اکینوکاکتوس‏

مهندس مجتبى شریعت‏پناهى‏

اسم علمى: اکینوکاکتوس Echinocactus
خانواده: کاکتاسه Cactaceae
سرزمین مادرى: نواحى مرکزى مکزیک‏

مشخصات ظاهرى‏

این کاکتوس زیبا، شکل کاملاً کُروى دارد. در نواحى مرکزى مکزیک، قُطر آن به یک متر مى‏رسد اما در داخل گلدان فقط پانزده سانتى‏متر رشد مى‏کند. این کاکتوس شامل ده گونه است که از میان آنها گونه‏اى به نام «گراسونى» Grusoniiشهرت بیشترى دارد. گل‏هاى این گونه، لوله‏اى، زرد و زیبا هستند و در اواخر بهار باز مى‏شوند.

مراقبت‏هاى لازم‏

اکینوکاکتوس مانند سایر کاکتوس‏ها به خاکِ متخلخل و سبک احتیاج دارد. مناسب‏ترین خاک براى این گیاه، مخلوطى است از دو قسمت ماسه و یک قسمت خاک. به این مخلوط به مقدار بسیار کم کود حیوانىِ پوسیده یا خاکبرگ اضافه کنید. هر بار به مقدار خیلى کم به آن آب بدهید و خاکِ گلدان را خشک نگه داشته و بعد از خشک شدنِ کاملِ خاک، آن را آبیارى کنید. در زمستان نیاز به آبیارى ندارد. نور و گرما دو عامل مهم در زندگى اکینوکاکتوس هستند. اما در زمستان نباید آن را در اتاق گرم نگهدارى نمود. درجه حرارت مناسب براى این گیاه در زمستان 10 و در تابستان 30 درجه سانتى‏گراد است.

کود شیمیایى‏

کاکتوس‏ها به کود نیاز چندانى ندارند بخصوص انواع جوانِ آنها. فقط به اکینوکاکتوس‏هاى چندساله در ماههاى خرداد، تیر و مرداد، کود بدهید. کود باید داراى فسفر کافى باشد. از اضافه نمودن کود ازته خوددارى کنید زیرا کودهاى حاوى ازت موجب حساسیت این گیاه به بیمارى‏ها مى‏گردد.

ازدیاد و تکثیر

معمول‏ترین روش براى ازدیادِ اکینوکاکتوس، کاشت بذر است. بذرکارى را باید در بهار و زمانى که درجه حرارت به بیست و دو درجه سانتى‏گراد مى‏رسد انجام داد.
بذرها را در ظروفى که از ماسه پر شده کاشته و روى آنها را با مقدار بسیار کمى ماسه نرم مى‏پوشانیم. به بذرها آب مى‏دهیم و بعد روى ظروفِ بذرکارى‏شده پلاستیک مى‏کشیم تا رطوبتِ نسبىِ محیط حفظ شود.