پزشک شما

دکتر حسین برهانى‏

این شماره:
خواهر مریم.ب - نصرآبادجام‏
خواهر N.M - تهران‏
خواهر م.ر - همدان‏
خواهر A.R - استان فارس‏
خواهر ش.ک - آذربایجان شرقى‏
خواهر ق.ر - ؟
خواهر ح.ز - یزد

خواهر مریم.ب - نصرآبادجام‏

1- بعضى افرادى که خجالت مى‏کشند، چرا بسیار سرخ مى‏شوند. راه چاره چیست؟
2- موهایم بسیار موخوره دارد. راه درمان چیست؟
3- مدتى است موهایى که تازه رشد کرده‏اند، مى‏ریزند و بسیار زبر هستند، علت این امر چیست؟
4- درمان ریزش مژه را توضیح دهید.
خواهر گرامى!
سرخ‏شدن صورت، ناشى از تحریک سیستم اعصاب محیطى است که متعاقب آن خون بیشترى در عروق و مویرگ‏هاى پوستِ صورت جریان پیدا مى‏کند و منجر به سرخ‏شدن و داغ‏شدن و تعریق خواهد شد و اغلب در مواجهه با شرایط و موقعیت‏هاى اضطراب‏انگیز اتفاق مى‏افتد و گاه ترس از سرخ‏شدن چهره باعث تشدید این مشکل مى‏شود. بهترین روش درمان، مواجه‏سازى با موقعیت‏هاى خاصِ اضطراب‏انگیز است. البته برخى داروها نیز در پیشگیرى از وقوع سرخ‏شدن و یا ترس از سرخ‏شدن مؤثرند.

در مورد سؤال‏هاى بعدى، توصیه مى‏شود که هر دو هفته یک بار از روغن زیتون استفاده نموده و موها را ماساژ دهید و یک هفته در میان «زرده تخم‏مرغ» به تمام سطح پوست و موها بمالید و کمى صبر کنید سپس شستشو دهید. موهایى که دچار موخوره هستند (فقط آن قسمت که تغییر شکل داده) را کوتاه نمایید. ضمناً بایستى از نظر هورمون‏هاى جنسى و وضعیت سلامت تخمدان‏ها اطمینان حاصل کنید.
براى جلوگیرى از ریزش مژه‏ها بخصوص اگر این مشکل ناراحت‏کننده است، با متخصص پوست مشورت کنید.
موفق باشید.

خواهر N.M - تهران‏

23 سال سن دارم و حدود یک سال و نیم است بر اثر تصادف دچار ضایعه نخاعى شده‏ام و از قسمت کمر به پایین، هیچ حسى ندارم و همچنین کنترل ادرار و مدفوع هم ندارم و براى تخلیه ادرار از نلاتون استفاده مى‏کنم. به خاطر زدن نلاتون سعى مى‏کنم
مایعات کمتر استفاده کنم. آیا این کار باعث ناراحتى کلیه و کبد نمى‏شود؟ گاهى اوقات وقتى از نلاتون استفاده مى‏کنم، سرِ نلاتون خونى مى‏شود، علت چیست؟ لطفاً مرا راهنمایى کنید.
خواهر گرامى!
از اینکه چنین حادثه‏اى براى شما اتفاق افتاده بسیار متأسف هستیم ولى چه مى‏توان کرد. حوادث و وقایع خوش و ناخوش در زندگى ما پیش مى‏آیند؛ البته نقش پیشگیرى از وقوع حوادث ناخوشایند قابل انکار نیست اما وقتى حادثه پیش آمد، دیگر باید به فکر درمان و پیشگیرى از عوارض بعدى باشیم. همان طور که پزشک معالج توصیه کرده‏اند باید مایعات بیشتر مصرف شود که از عفونت‏هاى احتمالى سیستم ادرارى جلوگیرى به عمل آید ولى به دلیل محدودیت حرکت و همچنین عدم کنترل، مشکلاتى برایتان اتفاق مى‏افتد که کاملاً قابل درک است. اما قبول واقعیت به مفهوم کامل آن باعث مى‏شود که شما محدودیت‏هاى خود را دقیق‏تر بشناسید و بپذیرید و همچنین توانایى‏هاى خودتان را نیز لمس کنید و بپذیرید. یعنى همه واقعیت پذیرفته شود؛ در این صورت شما مهارت حل مشکل پیدا مى‏کنید و در بدترین شرایط ممکن هم مى‏توانید از قدرت بسیار بالاى انطباق و سازگارى خود با شرایط سخت جسمى و روانى حداکثر استفاده را بفرمایید. مثلاً یک روش مؤثر همین است که از کاتتراسیون متناوب CatetezizationIntermittent یا سوند زدن متناوب استفاده کنید. گاهى ممکن است حتى بدون کاتتر مثلاً نلاتون و ... با تحریک ناحیه مثانه و فوق «عانه» با حرکتى شبیه «خاراندن»احساس ادرارکردن را ایجاد کرد. در هر حال شما بایستى مایعات مصرف کنید و زمان تخلیه مثانه را نیز دقیق‏تر بشناسید تا استفاده از نلاتون کمترین تحریک و التهاب را به جدار و مخاط مجراى ادرارى و مثانه وارد کند. گاهى در آخر تخلیه مثانه به دلیل التهابى که به مخاط وارد مى‏شود، ممکن است خون دیده شود.
اگر چنانچه مایعات کم مصرف کنید، غلظت ادرار زیاد شده و پررنگ‏تر از معمول مى‏شود و برخى داروها نیز باعث تغییر رنگِ ادرار مى‏شوند که باید آنها را بشناسید. در مورد مصرف مواد غذایى هم همین طور است. یعنى مواد غذایى سه‏گانه چربى، پروتئین و قندها به علاوه ویتامین‏ها و املاح براى بدن ضرورى است و ناچاراً باید تأمین شوند و براى دفع، باید راه حل پیدا کرد. امروزه با اعمال جراحى، کولوستومى و ... در این مورد کمک مى‏شود. قطعاً اگر مایعات و مواد غذایى ضرورى مصرف نشود، ممکن است به کلیه و کبد و سایر سیستم‏ها آسیب برسد.
در پناه الطاف خداوند ان شاءاللَّه سلامتى خود را باز یابید.

خواهر م.ر - همدان‏

دخترى هستم 20 ساله. بیمارى من از یک سال و نیم پیش شروع شد. اول با خش خش گوش‏هایم و بعداً هم سرگیجه و تا یک هفته ادامه پیدا کرد. هر صداى بلندى آزارم مى‏دهد. به پزشک مراجعه کردم، دارو مصرف کردم اما بهبودى حاصل نشد و سرگیجه‏ام ادامه پیدا کرد. به هر حال هر چه کردم خوب نشدم. در حال حاضر همیشه احساس مى‏کنم صدایى مثل موتور در گوشم هست. گاهى وقت‏ها صورتم قرمز و داغ مى‏شود. لطفاً مرا راهنمایى کنید.
خواهر گرامى!
سردرد و سرگیجه و احساس صدا در گوش‏ها علامت بیمارى است که باید دقیقاً یا تقریباً تشخیص داده شود. یکى از مهم‏ترین علل سرگیجه و احساس صدا در گوش‏ها (وزوز یا Tinitus) وجود ناراحتى در سیستم شنوایى است و بیشتر از همه مى‏تواند مربوط به گوش داخلى باشد. بنابراین با مراجعه به متخصص گوش و حلق، دقیقاً مورد معاینه قرار بگیرید و در صورت لزوم، نوار گوش یا «آزمایشات شنوایى‏شناسى - اودیولوژى» انجام شود. همچنین سرگیجه با اشکالات بینایى نیز مرتبط است که با تجویز عینک رفع مى‏شود. گاهى آرتروز مهره‏هاى گردن ناشى از کارهاى ظریف مثل قالى‏بافى و غیره مى‏تواند منجر به سرگیجه‏هاى وضعیتى شود که براى تأیید تشخیص از مهره‏هاى گردن، رادیوگرافى به عمل مى‏آید.
در پناه لطف حق باشید.

خواهر A.R - استان فارس‏

خواهر گرامى!
مشکلى که مطرح کرده‏اید قابل رفع است به شرطى که بخواهید و تصمیم صحیح بگیرید، مى‏توانید خود را از این احساس شرم و گناه نجات دهید و در واقع این چرخه یا سیکل معیوب را قطع کنید زیرا باعث تشدید اضطراب شما خواهد شد. تمرکز فکرتان را به سمت نکات مثبت حرکت دهید، به مطالعه، ورزش و هنر بیشتر توجه کنید و این احساس ناخوشایند را از خودتان دور نمایید. نامه شما حاکى از نوعى احساس گناه است که خودتان را به دلیل مشخصى سرزنش و ملامت مى‏کنید. پس امیدوارانه و با توکل به خداوند تسلیم این وسوسه نشوید و بایستى سعى کنید که از قالب «کودک» شخصیت خارج شوید و در قالب «بالغ» شخصیت قرار بگیرید. بالغ شخصیت متکى به آگاهى، تفکر منطقى، تجربه و تدبیر، صبر و تحمل است که انسان بتواند تأثیر و تغییر مثبت در خودش ایجاد کند و مطمئناً شما مى‏توانید موفق و بانشاط و مصمم باشید.

خواهر ش.ک - آذربایجان شرقى‏

من 26 سال دارم. چندى پیش به علت قطع عادت ماهانه به پزشک مراجعه کردم و ایشان بعد از سونوگرافى، قرص‏هاى دیدروژسترون و ویتامین Eتجویز کردند اما پس از پایان قرص‏ها نزدیک یک سال است که قطع قاعدگى داشته‏ام. لطفاً توضیح دهید P.C.O چیست؟ آیا بیمارى من قابل درمان است یا همیشه منجر به نازایى خواهد شد؟ در ضمن این موضوع را چگونه با نامزدم مطرح کنم.
خواهر گرامى!
در مورد مشکلى که مطرح کرده‏اید توصیه مى‏کنیم که یک بار دیگر با مراجعه به پزشک معالج یعنى متخصص زنان، مجدداً یک سونوگرافى از کلیه‏ها و رحم و ضمایم، درخواست و انجام شود و حتماً تحت نظر پزشک در صورت ضرورت، درمان را شروع و ادامه دهید. اصطلاح P.C.O به مفهوم «پلى‏کیستیک اُوارى» یا وجود چند کیست در تخمدان‏ها مى‏باشد و در صورت اثبات این بیمارى شما بایستى با متخصص زنان که از تجربه و مهارت کافى برخوردار باشد مشورت نموده و تحت نظر ایشان درمان را ادامه دهید. به هر حال قطع قاعدگى به مدت طولانى علامت مهمى است و بایستى پیگیرى شود و در صورت درمان، ان شاءاللَّه مشکلى از نظر بارورى پیش نخواهد آمد.
در مورد سؤال آخر قطعاً باید مشکل را با نامزدتان (همسرتان) در میان بگذارید و مخفى نکنید زیرا مخفى کردن بیمارى باعث پیچیدگى مشکل در آینده خواهد شد. بیان مطلب مى‏تواند به دو روش انجام شود. بعضى‏ها مستقیماً مشکل را به طور صریح بیان مى‏کنند که در این صورت واکنش نامزد شما هم قابل پیش‏بینى است یا آگاهانه مى‏پذیرد یعنى با متخصص مربوطه مشورت مى‏کند و به این نتیجه مى‏رسد که این امر قابل درمان است و مانعى براى بارورى نیست و یا اینکه نمى‏پذیرد و موضوع خاتمه پیدا مى‏کند. البته در چنین مواقعى هر دو طرف باید متکى به جنبه «بالغ» و بر اساس آگاهى و منطق و تدبیر با مشکل برخورد نمایند. این نوع برخورد بیشتر موقعى است که هنوز عقد انجام نشده است. برخى افراد نیز غیر مستقیم برخورد مى‏کنند. مثلاً علایمى مثل قطع قاعدگى از طرف شما مطرح مى‏شود و بخصوص اگر شرعاً و قانوناً با هم محرم شده‏اید، ایشان را هم باید به تدریج در روند درمان بیمارى مشارکت بدهید بخصوص اگر علایم بیمارى اخیراً پیدا شده باشد. به هر حال در این مورد، هم مرد و هم زن، هر دو باید از سلامتى یکدیگر آگاه و مطلع باشند.
برایتان آرزوى سلامتى و موفقیت داریم.

خواهر ق.ر - ؟

دخترى 18 ساله هستم. از سال‏ها قبل متوجه شدم که سینه چپم کوچک‏تر از سینه راستم است و فکر مى‏کردم با رشد بیشتر جسمانى این مسئله رفع خواهد شد اما مشکلم حل نشده و این موضوع مرا بسیار ناراحت کرده است. لطفاً مرا راهنمایى کنید.
خواهر گرامى!
در بسیارى از دختران در سنین نوجوانى و حتى جوانى چنین مشکلاتى اتفاق مى‏افتد. مثلاً اندام‏هاى سمت چپ، کمى لاغرتر از سمت راست به نظر مى‏رسند و یا سینه چپ کوچک‏تر از سینه راست و حتى چشم چپ از چشم راست کوچک‏تر مى‏باشد ولى هیچ گونه مشکل پاتولوژیکى یعنى بیمارگونه و آسیب‏زایى در کار نخواهد بود و در این مورد بخصوص، توزیع و انتشار نسج چربى متفاوت است و جاى نگرانى نیست. البته عدم رشد و یا عدم تقارن شدید نیاز به بررسى بیشتر دارد که در این مورد مى‏توانید با متخصص زنان هم مشورت کنید.
در پناه لطف حق شاد و بانشاط باشید.

خواهر ح.ز - یزد

من در سن 15 سالگى با مشکل لاغرى بیش از حد و خون‏دماغ روبه‏رو شدم که پزشکان بعد از آزمایشات مختلف گفتند دیابت دارم و تاکنون که 26 سال دارم انسولین مصرف مى‏کنم. از این بابت خیلى ناراحتم و به هیچ چیز امید ندارم و فقط اشک و آه، آرام‏بخش جانم شده است. از شما مى‏خواهم مرا کمک کنید.
خواهر گرامى!
امیدواریم که توانایى‏هاى مثبت و سازنده‏اى که خداوند در وجود شما گذاشته است را بهتر و بیشتر کشف کنید و بشناسید و استفاده کنید. انسان موجودى است که توانایى‏هاى بسیار زیادى دارد و نباید به دلیل بیمارى مأیوس شود. بسیارى از افراد بوده و هستند که مشکلات و بیمارى‏هاى شدید و صعب‏العلاج داشته و دارند اما هیچ گاه ناامیدى را به خود راه نمى‏دهند و تلاش مى‏کنند تا از توانایى خود کمال استفاده را ببرند. بیمارى یک واقعیت است که همیشه همراه بشر است. گاهى این بیمارى‏ها جنبه ژنتیک و ارثى دارد و گاهى ناشى از یک سانحه تصادف و یا آلودگى به میکروب و ... پدید مى‏آید. امروزه مردم زیادى حتى پزشکانى وجود دارند که خودشان دچار دیابت و سایر بیمارى‏ها هستند و یا حوادثى که متأسفانه منجر به نقص عضو و فوت مى‏شود اما آنچه مهم است این است که در شرایط فعلى دیابت یک بیمارى قابل کنترل و درمان است. تنها باید مراقبت‏ها و توصیه‏هاى بهداشتى و پزشکى را به کار بست.
اگر شما هنر مهم و زیباى «قالى‏بافى» را دارید از این موقعیت به نحو احسن استفاده کنید و در کنار آن مطالعه نیز داشته باشید. توجه داشته باشید که تحصیلات کلاسیک و مدرک گرفتن به تنهایى مهم نیست. مهم این است که انسان در هر موقعیتى و شرایطى که قرار دارد احساس مفیدبودن داشته باشد. ازدواج هم یک امر نسبى است و شما فرصت بسیار دارید. البته اگر با توکل به خداوند موقعیت مناسبى براى شما پیش آمد بایستى صادقانه در مورد مشکل دیابت با او صحبت کنید تا مشترکاً یک تصمیم آگاهانه بگیرید و در آینده دچار مشکلات دیگر نشوید. قطعاً با توکل به خداوند و ائمه(ع) و احساس آرامش، بیمارى دیابت بهتر کنترل خواهد شد و ان شاءاللَّه شما به آرزویتان خواهید رسید.
بانشاط باشید.