آینه محبت نامه هاى خانوادگى امام خمینی17


آینه محبت(نامه های خانوادگی حضرت امام خمینی) - قسمت 17

نام : روح الله - نام خانوادگی : مصطفوی معروف به خمینی - شماره شناسنامه 2744 - محل صدور : خمین - سمت : روحانی

1- دارایی غیر منقول (باذکر مشخصات ):

1- یک باب منزل مشتمل بر بیرونی و اندرونی در قم ، محله باغ قلعه که معروف است.
2- قطعه زمینی است ارث پدری و به حسب اطلاع حضرت آقای پسندیده مشاع است بین اینجانب و ورثه مرحوم اخوی (آقای هندی ) که اجاره سهمیه اینجانب از قرار اطلاع آقای اخوی، سالی چهار هزار ریال است که داده نمی شود.(1)

2- دارایی منقول اعم از نقدی ، موجودی یا سپرده بانکی، سهام و اموال غیر منقول دیگر با ذکر قیمت تقریبی:

1 - وجه مختصری است در تهران که نذورات و هدایای شخصی است.
2- اثاث منزل ندارم ، مختصر اثاثی است در قم و تهران، ملک همسرم می باشد. دو قطعه قالی در منزل است ، داده اند که اگر خواستم بابت خمس حساب کنم، و مال اینجانب و ورثه نیست باید به سادات فقیر بدهند. چند جلد کتاب ، بقیه کتبی است که در زمان شاه مخلوع به غارت رفت و نمی دانم چقدر است و چند جلد کتاب که در مدتی که در تهران هستم از طرف مولفین هدیه شده است که قیمت آن را نمی دانم، ولی قدر قابلی نیست ، اثاثی که در منزل مسکونی فعلی در تهران است ملک صاحبان منزل است، احمد اطلاع دارد.
3- کلیه وجوهی که در بانکها یا در منزل یا نزد اشخاص است که آقای پسندیده مطلع هستند ، به استثنای وجه مختصری که اشاره شد، وجوه شرعیه می باشد و ملک اینجانب نیست، وورثه اینجانب در آنها حقی ندارند و تکلیف آنها را به حسب وصیت تعیین نموده ام

تاریخ 24 دی ماه 1359
7 ربیع الاول 1401
روح الله الموسوی

پی نوشت ها:
زمان : 24 دی 1359 - 7 ربیع الاول 1401 - مکان : تهران ، جماران - موضوع : دارایی حضرت امام خمینی (اعلام میزان داراییها، توسط امام خمینی بر اساس اصل 142 قانون اساسی صورت گرفته است که علاوه بر وضعیت زندگی ساده و بی پیرایه معظم له ، نشانه تقید ایشان به اجرای مفاد قانون نیز می باشد. اصل 142 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران چنین است :( دارایی رهبر یا اعضای شورای رهبری، رییس جمهور، نخست وزیر، وزیران ، وهمسر و فرزندان آنان قبل و بعد از خدمت ، توسط دیوان عالی کشور رسیدگی می شود که بر خلاف حق افزایش نیافته باشد)- مخاطب : دیوانعالی کشور.
1 - به موجب حکم مورخ 12/26/1362، امام خمینی سهم موروثی خویش در خمین را به فقرای این شهر بخشیده و واگذار نمود.