خود درمانی(2)

دوست عزیز دوباره آمدیم تا سری به دل پاک‌ات بزنیم و در سال جدید جسم و جانی توأم با سلامتی را برایت آرزو کنیم. همان‌طور که می‌دانی ریشه‌ی بسیاری از بیماری‌ها با استرس در ارتباط است. این عامل روانی روی وضعیت فیزیکی فرد اثر گذاشته و ممکن است بیماری‌های روان‌تنی مانند زخم معده، فشار خون، بیماری‌های قلبی عروقی، میگرن، آرتروز، آسم و حتی سرطان را به‌وجود آورده و یا آن بیماری‌ها را تشدید کند.

زمانی که بدن با خطر اضطراب و استرس روبه‌رو می‌شود؛ عضلات خودشان را آماده‌ی فرار از آن خطر می‌کند و بدن دچار تنش می‌شود. در این حالت شخص دچار تپش قلب می‌شود تا بتواند خون‌رسانی بیش‌تری داشته باشد. وقتی این ترس با ضمیر ناخودآگاه درگیر شود باعث تبدیل شدن به اضطراب درونی می‌شود؛ و با تکرار مدام این حالت، شخص بدون هیچ علتی عضلاتش تحریک شده و به آرامش درونی نمی‌رسد؛ در نتیجه بیمار شده و اگر درمان نشود، این دور معیوب ادامه پیدا می‌کند و فرد بیمار و بیمارتر می‌شود.

برای جلوگیری از این چرخه‌ی نامتعادل، علاوه بر درمان پزشکی باید خودت را از نظر روحی قوی کنی تا بتوانی جلوی این مشکلات ناخواسته دوام بیاوری و جسم و ذهنت را از این گرداب نجات دهی. برای آرامش داشتن درون‌ات باید سعی کنی عضلاتت را آرام کنی تا به مرور روانت هم آرام‌تر شود. برای این کار لااقل یک هفته و روزی دو بار با اعتقاد و باور قلبی نرمش آرامش عضلات را انجام بده تا شاهد بهبودی مؤثر آن بشوی و در صورت رضایت از این عمل، تا پیدا کردن سلامتی کامل به آن ادامه بدهی.

آرامش عضلانی یا ریلکس کردن بدن به دو گونه است: آرامش جسمی و آرامش ذهنی. آرامش جسمی از طریق شل و سفت کردن اندام‌های بدن حاصل می‌شود و آرامش ذهنی از طریق آزاد کردن ذهن از زیر فشار روانی. هر زمان که احساس خستگی و یا سردرد داشتی و یا در اثر فشارهای روحی دچار لرزش صدا، مشکلات قلبی عروقی یا روده‌ای شدی، بدان عضلات بدن‌ات منقبض شده است.

نرمش‌های آرامش جسمی

برای شروع نرمش مکانی آرام پیدا کن تا بتوانی در آن‌جا دراز بکشی. می‌توانی راحت روی یک صندلی هم بنشینی. سعی کن تا حد ممکن با لباس راحت و دو سه ساعت بعد از غذا خوردن این عمل را انجام بدهی. خوب است هر نرمش را چند بار تکرار کنی. حالا روی فرش دراز بکش با کمی فاصله دست‌ها را کنار بدن قرار بده و پاها را با کمی فاصله از هم، آزاد روی زمین دراز کن. چشم‌ها را ببند و شروع کن.

پاها: آرام پاهایت را بلند کرده و هم‌زمان با عمل دم، پاها را از لگن تا نوک انگشتان منقبض کن. چند لحظه به همان حالت بمان و با عمل بازدم پاها را شل کرده و آن‌ها را زمین بگذار و چند لحظه استراحت کن.

دست‌ها: آن‌ها را با هم بالا آورده و با عمل دم، کف دست‌ها را مشت کن. ساعد و بازو را سفت کن و همان‌طور نگه دار. با عمل بازدم دست‌ها را شل کن و روی زمین بگذار.

پیشانی: عضله‌ی پیشانی را با عمل دم جمع کن و نگه دار؛ سپس با عمل بازدم آن را رها کن.

گونه: دهان را تا جایی که می‌شود با عمل دم باز کن تا عضلاتش کشیده شود؛ بعد با عمل بازدم آن را رها ساز.

لب‌ها: هر دو لب را با عمل دم، محکم به روی هم فشار بده، نگه دار و با عمل بازدم فشار را کاهش بده.

زبان: نوک زبان را با عمل دم محکم به سقف دهان یا پشت دندان‌ها فشار بده و نگه دار؛ و با عمل بازدم آن را پایین بیاور.

تارهای صوتی: جای تارهای صوتی در زیر سیبک گلو است. با ادای حرف ع تارهای صوتی به هم متصل می‌شوند. این حرف را تلفظ کن و در همان حالت بمان؛ بعد با عمل بازدم تارهای صوتی را رها ساز. کسانی که دچار لکنت زبان هستند، با ایجاد انقباض و انبساط در لب‌ها، زبان و تارهای صوتی می‌توانند مشکل‌شان را تا حد زیادی برطرف کنند.

گردن: برای انقباض گردن سر را با عمل دم به روی قفسه‌ی سینه فشار بده، نگه دار و با عمل بازدم آن را رها کن.

شانه‌ها: آن‌ها را بالا بکش، همراه با دم منقبض کن و نگه دار و با عمل بازدم آن‌ها را رها کن.

کمر و پشت: با عمل دم انگشتان دست‌هایت را جلوی بدن در هم قلاب کن و به سمت بیرون بکش و نگه دار. همراه با بازدم آن را رها ساز.

شکم: تمام شکم را با عمل دم منقبض کن، نگه دار و با بازدم آن را رها کن.

دوست ما امیدواریم که خسته نشده باشی. برای نتیجه‌ی بهتر حالا سعی کن تمرینات را هم‌زمان روی چند عضله‌ی مختلف با هم انجام بدهی. مثلاً دست‌ها و پاها را با هم سفت و شل کن؛ یا نرمش عضلات صورت، گردن، و شانه‌ها را با هم‌دیگر انجام بده. به طور مثال بگو پای راست شل، پای چپ شل، کمر شل، شکم شل و همین‌طور اعضا را نام ببر و آن‌ها را شل کن. اگر حس کردی هنوز جایی از بدنت در حال انقباض مانده است، آن را هم شل کن. وقتی تمام بدن آرام و رها شد، آهسته چشم‌هایت را باز کن. دیدی چه راحت با این کار توانستی جسم‌ات را از زیر فشار روانی رها کنی!

سفر آرامش‌بخشی ذهن

برای ریلکس کردن ذهن باید به جاها و مکان‌های زیبا و دل‌نشین سفر کنی، آن هم یک سفر رویایی؛ سفری بدون فاصله‌ی زمانی و مکانی. دوست داشتی الان کجا بودی، کنار دریا یا باغ پرگل و گیاه؟ دشت یا کنار جنگل و آبشار؟ یا زیارت‌گاه‌هایی که مدت‌هاست آرزوی رفتن به پابوس‌شان را داری؟ دل‌ات هوای امام رضا(ع) را نکرده است؟ خوب پس چشم‌هایت را ببند و فکرت را روانه‌ی ضریح پاک‌اش بکن. لحظه‌ای صبر کن. کمی دقت کن. حالا خودت را در کنار ایوان طلا می‌بینی. کبوتران روی سقاخانه پرواز می‌کنند. دل‌ات می‌خواهد مثل آن‌ها همیشه در کنار حرم آقا باشی. به گنبد طلایی نگاه کن، دست روی سینه بگذار و با تمام وجودت به امام‌ات سلامی بده. گوش و دل‌ات انگار صدای جواب سلام را می‌شنود. دل‌ات سرشار از شوق می‌شود. همه جا ازدحام زائران است؛ در خیال‌ات راحت از میان‌شان رد شو، مثل این‌که همه‌ی راه را برایت باز می‌کنند.

حالا به سوی سقاخانه برو و یک پیاله آب خنک بخور و با پیاله‌ی دیگری وضو بگیر. پاکی و طراوت وجودت را پر می‌کند. با چشم اشک‌بار و دلی پرشوق وارد صحن حرم شو. حتماً دلت به محض دیدن ضریح می‌لرزد. دوباره سلام بده و صلوات بفرست. زیر لب اذن دخول بخوان. باز حس کن راه برایت باز می‌شود. جلو برو و راحت دست بر ضریح بکش و با اشتیاق مشبک‌های ضریح را ببوس و راز و نیاز کن. به‌طور حتم اولین باری است که این‌طور راحت دور سر آقا می‌گردی و یک دل سیر زیارت می‌کنی. حس غریبی داری. حالا سرشار از عشق زیارت، به فضای اتاق‌ات برگرد و آهسته چشمانت را باز کن.

اگر خواستی حالا می‌توانی با چشمانی بسته به باغی زیبا بروی. پس خیال کن کف زمین پوشیده از چمن است. حس کن پابرهنه روی آن‌ها راه می‌روی. شبنم روی چمن‌ها پاهایت را خیس و خنک می‌کند. همه جا پر از گل‌های رنگارنگ است. گلبرگ‌ها را نوازش کن و بوی خوش آن‌ها را همراه هوای تمیز به درون وجودت بکش. گویی تک‌تک سلول‌های بدن‌ات جانی دوباره گرفته‌اند. پروانه‌ی زیبایی روی یکی از گل‌ها نشسته است. تو هم در خیال‌ات از جایت بلند شو. پروانه هم با تو بلند شده و بال می‌زند. دست‌هایت را باز کرده آن‌ها را مثل بال بالا و پایین ببر و در میان گل‌ها و درختان بچرخ. هر نفسی که می‌کشی روح و روان‌ات آرام‌تر می‌شود. به سمت آبشاری در آن نزدیکی برو و در آب قدم بزن. در تصورت دست و صورتت را با خنکی آب شاداب‌تر کن. جریان آب تمام زنگار وجودت را از کف پاهایت می‌شوید و با خودش می‌برد. کنار آب دراز بکش و به آسمان آبی و صاف نگاه کن. آیینه‌ی وجودت دارد مثل آسمان پاک و بی‌غم و غصه می‌شود. نشاط و شادی تمام دل‌ات را پر کرده است. نفسی عمیق بکش و با آرامش عمیق‌تر چشمانت را باز کن.

چه‌قدر احساس خوبی پیدا کردی. دیگر مشکلات زندگی برایت معمای پیچیده‌ای نیست. تولدی دوباره در درون‌ات رخ داده است. به زندگی خوش‌بین‌تر شده‌ای. تصمیم بگیر با اراده‌ای قوی هر روز در ذهن‌ات به مکان‌های زیبا بروی و ذهن و جسمت را با این تمرین‌ها از فشار اضطراب‌های زندگی و خستگی‌های خانه‌داری رها کنی.

موفق باشی دوست عزیز