نویسنده

 

سرود فردا

فاطمه نیازى‏

سیدسیف‏الدین سیدموسوى (آذر) - قزوین‏

برادر ارجمند، سه قصیده و یک مثنوى، هدیه ذوق شما به سرود فردا است.
پرداختن به موضوعات مذهبى و اجتماعى، یکى از دغدغه‏هاى ادبیات متعهد این روزگار است که گاه مورد بى‏مهرى صاحبان اندیشه و قلم قرار مى‏گیرد.
از میان آثار شما، قصیده «گوهر انصاف» در نعت پیامبر گرامى اسلام(ص) براى این شماره برگزیده شده است تا بوى بهار را با ذکر فضایل آن بى‏همتاى نیکوصورت و سیرت در هم آمیزیم. امید است در فرصت‏هاى دیگر از زلال شعر شما بهره‏مند شویم.
سربلند باشید.

مطهره خادمى - قم‏

دوست عزیز، «وقتى که خواب پنجره تعبیر مى‏شود»، با در نظر گرفتن نکات و اصلاحاتى که در پى مى‏آید، غزلى شایان توجه است:
الف - وزن مستفعلن، مفاعل، مستفعلن، فَعل به عنوان دومین وزن پرکاربرد شعر فارسى، بسیار موفق به کار رفته است. با خواندن نخستین بیت، بى‏درنگ غزل:
ما را خوش است سیر سکوتى که پیش روست‏
گشت و گذار در ملکوتى که پیش روست‏
سروده شاعر خوش‏قریحه، «زکریا اخلاقى» در همین وزن و سبک در ذهن نگارنده مرور شد. جاى بسى خوشحالى است که به خوبى توانسته‏اید وزن و محتوا را در قاب تصویرهاى شاعرانه ترسیم کنید.
ب - تبدیل هجاى کوتاه به بلند - چنان که بارها متذکر شده‏ایم - از اختیارات شاعرى است اما به کار بردن آن، به لطافت کلام ضربه مى‏زند. به طور مثال در مصراع: «خمیازه مى‏کشند تمام پرنده‏ها»، به اجبار باید «تمام»، «تمامى» تلفظ شود و یا واژه‏هاى «حس» و «فواره‏ها» بدون تشدید، وزن را مختل مى‏کنند.
پ - بیت‏هاى 7 - 6 - 3 با کمى دخل و تصرف به صورت‏هاى زیر تغییر کند تا ضمن حفظ رابطه معنایى در مسیر ذهنیت شاعر، مشکل وزن از بین برود:
3- یک عصر شاد خاطره‏انگیز ماندنى‏
با حسّ سرد سایه که تکثیر مى‏شود
6- چشمان شب گرفته و خورشید شب‏شکن‏
نورى سپید یکسره شمشیر مى‏شود
7- نور است و عشق، آب و گل و بوى زندگى‏
وقتى که خواب پنجره تعبیر مى‏شود
ت - فواره‏هاى حوض که تعبیر مى‏شود، چندان قابل درک نیست و مفهوم خداى لفظپردازى شده است.
ث - استفاده از آرایه «رد المطلع» یعنى تکرار نخستین مصراع غزل در آخرین بیت شعر، از نکات قابل توجه این سروده است.
شاعر بمانید.

فاطمه مُعزى - اصفهان‏

خواهر عزیز، مثنوى «پروانه سوخته» نشان مى‏دهد که شما قافیه را مى‏شناسید اما ساختار وزن در شعر شما متزلزل است. بیت نخست، سست‏ترین بیت است و مقفا بودن تنها اعتبار آن است.
در هشت بیت باقى‏مانده، جز بیت‏هاى زیر لطافت وزن با استفاده از اختیارات شاعرى حسّ مى‏شود:
چگونه سوخت این پروانه را بال‏
چگونه گشت خاموش شمع آمال‏
چنان رنجور بودش از زمانه‏
که قبرش تا ابد هست مخفیانه‏
محور عمودى شعر با پس و پیش کردن بعضى بیت‏ها، توجیه‏پذیرتر مى‏شود. پنج بیت آغازین، سوگنامه حضرت زهرا(س) است و ناگهان در بیت بعد، رویکرد واژه‏ها به پیش از واقعه برمى‏گردد:
چرا زهرا رُخش این گونه زرد است‏
چرا جسم لطیفش پر ز درد است؟
پیشنهاد مى‏شود واژه «حزین» به جاى «غمین» در بیت هشتم استفاده شود تا دلنشینى مصراع دوم را کامل کند.
منتظر سایر آثارتان هستیم.

منیره مقدم‏زاده - چابکسر

دوست گرامى، «لحن شکوفه» شعرى با مختصات شعر سپید است. یعنى رد پاى آهنگ در آن به چشم مى‏خورد اما با وزن عروضى سازگار نیست.
شبیه یک رؤیا / به خوابم آمدى آن شب / که باغ سبز نگاهم / خزان خاطره را با خودش ورق مى‏زد / در آن زمان که هنوز / لحن شکوفه / مرا نمى‏فهمید / و باغ نسترنم بوى بى‏کسى مى‏داد ... .
براى شناخت بهتر این قالب به شعرهاى موفق «احمد شاملو» و مجموعه سروده‏هاى عاشورایى مرحوم «سیدحسن حسینى» به نام «گنجشک و جبرئیل» مراجعه کنید.
پیروز باشید.