نویسنده

 

سرود فردا

الهه رضایى‏

پروین داوودى‏فرد - پولادشهر

شعرهاى خوب‏تان را دریافت کردیم. وزن خوبى براى «نشان لایق سردار»، برگزیده‏اید. از لحاظ تکنیکى و صورى، اشکال خاصى ندارد جز اینکه در این بیت:
بلندآوازه‏اى سردار، تفنگ خویش را بردار
مهیا کن ره‏توشه به عزم سرزمین یار
به اقتضاى وزن واژه مرکب «ره‏توشه» باید به صورت «رهِ توشه» خوانده بشود که این به شعر شما لطمه مى‏زند.
همین اشکال در این بیت از «سوگ شقایق» مشهود است:
دگر خاموش نبینم سیر نور هر ستاره را
که شام تار دل‏ها را شهاب تازه مى‏خواهم‏
در این بیت هم باید واژه «خاموش» را «خامُش» خواند و هجاى آخر واژه «ستاره» را بلند تلفظ کرد.
در آخر به شما توصیه مى‏کنیم از تخیّل و تصویر در شعرتان بهره بیشترى ببرید و زبان شعرتان را امروزى‏تر کنید. از شما به خاطر ارسال شعرهاى خوب‏تان سپاسگزاریم و منتظر دریافت بقیه آثارتان هستیم.

فاطمه ملاباشى - تویسرکان‏

شعرهاى شما را دریافت کردیم. هر چند از سروده‏هایتان پیداست که مى‏توانید خوب شعر بگویید اما نکته قابل توجه در این آثار این است که ضعف تألیف و نارسایى مفهوم به صورت کاملاً نمایان در شعرتان مشهود است. شاهد این مدعا جمله‏هاى زیر است:
جهانِ پشت خسته از شب بلا
طلوع مى‏کند طبیب بر شفا
... بریده‏اند رخت سرخ بر تنش‏
بسوخت کاخ ظلم خون روشنش‏
و
به بازوان پرتوان‏
بشود غروب غم چنان‏
شکافت بحر و موج فضل‏
به کام ماست ابوالفضل‏
به عبارت دیگر شما پیوند معنایى جملات را در نظر نگرفته‏اید. باید گفت موزون بودن شعر نباید در نظر شاعر آنچنان حیاتى باشد که معنا را گم کند. به امید دریافت آثار بهتر از شما دوست خوب.

ابوالفضل صمدى‏رضایى - مشهد

وزن شعر «قبیله قحطى» [مفاعلن فعلاتن‏] [مفاعلن فعلاتن ]است. به اوزانى که به این شکل در هر مصراع به دو قسمت تشکیل مى‏شوند، اوزان دورى مى‏گویند. از لحاظ تکنیکى ما نمى‏توانیم یکى از این دو قسمت را با کسره اضافه به قسمت دیگر وصل کنیم. همان طور که نمى‏توانیم در پایان مصراع، کسره اضافه یا حروف ربط بیاوریم و حتماً لازم است در پایان این قسمت مکث کنیم. اما شما در این دو بیت این نکته را رعایت نکرده‏اید:
بخند تا بتوانم دوباره شعر بگویم‏
براى عشق قشنگِ تو اى شکوه تبسّم‏
اگر چه هر دو اسیرِ هجوم فاصله‏هاییم‏
من از قبیله قحطى، تو هم قبیله گندم‏
نکته دیگرى که در این شعر هست این است که بیت آخر، بیتى نیست که شعر با آن تمام شود و خواننده بعد از خواندن آن منتظر بیت بعدى است.
شعرهاى «دستان سبز رفاقت» و «کوچه متروک»، شعرهاى نسبتاً خوبى است که اشکال عمده‏اى ندارد.
اما قبل از نقد اشعار همسرتان خانم طوبى ابراهیمى باید به شما به خاطر این پیوند میمون تبریک گفت. بهترین چیز در میان نعمت‏هاى بى‏شمار خداوند همانا یافتن همسرى هم‏فکر و هم‏شأن است و همین که همسر شما داراى ذائقه‏اى شبیه شماست، نشان‏دهنده لطف این پیوند است.

طوبى ابراهیمى - مشهد

از شعرهاى شما پیداست که با وزن و قافیه کاملاً آشنایید و این جاى بسى خرسندى است. همه سروده‏هایتان خوب است تنها زبان شعر تا حدى قدیمى به نظر مى‏رسد که آن هم با کمى تمرین و پشتکار، اصلاح خواهد شد. به این بیت توجه کنید:
هر نفسى که برکشم یا که برون همى کنم‏
یاد کنم ز روى تو یا که کنم ثناى تو
سعى کنید از افعال و واژه‏هاى مهجور کمتر استفاده کنید و در عوض به زبان خودتان بسرایید. براى شما آرزوى موفقیت داریم.

احمد باقریان - جهرم‏

شعر «برق حسرت» را خواندیم. به نظر ما شعر شما، شعرى پخته و زیباست. همان طور که قبلاً گفته‏ایم تنها مشکل آن، زبان کهنه‏اى است که در زمانه ما و در شعر امروز تغییرات زیادى پیدا کرده است.
هر چند شعر شاعران بلندمرتبه‏اى چون نظامى، حافظ، سعدى، فردوسى و ... هنوز هم بسیار زیبا و دلنشین است، اما این باعث نمى‏شود که ما هم به همان زبان بسراییم. هر چقدر زبان شما نوتر شود، راحت‏تر مى‏توانید با جوانان و نشر امروز ارتباط برقرار کنید. در پایان براى شما آرزوى سلامت و سعادت مى‏کنیم.