کودکان معمولاً کم‌اشتها هستند و تمایلی به خوردن غذا ندارند. برای این‌که آن‌ها بهتر و با لذت بیش‌تری غذای خود را بخورند، مادران باید چندین نکته را مدنظر داشته باشند.

از نوزادی شروع کنید: واقعیت آن است که نوزادان از پنج ماهگی می‌توانند غذای نسبتاً سفت بخورند. هیچ تحقیقی نشان نداده است که گرفتن کودک از شیر قبل از شش ماهگی آلرژی کودک را زیاد می‌کند، مگر این‌که سابقه‌ی خانوادگی آلرژی وجود داشته باشد که در این صورت بهتر است تا شش ماهگی فقط کودک را با شیر مادر تغذیه کرد. بعد از ماه ششم لازم است تا ذائقه‌ی کودک را با غذا آشنا کرد. ابتدا با غذاهای نرم و شل شروع کنید؛ اما به سرعت مرغ، ماهی و گوشت را به غذای او اضافه کنید. بسیاری از مادران این اشتباه را مرتکب می‌شوند که تا مدت‌ها در غذای کودک فقط از میوه و سبزی استفاده می‌کنند.

از هله‌هوله‌های سالم استفاده کنید: کودکان پنج، شش ساله یا حتی کم‌تر دوست دارند به‌جای غذای اصلی، مدام هله‌هوله بخورند. هر چه شما خوردن این نوع خوراکی‌ها را بیش‌تر محدود کنید، آن‌ها مشتاق‌تر می‌شوند و بیش‌تر در جست‌وجوی آن هستند. بهتر است گاهی خودتان این نوع میان وعده‌ها را در منزل به شکل سالم‌تری برای آن‌ها تهیه کنید. مثل انواع برگرها یا ساندویچ‌ها. به جای سرخ کردن بهتر است از روش کباب کردن یا بخارپز کردن استفاده کنید. یکی از غذاهای مورد علاقه‌ی کودکان چیپس است. می‌توانید ورقه‌های نازک سیب‌زمینی را با روغن کم‌تر و سالم‌تر سرخ کرده و در دست‌رس آن‌ها قرار دهید.

مرغ را به صورت نوارهای باریک درآورید تا هنگامی که در آرد سوخاری می‌غلطانید به مقدار کم‌تری آرد آغشته شوند. پیتزا هم غذای مورد علاقه‌ی بسیاری از کودکان است؛ اما خاصیت غذایی کم‌تری دارد. بنابراین فقط گاه‌گاهی آن را به بچه‌ها بدهید.

ذهن خود را مشغول نکنید: به جای آن‌که هر روز برنامه‌ی غذایی کودک‌تان را بررسی کنید که آیا چیزی کم دارد یا نه، بهتر است برنامه‌ی غذایی هفتگی او را مدنظر داشته باشید. در این صورت اگر گاهی چیز ناجوری هم خورده باشد، زیاد مهم نیست.

کودک را هنگام گرسنگی غافل‌گیر کنید: بهترین زمان برای این‌که به فرزند خود خوراکی مورد نظرتان را بدهید، درست هنگامی است که از مدرسه برمی‌گردد. چون بچه‌ها در آن زمان واقعاً گرسنه هستند.

غذاها را مزه‌دار کنید: ذائقه‌ی کودکان حساس‌تر از آن است که شما تصور می‌کنید. بنابراین آن‌ها را با مزه‌های مختلف آشنا کنید. بگذارید غذاها را خود مزه‌مزه کنند. قاشق و چنگال به دست بچه‌های کوچک بدهید و بگذارید غذاخوردن برای آن‌ها تفریح و نشاط باشد.

ساعت خوردن غذا را پرنشاط کنید: غذا باید شادی‌بخش باشد، نه زجرآور. سعی کنید هنگام غذاخوردن بچه‌ها نه درباره‌ی درس و کتاب و دفتر صحبت کنید و نه از آن‌ها بخواهید آنچه را در مدرسه یا مهدکودک بر آن‌ها گذشته است، تعریف کنند. به جای آن مطالب خنده‌دار و شادی‌بخش برای‌شان تعریف کنید.

ظرف خوراکی را تزئین کنید: ظرف ناهار یا میان‌وعده‌ی فرزندتان را زیبا تزئین کنید. از برچسب‌های قشنگ و بامزه استفاده کنید. میوه‌ها و لقمه‌ها را در فویل بپیچید تا حدس زدن و باز کردن آن‌ها برای او لذت‌بخش باشد. تکه‌های میوه‌های گوناگون را به سیخ‌های چوبی بکشید تا بچه‌ها ادای خوردن کباب را درآورند. بگذارید بچه‌ها در آماده کردن ظرف ناهار یا میان‌وعده با شما همکاری کنند. انتخاب آنچه باید در ظرف غذا قرار گیرد، سرگرمی و بازی لذت‌بخشی برای آن‌ها می‌تواند باشد.

از افزودنی‌ها خودداری کنید: در غذای بچه‌ها کم‌تر از نمک استفاده کنید. توصیه می‌شود در غذای خانواده نیز این موضوع را رعایت کنید. توصیه‌ی دیگر این‌که در غذای بچه‌ها بهتر است افزودنی استفاده نشود.

مخفیانه عمل کنید: بعضی وقت‌ها مجبورید طوری از سبزی‌جات مختلف در غذای بچه‌ها به نحوی استفاده کنید که آن‌ها بدون غر زدن آن را مصرف کنند تا رژیم غذایی‌شان کامل باشد. سبزی‌جاتی را که فکر می‌کنید بچه‌ها خیلی دوست نداشته باشند به صورت پوره درآورده، یا رنده کرده و در غذای آن‌ها بریزید.

نکته‌ی آخر و خیلی مهم اینکه، برای غذا خوردن خیلی پاپیچ بچه‌ها نشوید. وسواس زیاد آن‌ها را حساس‌تر می‌کند.

منبع: Aquarius ,April 2012 ,p130