پزشک شما
دکتر حسین برهانى
این شماره:
خواهر مریم.ب - نصرآبادجام
خواهر N.M - تهران
خواهر م.ر - همدان
خواهر A.R - استان فارس
خواهر ش.ک - آذربایجان شرقى
خواهر ق.ر - ؟
خواهر ح.ز - یزدخواهر مریم.ب - نصرآبادجام
1- بعضى افرادى که خجالت مىکشند، چرا بسیار سرخ مىشوند. راه چاره چیست؟
2- موهایم بسیار موخوره دارد. راه درمان چیست؟
3- مدتى است موهایى که تازه رشد کردهاند، مىریزند و بسیار زبر هستند، علت این امر چیست؟
4- درمان ریزش مژه را توضیح دهید.
خواهر گرامى!
سرخشدن صورت، ناشى از تحریک سیستم اعصاب محیطى است که متعاقب آن خون بیشترى در عروق و مویرگهاى پوستِ صورت جریان پیدا مىکند و منجر به سرخشدن و داغشدن و تعریق خواهد شد و اغلب در مواجهه با شرایط و موقعیتهاى اضطرابانگیز اتفاق مىافتد و گاه ترس از سرخشدن چهره باعث تشدید این مشکل مىشود. بهترین روش درمان، مواجهسازى با موقعیتهاى خاصِ اضطرابانگیز است. البته برخى داروها نیز در پیشگیرى از وقوع سرخشدن و یا ترس از سرخشدن مؤثرند.
در مورد سؤالهاى بعدى، توصیه مىشود که هر دو هفته یک بار از روغن زیتون استفاده نموده و موها را ماساژ دهید و یک هفته در میان «زرده تخممرغ» به تمام سطح پوست و موها بمالید و کمى صبر کنید سپس شستشو دهید. موهایى که دچار موخوره هستند (فقط آن قسمت که تغییر شکل داده) را کوتاه نمایید. ضمناً بایستى از نظر هورمونهاى جنسى و وضعیت سلامت تخمدانها اطمینان حاصل کنید.
براى جلوگیرى از ریزش مژهها بخصوص اگر این مشکل ناراحتکننده است، با متخصص پوست مشورت کنید.
موفق باشید.خواهر N.M - تهران
23 سال سن دارم و حدود یک سال و نیم است بر اثر تصادف دچار ضایعه نخاعى شدهام و از قسمت کمر به پایین، هیچ حسى ندارم و همچنین کنترل ادرار و مدفوع هم ندارم و براى تخلیه ادرار از نلاتون استفاده مىکنم. به خاطر زدن نلاتون سعى مىکنم
مایعات کمتر استفاده کنم. آیا این کار باعث ناراحتى کلیه و کبد نمىشود؟ گاهى اوقات وقتى از نلاتون استفاده مىکنم، سرِ نلاتون خونى مىشود، علت چیست؟ لطفاً مرا راهنمایى کنید.
خواهر گرامى!
از اینکه چنین حادثهاى براى شما اتفاق افتاده بسیار متأسف هستیم ولى چه مىتوان کرد. حوادث و وقایع خوش و ناخوش در زندگى ما پیش مىآیند؛ البته نقش پیشگیرى از وقوع حوادث ناخوشایند قابل انکار نیست اما وقتى حادثه پیش آمد، دیگر باید به فکر درمان و پیشگیرى از عوارض بعدى باشیم. همان طور که پزشک معالج توصیه کردهاند باید مایعات بیشتر مصرف شود که از عفونتهاى احتمالى سیستم ادرارى جلوگیرى به عمل آید ولى به دلیل محدودیت حرکت و همچنین عدم کنترل، مشکلاتى برایتان اتفاق مىافتد که کاملاً قابل درک است. اما قبول واقعیت به مفهوم کامل آن باعث مىشود که شما محدودیتهاى خود را دقیقتر بشناسید و بپذیرید و همچنین توانایىهاى خودتان را نیز لمس کنید و بپذیرید. یعنى همه واقعیت پذیرفته شود؛ در این صورت شما مهارت حل مشکل پیدا مىکنید و در بدترین شرایط ممکن هم مىتوانید از قدرت بسیار بالاى انطباق و سازگارى خود با شرایط سخت جسمى و روانى حداکثر استفاده را بفرمایید. مثلاً یک روش مؤثر همین است که از کاتتراسیون متناوب CatetezizationIntermittent یا سوند زدن متناوب استفاده کنید. گاهى ممکن است حتى بدون کاتتر مثلاً نلاتون و ... با تحریک ناحیه مثانه و فوق «عانه» با حرکتى شبیه «خاراندن»احساس ادرارکردن را ایجاد کرد. در هر حال شما بایستى مایعات مصرف کنید و زمان تخلیه مثانه را نیز دقیقتر بشناسید تا استفاده از نلاتون کمترین تحریک و التهاب را به جدار و مخاط مجراى ادرارى و مثانه وارد کند. گاهى در آخر تخلیه مثانه به دلیل التهابى که به مخاط وارد مىشود، ممکن است خون دیده شود.
اگر چنانچه مایعات کم مصرف کنید، غلظت ادرار زیاد شده و پررنگتر از معمول مىشود و برخى داروها نیز باعث تغییر رنگِ ادرار مىشوند که باید آنها را بشناسید. در مورد مصرف مواد غذایى هم همین طور است. یعنى مواد غذایى سهگانه چربى، پروتئین و قندها به علاوه ویتامینها و املاح براى بدن ضرورى است و ناچاراً باید تأمین شوند و براى دفع، باید راه حل پیدا کرد. امروزه با اعمال جراحى، کولوستومى و ... در این مورد کمک مىشود. قطعاً اگر مایعات و مواد غذایى ضرورى مصرف نشود، ممکن است به کلیه و کبد و سایر سیستمها آسیب برسد.
در پناه الطاف خداوند ان شاءاللَّه سلامتى خود را باز یابید.خواهر م.ر - همدان
دخترى هستم 20 ساله. بیمارى من از یک سال و نیم پیش شروع شد. اول با خش خش گوشهایم و بعداً هم سرگیجه و تا یک هفته ادامه پیدا کرد. هر صداى بلندى آزارم مىدهد. به پزشک مراجعه کردم، دارو مصرف کردم اما بهبودى حاصل نشد و سرگیجهام ادامه پیدا کرد. به هر حال هر چه کردم خوب نشدم. در حال حاضر همیشه احساس مىکنم صدایى مثل موتور در گوشم هست. گاهى وقتها صورتم قرمز و داغ مىشود. لطفاً مرا راهنمایى کنید.
خواهر گرامى!
سردرد و سرگیجه و احساس صدا در گوشها علامت بیمارى است که باید دقیقاً یا تقریباً تشخیص داده شود. یکى از مهمترین علل سرگیجه و احساس صدا در گوشها (وزوز یا Tinitus) وجود ناراحتى در سیستم شنوایى است و بیشتر از همه مىتواند مربوط به گوش داخلى باشد. بنابراین با مراجعه به متخصص گوش و حلق، دقیقاً مورد معاینه قرار بگیرید و در صورت لزوم، نوار گوش یا «آزمایشات شنوایىشناسى - اودیولوژى» انجام شود. همچنین سرگیجه با اشکالات بینایى نیز مرتبط است که با تجویز عینک رفع مىشود. گاهى آرتروز مهرههاى گردن ناشى از کارهاى ظریف مثل قالىبافى و غیره مىتواند منجر به سرگیجههاى وضعیتى شود که براى تأیید تشخیص از مهرههاى گردن، رادیوگرافى به عمل مىآید.
در پناه لطف حق باشید.خواهر A.R - استان فارس
خواهر گرامى!
مشکلى که مطرح کردهاید قابل رفع است به شرطى که بخواهید و تصمیم صحیح بگیرید، مىتوانید خود را از این احساس شرم و گناه نجات دهید و در واقع این چرخه یا سیکل معیوب را قطع کنید زیرا باعث تشدید اضطراب شما خواهد شد. تمرکز فکرتان را به سمت نکات مثبت حرکت دهید، به مطالعه، ورزش و هنر بیشتر توجه کنید و این احساس ناخوشایند را از خودتان دور نمایید. نامه شما حاکى از نوعى احساس گناه است که خودتان را به دلیل مشخصى سرزنش و ملامت مىکنید. پس امیدوارانه و با توکل به خداوند تسلیم این وسوسه نشوید و بایستى سعى کنید که از قالب «کودک» شخصیت خارج شوید و در قالب «بالغ» شخصیت قرار بگیرید. بالغ شخصیت متکى به آگاهى، تفکر منطقى، تجربه و تدبیر، صبر و تحمل است که انسان بتواند تأثیر و تغییر مثبت در خودش ایجاد کند و مطمئناً شما مىتوانید موفق و بانشاط و مصمم باشید.خواهر ش.ک - آذربایجان شرقى
من 26 سال دارم. چندى پیش به علت قطع عادت ماهانه به پزشک مراجعه کردم و ایشان بعد از سونوگرافى، قرصهاى دیدروژسترون و ویتامین Eتجویز کردند اما پس از پایان قرصها نزدیک یک سال است که قطع قاعدگى داشتهام. لطفاً توضیح دهید P.C.O چیست؟ آیا بیمارى من قابل درمان است یا همیشه منجر به نازایى خواهد شد؟ در ضمن این موضوع را چگونه با نامزدم مطرح کنم.
خواهر گرامى!
در مورد مشکلى که مطرح کردهاید توصیه مىکنیم که یک بار دیگر با مراجعه به پزشک معالج یعنى متخصص زنان، مجدداً یک سونوگرافى از کلیهها و رحم و ضمایم، درخواست و انجام شود و حتماً تحت نظر پزشک در صورت ضرورت، درمان را شروع و ادامه دهید. اصطلاح P.C.O به مفهوم «پلىکیستیک اُوارى» یا وجود چند کیست در تخمدانها مىباشد و در صورت اثبات این بیمارى شما بایستى با متخصص زنان که از تجربه و مهارت کافى برخوردار باشد مشورت نموده و تحت نظر ایشان درمان را ادامه دهید. به هر حال قطع قاعدگى به مدت طولانى علامت مهمى است و بایستى پیگیرى شود و در صورت درمان، ان شاءاللَّه مشکلى از نظر بارورى پیش نخواهد آمد.
در مورد سؤال آخر قطعاً باید مشکل را با نامزدتان (همسرتان) در میان بگذارید و مخفى نکنید زیرا مخفى کردن بیمارى باعث پیچیدگى مشکل در آینده خواهد شد. بیان مطلب مىتواند به دو روش انجام شود. بعضىها مستقیماً مشکل را به طور صریح بیان مىکنند که در این صورت واکنش نامزد شما هم قابل پیشبینى است یا آگاهانه مىپذیرد یعنى با متخصص مربوطه مشورت مىکند و به این نتیجه مىرسد که این امر قابل درمان است و مانعى براى بارورى نیست و یا اینکه نمىپذیرد و موضوع خاتمه پیدا مىکند. البته در چنین مواقعى هر دو طرف باید متکى به جنبه «بالغ» و بر اساس آگاهى و منطق و تدبیر با مشکل برخورد نمایند. این نوع برخورد بیشتر موقعى است که هنوز عقد انجام نشده است. برخى افراد نیز غیر مستقیم برخورد مىکنند. مثلاً علایمى مثل قطع قاعدگى از طرف شما مطرح مىشود و بخصوص اگر شرعاً و قانوناً با هم محرم شدهاید، ایشان را هم باید به تدریج در روند درمان بیمارى مشارکت بدهید بخصوص اگر علایم بیمارى اخیراً پیدا شده باشد. به هر حال در این مورد، هم مرد و هم زن، هر دو باید از سلامتى یکدیگر آگاه و مطلع باشند.
برایتان آرزوى سلامتى و موفقیت داریم.خواهر ق.ر - ؟
دخترى 18 ساله هستم. از سالها قبل متوجه شدم که سینه چپم کوچکتر از سینه راستم است و فکر مىکردم با رشد بیشتر جسمانى این مسئله رفع خواهد شد اما مشکلم حل نشده و این موضوع مرا بسیار ناراحت کرده است. لطفاً مرا راهنمایى کنید.
خواهر گرامى!
در بسیارى از دختران در سنین نوجوانى و حتى جوانى چنین مشکلاتى اتفاق مىافتد. مثلاً اندامهاى سمت چپ، کمى لاغرتر از سمت راست به نظر مىرسند و یا سینه چپ کوچکتر از سینه راست و حتى چشم چپ از چشم راست کوچکتر مىباشد ولى هیچ گونه مشکل پاتولوژیکى یعنى بیمارگونه و آسیبزایى در کار نخواهد بود و در این مورد بخصوص، توزیع و انتشار نسج چربى متفاوت است و جاى نگرانى نیست. البته عدم رشد و یا عدم تقارن شدید نیاز به بررسى بیشتر دارد که در این مورد مىتوانید با متخصص زنان هم مشورت کنید.
در پناه لطف حق شاد و بانشاط باشید.خواهر ح.ز - یزد
من در سن 15 سالگى با مشکل لاغرى بیش از حد و خوندماغ روبهرو شدم که پزشکان بعد از آزمایشات مختلف گفتند دیابت دارم و تاکنون که 26 سال دارم انسولین مصرف مىکنم. از این بابت خیلى ناراحتم و به هیچ چیز امید ندارم و فقط اشک و آه، آرامبخش جانم شده است. از شما مىخواهم مرا کمک کنید.
خواهر گرامى!
امیدواریم که توانایىهاى مثبت و سازندهاى که خداوند در وجود شما گذاشته است را بهتر و بیشتر کشف کنید و بشناسید و استفاده کنید. انسان موجودى است که توانایىهاى بسیار زیادى دارد و نباید به دلیل بیمارى مأیوس شود. بسیارى از افراد بوده و هستند که مشکلات و بیمارىهاى شدید و صعبالعلاج داشته و دارند اما هیچ گاه ناامیدى را به خود راه نمىدهند و تلاش مىکنند تا از توانایى خود کمال استفاده را ببرند. بیمارى یک واقعیت است که همیشه همراه بشر است. گاهى این بیمارىها جنبه ژنتیک و ارثى دارد و گاهى ناشى از یک سانحه تصادف و یا آلودگى به میکروب و ... پدید مىآید. امروزه مردم زیادى حتى پزشکانى وجود دارند که خودشان دچار دیابت و سایر بیمارىها هستند و یا حوادثى که متأسفانه منجر به نقص عضو و فوت مىشود اما آنچه مهم است این است که در شرایط فعلى دیابت یک بیمارى قابل کنترل و درمان است. تنها باید مراقبتها و توصیههاى بهداشتى و پزشکى را به کار بست.
اگر شما هنر مهم و زیباى «قالىبافى» را دارید از این موقعیت به نحو احسن استفاده کنید و در کنار آن مطالعه نیز داشته باشید. توجه داشته باشید که تحصیلات کلاسیک و مدرک گرفتن به تنهایى مهم نیست. مهم این است که انسان در هر موقعیتى و شرایطى که قرار دارد احساس مفیدبودن داشته باشد. ازدواج هم یک امر نسبى است و شما فرصت بسیار دارید. البته اگر با توکل به خداوند موقعیت مناسبى براى شما پیش آمد بایستى صادقانه در مورد مشکل دیابت با او صحبت کنید تا مشترکاً یک تصمیم آگاهانه بگیرید و در آینده دچار مشکلات دیگر نشوید. قطعاً با توکل به خداوند و ائمه(ع) و احساس آرامش، بیمارى دیابت بهتر کنترل خواهد شد و ان شاءاللَّه شما به آرزویتان خواهید رسید.
بانشاط باشید.
)