وقتى به او توکل مى‏کنیم‏

زهره دهخدا

نسیم خنک پاییزى مى‏وزید و روح خسته دخترک را نوازش مى‏داد. دخترک هر روز از کنار حرم رد مى‏شد و وقتى آن گنبد طلایى را مى‏دید گویى خورشید به دلش مى‏تابید و به او نوید روشنى مى‏داد. اما دختر نمى‏دانست چرا آن روز طور دیگرى شده است. انگار تمام دنیا را یکجا دیده بود. دلش مى‏خواست داخل حرم برود و تمام روز را پاى ضریح بنشیند و دعا کند. مدت‏ها بود که نذر کرده بود اگر بیمارى‏اش شفا پیدا کند، به اتفاق خانواده‏اش براى زیارت خواهر امام رضا(ع) نیز برود.
آهسته به داخل حرم حضرت معصومه(س) رفت. نزدیک و نزدیک‏تر ... کنار ضریح رسید. احساس کرد از همه فکر و خیالات راحت شده است. از همه کار و گرفتارى‏ها و جواب‏هاى مأیوس و ناامیدکننده و ... . دلش شکست و مثل ابر بهارى بارید. نفهمید کى خوابش برد. وقتى چشمش را گشود، احساس سبکى خاصى مى‏کرد. مثل پرنده‏اى بود که از قفس رها شده است و در آسمان پر مى‏کشد. دیگر از سردرد مزمن و شدیدش خبرى نبود و ... . سجاده کوچکش را از کیف دستى بیرون آورد و به کنارى رفت. مى‏خواست نماز شکر بخواند.
توسل، زیارت و توکل و اعتماد به خداوند و بندگان صالحش نقش مهمى در معنادار کردن زندگى و پیشرفت امور جوانان و ایجاد آرامش روحى و روانى براى آنها دارد. اعتقاد و توکل، سخت‏ترین و بدترین مشکلات را قابل حل مى‏کند به طورى که اکثر افراد مؤمن و متوسل به نیروى غیبى آنها، ارتباط خود را با ایشان مانند ارتباط با یک دوست مى‏دانند و براى حل مشکلات و مسائل خود به درگاه آنان متوسل مى‏شوند. این گونه افراد معتقدند توسل و توکل به خدا و اولیاى او به عنوان یکى از بهترین روش‏ها و مقابله در سختى‏ها و مصایب زندگى مورد استفاده واقع مى‏شود و آنجایى که همه از درمان و حل مشکلات آنها عاجز مى‏شوند، نیروى غیبى و امدادى مى‏تواند نجات‏آفرین و کمک‏دهنده باشد. البته این گونه توسلات در اثر معرفت و شناخت عمیق حاصل مى‏شود و هر اندازه این معرفت عمیق‏تر و صمیمى‏تر باشد، توسل و توکل در مرحله بالاترى قرار مى‏گیرد و نتایج مؤثرترى را پدید مى‏آورد. اما معرفت و شناخت سطحى توکل عمیق ایجاد نمى‏کند و نتیجه‏اش توسلى ناپایدار است که نمى‏تواند هرگز زمینه ارتباط عاطفى و دلبستگى مؤثر و درستى را ایجاد کند.
آرى عین حقیقت است که افراد در طول زندگى با مشکلات و سختى‏هاى زیادى روبه‏رو مى‏شوند و با توجه به محدودیت‏هایى که دارند به تنهایى قادر به حل مشکلات نیستند و حتى در انجام و یا حل ساده‏ترین مسائل احساس ضعف و ناتوانى مى‏کنند. سپس به این نتیجه نایل مى‏شوند که باید براى جبران حقارت و ضعف خود در عین استفاده از وسایل و اسباب مادى به نیروى غیبى و الهى و قدرت بى‏پایان خداوند تکیه کرد و با معرفت و شناخت از آنها استمداد جست.
همین شناخت آگاهانه و معرفت عمیق تأثیر مهمى مخصوصاً در زندگى جوانان دارد که تا جوانان در این راه گام ننهند نمى‏توانند حقیقت آن را درک کنند. مطمئناً توسل به نیروى غیبى جوانان را امیدوار و در برابر مشکلات زندگى پایدار مى‏کند. از طرفى خداوند فرموده است که: «اِن اللَّه یحب المتوکلین؛ خداوند افراد متوکل را دوست مى‏دارد.» آل‏عمران / 159 همچنین توسل و توکل عامل رشد و کمال و آرامش قلبى جوانان مى‏شود و بذر معرفت و امید را در دل جوانان مى‏پاشد و زمینه رهایى از رنج و افسردگى و اضطراب را فراهم مى‏آورد.
متوکلین اعتقاد دارند که اگر چه همه درها به روى آنها بسته شده اما یک نیروى غیبى و معنوى هست، پس با این تفکر احساس نیرومندى مى‏کنند و در برابر مشکلات مقاومت نشان مى‏دهند. حتى حاضر نیستند به خاطر مسائل و مشکلات خود به سوى دیگران دست طمع بگشایند و یا از روى گرداندن و پشت کردن مردم متأثر نمى‏شوند بلکه نتایج کار را به خداوند واگذار مى‏کنند و از غیر خدا ناامید مى‏شوند. این افراد با واگذارى امور زندگى خود به مشیت الهى و توسل به درگاهش خاطرنشان مى‏کنند که به هر آنچه که خداوند براى آنها مقرر کرده راضى هستند و جایى هم که اسباب و وسایل عادى براى حل مشکلات و تأمین خواسته‏هایشان فراهم نیست، باز ناامید نمى‏شوند زیرا ایمان دارند توسل به بندگان خوب خدا همراه با توکل به قدرت الهى از راههاى معنوى است که مى‏تواند مشکلات آنها را حل کند.
به امید آنکه همه جوانان کشورمان با معرفت و شناخت در موقعیت‏هاى دشوار و سخت به خداوند و ائمه معصوم توکل و توسل جویند تا در سایه قدرت و امداد آنها بر مشکلات پیروز گردند.