ماه گم شده است

نویسنده



خبر رسید

گم شده است ماه

و چه می‌دانستند

که تو آن شب

میهمان من بودی!

***

دلم در هوایت بارانی است

همچون هوای پاییزی

که از این پنجره‌ی کوچک

سرک می‌کشد.

***

ای کاش دلم را با درخت پیوند می‌زدم

تا بهار

شکوفه‌بارانم می‌کرد.

***

در این واماندگی زندگی

اندکی محبت

و خرده‌ای امید

مرا کافی است

من آموخته‌ام

که با کم نیز می‌توان ساخت.