علیاصغر سلیمانی
برادر ارجمند، مثنویهای قابل توجه و زیبای شما، روایتگر اندیشهی پویا و ذوق توانایتان است.
«رمضان آمد» از نظر وزن و قافیه، کامل است. به کار بردن اختیارات زبانی، در روند وزن «فعلاتن» کارساز بوده است. به نسبت زیبایی آرایهپردازی و پختگی مفهوم در شعر، بیت زیر، اندکی تأملانگیز است:
«آمد آن ماه عزیزی که وجودش همه نور دل و جان تازه شود در دل این سبز حضور»
«یاد باد آن روزگار» جز در مصراع پایانی از نظر وزن عروضی، بدون اشکال است.
قافیهها در هماهنگی با مفهوم بهکار رفتهاند و میتوان گفت با ساختار روایتگونهی حماسهی دفاع مقدس، تناسب معنوی دارند. این سنخیت، گویای پردازش صحیح مفهوم با بحر رمل است.
«نقشآفرینان عرشی» مثنوی متفاوتی است که در تصویرسازی شاعرانه، موفقتر از دو مثنوی پیش است. زبان، با معیارهای شعر امروز، هماهنگ است. روانی بیان نکتهی قابل توجه دیگر این سروده است. در عین حال، بهنظر میرسد، بررسی دوبارهی وزن عروضی و رفع نواقص مصراعها، الزامی است.
پیروز باشید.
)