگ نباشند زندگى خوبى نخواهند داشت و معمولا نتیجه این گونه دو رنگى ها خشونت و زایل شدن عاطفه و رفتارهاى انسانى است و بدین ترتیب زندگى زناشویى براى هر دو طرف خفقانآور و مشکل شده و محیط تربیتى بسیار نامناسبى براى فرزندان به وجود مىآید حال آنکه با انعطاف پذیرى زن و مرد مى توانند تنشها را کاهش داده و از دامن زدن به اختلافات جلوگیرى نمایند.