همه چیز در باره سزارین
نشریهParenting
مترجم: پگاه امیردیوانى
چه تصورى از زایمان خود دارید؟ آیا هنگام زایمان همه چیز را حس مى کنید و مى بینید یا اینکه بیهوش هستید؟ آیا خودتان با انقباضات شکم و آخرین فشار نوزادتان را متولد مى کنید یا همه چیز توسط پزشک صورت مى گیرد؟ براى بعضى زنان مشکل است تصور کنند زایمان در اتاق عمل صورت گیرد, اما به نظر بسیارى دیگر, این یک واقعیت است.سزارین چیست و بر چند نوع است؟
سزارین, زایمان یک نوزاد با عمل جراحى است که با بریدن قسمت تحتانى شکم و رحم به طول 4 اینچ (هر اینچ 2/5 سانتى متر است) صورت مى گیرد. عمل جراحى 10 دقیقه طول مى کشد اما بخیه زدن حدودا یک ساعت زمان مى برد. عمل سزارین یک جراحى مهم شکمى است که مراحل آن بى خطر مى باشد.سزارین برنامه ریزىشده
این نوع سزارین که سزارین اختیارى نیز نامیده مى شود, بر اساس توافق بین مادر و پزشک متخصص زایمان قبل از تاریخ اصلى زایمان صورت مى گیرد. این بدان معناست که مادر مى تواند در مورد جزئیات امر با پزشک مشورت کند و زمان زیادى وجود دارد که از نظرات دیگران جویا شود. معمول ترین دلائل این نوع سزارین, مشکلاتى است که در ارتباط با مجراى زایمان مادر (مانند کوچک بودن لگن خاصره) و وضعیت قرارگیرى جنین وجود دارد که البته ممکن است این مشکلات رفع شود.سزارین اضطرارى
اگر در طول درد زایمان, نیاز به سزارین پیدا شود, این سزارین, اضطرارى نامیده مى شود. در این مواقع فرد ممکن است مدتى نیز درد زایمان را تحمل کند ولى سرانجام مجبور مى شود تن به سزارین دهد. یکى از دلائل عمده این نوع عمل جراحى, آن است که درد زایمان روند مناسبى ندارد. پزشکان متخصص اغلب محدودیتى براى زمان درد کشیدن زنان قائل نمى شوند, اما اگر زایمان فرد پیشرفت قابل توجهى نداشته باشد, سزارین لازم خواهد بود.
دلیل دیگر این امر, درد جنینى است یعنى زمانى که نوزاد عکس العمل مناسبى نسبت به درد نشان نمى دهد و نیز فشارخون زیاد مادر, مى تواند علت دیگر این نوع سزارین باشد.چرا سزارین لازم است؟
سزارین به دلائل مختلف صورت مى گیرد:
گاهى پیشرفت زایمان مطلوب و طبیعى نیست. (13 زایمان ها این گونه هستند.) و یا دردهاى شکمى وجود دارد, اغلب ممکن است جفت پایین قرار گرفته باشد و یا زودهنگام از رحم جدا شده باشد, وضعیت کودک به گونه اى باشد که به جاى سر, پاها و انتهاى بدن رو به پایین قرار گرفته باشند, کودک در وضعیت ناپایدار باشد, مادر بیشتر از یک نوزاد متولد کرده باشد, کودک خیلى بزرگ باشد, زایمان زودرس باشد و مادر یا کودک از لحاظ پزشکى مشکل داشته باشند.
در صورتى که بیمارى مادرزادى نظیر دیابت وجود داشته باشد, پزشک سزارین را پیشنهاد مى نماید. اگر مادر قبلا سزارین داشته است, تا 72 درصد شانس دارد که پزشک براى زایمان بعدى نیز سزارین را توصیه نماید.
مطالعه اى که اخیرا انجام شده, مشخص نموده زنانى که پس از سزارین, زایمان طبیعى داشته اند, سه برابر بیشتر از زنان دیگر در معرض پارگى رحم قرار دارند. این میزان حتى در میان زنانى که براى کاهش درد زایمان از هورمونProstaglandins استفاده مى کنند, بیشتر است. (در حال حاضر بسیارى از پزشکان کاربرد این هورمون را براى بیمارانى که پس از یک سزارین, زایمان طبیعى داشته اند, منع کرده اند.) این بدان معنا نیست که زایمان طبیعى پس از سزارین, به طور کامل منسوخ شده, بلکه توصیه مى شود در مورد خطرات و نکات مبهم آن با پزشک مشورت نمایید. این نوع زایمان در صورتى امنیت دارد که برش رحم در سزارین قبلى کم بوده و وزن تقریبى کودک کمتر از 8/5 پوند (هر پوند 454 گرم است) باشد.
هنگام سزارین, پایین ترین قسمت شکم آماده مى شود و بدن از ناحیه قفسه سینه به پایین بى حس مى گردد. سپس پزشک یک برش افقى در ناحیه عمل ایجاد مى کند. دومین برش در دیواره رحم زده مى شود و نوزاد خارج مى شود. بسیارى از زنان, هنگام فشار دردى حس نمى کنند. پس از سزارین مادر در ناحیه عمل احساس درد و ناراحتى مى کند و مدت طولانى ترى در بیمارستان بسترى مى شود. عمدتا 3 یا 4 روز که این مدت در هنگام زایمان طبیعى 48 ساعت مى باشد. عمده ترین مشکل پس از جراحى, که 5 تا 10 درصد بیماران را تحت تإثیر قرار مى دهد, عفونت است که با استفاده از آنتى بیوتیک درمان مى شود. بسیارى از مادران 12 ساعت پس از زایمان از بستر خارج مى شوند باید به آنها کمک شود تا حرکت کنند که این امر سیستم معدى و روده اى بیمار را به فعالیت مجدد وا مى دارد و باعث تنظیم سیستم گردش خون مى گردد و از لخته شدن خطرناک خون جلوگیرى به عمل مىآید. سزارین ممکن است مادر را در هنگام بغل کردن نوزاد یا حتى از جا بلند شدن, در طول هفته اول, با مشکل مواجه سازد یا حتى جارى شدن شیر مادر را به تإخیر اندازد که جاى هیچ گونه نگرانى وجود ندارد. بسیارى از بیماران, در طول سه هفته حال کاملا خوبى دارند و حتى پس از شش هفته به حالت طبیعى باز مى گردند.استفاده از داروهاى بیهوشى
بسیارى از سزارین هاى برنامه ریزى شده تحت تإثیر داروهاى بیهوشى انجام مى شود. این داروها که معمولا به پشت دست تزریق مى شوند, تإثیر بسیار اندکى بر نوزاد داشته و براى تسکین درد پس از عمل جراحى موثر مى باشند. پس از کاهش اثر داروهاى بیهوشى, مادر به سرعت بیدار شده و مى تواند نوزاد خود را در آغوش بکشد.
)