مشاوره قبل از تشکیل زندگى


 

مشاوره قبل از تشکیل زندگى‏

بهره‏مندى از مشاوره و تجارب ارزشمند والدین و نزدیکان دلسوز پیش از انتخاب همسر و ارائه آموزش‏هاى لازم و ضرورى در طول زندگى مشترک با هدف فراگیرى مهارت‏هاى زندگى بخصوص در طى سالیان اولیه زندگى مشترک از جمله راهکارهاى مؤثر و پیشگیرانه‏اى است که مى‏تواند مانع از فروپاشى زندگى زناشویى و بالاخص در مورد زوج‏هاى جوان باشد. افزایش ازدواج‏هاى نسنجیده بر پایه عشق‏هاى لحظه‏اى و زودگذر، دوستى‏هاى خیابانى و تلفنى و بالا رفتن آمار طلاق در میان زوج‏هاى جوان در سالیان اولیه زندگى مشترک که از کاهش آستانه تحمل‏پذیرى زن و شوهر همگى ضرورت ارائه آموزش‏هاى لازم به دختران و پسران از سوى والدین و نهادهاى آموزشى درگیر را نشان داده و اهمیت آن را خاطرنشان مى‏سازد. بدین لحاظ در جامعه امروزى که زوجین جوان با مشکلات و فراز و نشیب‏هاى فراوانى رودررو بوده یا خواهند بود، بهره‏مندى از نظر نزدیکان و والدین دلسوز و دوراندیش مى‏تواند به دوام، قوام و پایدارى زندگى مشترک بخصوص در بین زوج‏هاى جوان کمک بسیارى نماید.
این مسئله چنان در تشکیل زندگى مشترک حائز اهمیت است که نادیده گرفتن آن مترادف به فروپاشى زندگى بسیارى از زوجین جوان خواهد شد. بنابراین جاى تعجب ندارد چنانچه بنا به اظهار نظر کارشناسان آسیب‏هاى اجتماعى و بر اساس آمارهاى ارائه شده هر ساله آمار طلاق و جدایى در کشور افزایش یابد. طبق این آمار، سالانه هزاران زن در کشور با جدایى از همسر خود به جرگه زنان مطلقه مى‏پیوندند که این موضوع لزوم اقدامات پیشگیرانه و حمایت‏هاى اجتماعى جدى و قوى از زنان را آشکار مى‏سازد چرا که بر اساس واقعیت‏هاى موجود زنان مطلقه و بى‏سرپرست نخستین قربانیان آسیب‏هاى اجتماعى مى‏باشند. لازم به توضیح نیست زنان مطلقه نیازمند خدمات اجتماعى، مالى، مددکارى و مشاوره به منظور ارتقاى توانمندى‏هاى خود در زمان رویارویى با مشکلات و آسیب‏هاى اجتماعى در جامعه مى‏باشند.
اتخاذ راههایى مؤثر و کارآ براى تمکن مالى زنان مطلقه، ایجاد شرایط مطلوب براى تربیت فرزندان این دسته از زنان که سرپرستى فرزندان را به عهده دارند، توجه به بروز مشکلات روحى و روانى آنان پس از جدایى، حمایت از آنان در زمان پیرى و از کارافتادگى و ایجاد تسهیلاتى از جمله وضع بیمه‏هاى خاص اجتماعى از جمله مواردى است که باید مورد توجه و نظر باشد. امروزه اداره زندگى براى خانواده‏هایى که مردان سرپرستى آن را بر عهده دارند کار دشوارى است بنابراین این شرایط براى زنان تنهایى که علاوه بر رنج و غم جدایى دغدغه معاش را نیز دارند رنج مضاعفى خواهد بود.
با این تفاصیل گرچه نگاه جامعه نسبت به زنان مطلّقه در کشور ما، در شأن جامعه‏اى دین‏مدار و داراى ارزش‏هاى اخلاقى و انسانى نیست و لزوماً مى‏بایست مطابق با وضعیت اجتماعى این دسته از زنان تغییر و اصلاح یابد لکن نباید از نظر دور داشت که بسیارى از ازدواج‏ها با نادیده انگاشتن نقش مشورت و تجربه بزرگ‏ترها و بزرگان خانواده و فامیل و اقدام عجولانه براى یک ازدواج احساسى، خود زمینه‏ساز و منشأ پدیدارى جدایى و طلاق و مسائل اندوهبار متعاقب آن است. اندوه و غمى که همه عمر بر فراز تک تک اعضاى خانواده سایه‏گستر خواهد بود و بیش از همه قد زنان را خمیده و شانه‏هایشان را نحیف خواهد نمود. آرى، سر نگرفتن یک زندگى مشترک و زیر یک سقف رفتن هزارها بار بهتر است از عمرى هر روز مردن و زنده شدن. در جامعه پیچیده و هزار رنگ امروزین بهره‏مندى از نظر افراد آگاه و باتجربه مى‏تواند به دوام زندگى در بین زوج‏هاى جوان کمک شایان توجهى بنماید. این را تجربه ثابت کرده است. غرور و نادیده انگاشتن نظرات والدین و نزدیکان مى‏تواند یک عمر پشیمانى به بار آورد و زندگى بسیارى از دختران و پسران را که به سن ازدواج مى‏رسند تباه و تیره سازد که در این میان پرواضح است زنان و دختران بیشتر متضرر شده و دچار آسیب‏هاى اجتماعى خواهند شد که از حمایت‏هاى مالى و معنوى کمترى از طرف خانواده‏ها و اجتماع برخوردارند.