زیبایی زمانی میآید که چادر آرامش جوانه میزند و غنچهی عفاف شکفته میشود.
زیبایی زمانی میآید که حقیقت حجاب متولد میشود.
زیبایی زمانی میآید که انسانیت باریده و باغچهی عفاف تو را به مهمانی فرا میخواند.
زیبایی زمانی میآید که باران ایمان در چمنزار سینهها میچکد.
زیبایی زمانی میآید که آواز خداوند در زلالی لالههای گوشم طنینانداز میشود.
زیبایی میآید و تو با تبسم، آیههای خداوند را در دشت سینهات تلاوت میکنی.
زیبایی آمده و تو با شرفت، سوار بر زورق شبنمزدهی ایمان میشوی، در دریای زیبایی میرانی و وقار صید میکنی.
و دریغا بر من که راکد ماندهام و روحم را در خودآرایی و ناز و کرشمههای شیطانی آلودهام و
جرعهای از این هدیهی ناب الهی نمینوشم.
)