خبر رسید
گم شده است ماه
و چه می‌دانستند
که تو آن شب
میهمان من بودی!
***
دلم در هوایت بارانی است
همچون هوای پاییزی
که از این پنجره‌ی کوچک
سرک می‌کشد.
***
ای کاش دلم را با درخت پیوند می‌زدم
تا بهار
شکوفه‌بارانم می‌کرد.
***
در این واماندگی زندگی
اندکی محبت
و خرده‌ای امید
مرا کافی است
من آموخته‌ام
که با کم نیز می‌توان ساخت.
)