پرسشهای جلسهی سوم
در دو شمارهی قبل، پرسشهای جلسهی اول و دوم خواستگاری را مطرح کردیم. الان این سؤال مطرح است:
آیا لازم است جلسات گفتو گو به جلسهی سوم هم کشیده شود؟ در این صورت چه سؤالهایی را باید مطرح کرد؟
برخی از مسائل را به سبب حیا نمیتوان در جلسات اول و دوم مطرح کرد یا هنوز زمان طرح آنها نرسیده است. این سؤالها عبارتند از:
1. گرم مزاجی یا سرد مزاجی: رفع غرایز جنسی تا چه حد در زندگی زناشویی برایتان اهمیت دارد؟
نکته: با توجه به این که اختلاف شدید خانم و آقا در این مسئله، عامل اختلافات جدی در زندگی مشترک و در مواردی عامل انحرافات اخلاقی و جنسی یک طرف و لطمه به اعصاب و روان میشود، طرح آن ضرورت دارد.
این سؤال در جلسهی سوم مطرح میشود تا موضع تهمت شهوترانی، هواپرستی و ... نباشد. اگر طرح این سؤال برایتان مشکل است و حیا اجازه نمیدهد، میتوانید آن را به صورت نوشتاری بپرسید.
2. فرزنددار شدن و زمان آن: آیا در زندگی زناشویی مایلید فرزند داشته باشید؟ در این صورت، چه زمانی را برای فرزنددار شدن مناسب میدانید؟
3. شیوهی تربیتی فرزندان: در تربیت فرزندان چه مبنایی دارید؟ آیا برای تربیت آنان از کتک هم استفاده میکنید؟
4. چگونگی مراسم عقد و عروسی: نظرتان دربارهی چگونگی مراسم عقد و عروسی چیست؟ آیا مراسم آلوده به گناه یا بدون گناه برایتان فرقی دارد؟
نکته: در صورت عدم توافق در این مسئله، از همان شب اول ازدواج، کدورتهایی پیش میآید و بهسبب خاطرات تلخ پدید آمده، ممکن است بهانهجوییهایی در زندگی مشترک بروز کند.
5. چگونگی ملاقاتهای دوران عقد: نظر خانوادهی محترم شما (دختر) دربارهی ملاقاتهای دوران عقد چیست و آیا داماد خود را از دیدن همسرش منع میکنید؟
6. انتظار خاص از همسر آینده: آیا انتظار خاصی از همسر آیندهی خود دارید؟
نکته: برخی از افراد، نیازهای خاصی دارند که حتماً باید پیش از ازدواج، با نامزد خود مطرح کنند تا بینند آیا توان برآوردن آن را دارد یا خیر؛ برای مثال ممکن است دختری بیش از دختران دیگر به اظهار محبت همسر نیاز داشته باشد که حتماً باید مطرح کند.
روابط دختر و پسر در دورهی نامزدی
آیا در دورهی نامزدی میتوانم به همسر آیندهام اظهار عشق کنم و دست او را بگیرم؟
خواستگاری پسر از دختر و پذیرش آن از سوی دختر به معنای ازدواج و محرمیت نیست؛ بنابراین تا زمانی که فرآیند خواستگاری (دورهی نامزدی) پایان نیافته، حتی تا واپسین لحظات یعنی پس از جلسهی بله برون و قبل از عقد، هیچ تفاوتی بین دو نامزد و دو نامحرم نیست و براساس آموزههای دینی، حق هیچ گونه ارتباطی جز در محدودهی دین و براساس ضوابط شرعی ندارند.
براساس فتاوای مراجع تقلید، «نامزد نامحرم، هیچ تفاوتی با زنان نامحرم دیگر ندارد.1 آنان فتوا دادهاند که «اظهار عشق و محبت بین دختر و پسر بهمنظور ازدواج، حرام است.»2
برخی از جوانان بهسبب عدم آشنایی با مسائل شرعی، گمان میکنند که خواستگاری میتواند مجوز رابطه باشد و میگویند: «ما دیگه مال همیم» یا به صرف خواستگاری « با هم محرم شدهایم» که چنین نیست و گاهی گمان میکنند که بدون قصد لذت و فقط از روی عشق میتوانند دست همدیگر را بگیرند و هنگام احوالپرسی به هم دست بدهند. فرمودهاند که «دست دادن با نامحرم حرام است؛ خواه فامیل باشد یا غیرفامیل و خواه با قصد لذت باشد یا بدون قصد لذت.»3
تنها چیزی که موانع ارتباط را از سر راه دو نامزد برمیدارد، صیغهی محرمیت است. یادتان باشد که ممکن است نامزدی شما به ازدواج نینجامد و افزون برگناهانی که مرتکب شدهاید، عذاب وجدان و احساس خیانت به همسر آینده، شما را بهشدت رنج دهد. گذشته از این که مردان بهطور معمول، دختران سهل الوصول را برای زندگی مشترک دوست ندارند و اجازهی دختر برای ارتباط به پسر در این دوره، ممکن است او را در اصل انتخابش دچار تردید جدی کند.
1. سید مسعود معصومی، احکام روابط زن و مرد، ص177.
2. نرمافزار پرسمان 2 (www.porseman.org ) استفتا از مراجع.
3. همان.