نویسنده

علی­اصغر سلیمانی

برادر ارجمند، مثنوی­های قابل توجه و زیبای شما، روایت­گر اندیشه­ی پویا و ذوق توانای­تان است.

«رمضان آمد» از نظر وزن و قافیه، کامل است. به ­کار بردن اختیارات زبانی، در روند وزن «فعلاتن» کارساز بوده است. به نسبت زیبایی آرایه­پردازی و پختگی مفهوم در شعر، بیت زیر، اندکی تأمل­انگیز است:

«آمد آن ماه عزیزی که وجودش همه نور           دل و جان تازه شود در دل این سبز حضور»

«یاد باد آن روزگار» جز در مصراع پایانی از نظر وزن عروضی، بدون اشکال است.

قافیه­ها در هماهنگی با مفهوم به­کار رفته­اند و می­توان گفت با ساختار روایت­گونه­ی حماسه­­ی دفاع مقدس، تناسب معنوی دارند. این سنخیت، گویای پردازش صحیح مفهوم با بحر رمل است.

«نقش­آفرینان عرشی» مثنوی متفاوتی است که در تصویرسازی شاعرانه، موفق­تر از دو مثنوی پیش است. زبان، با معیارهای شعر امروز، هماهنگ است. روانی بیان نکته­ی قابل توجه دیگر این سروده است. در عین حال، به­نظر می­رسد، بررسی دوباره­ی وزن عروضی و رفع نواقص مصراع­ها، الزامی است.

پیروز باشید.