معصومه ناصری
تمام دار و ندارم فدای تو بانو!
دوباره کرده دل من هوای تو بانو!
شده کویر قم از برکت تو هم‌چو بهشت
چه باصفا شده شهر از صفای تو بانو!
مزار دخت نبی گرچه مخفی از نظر است
حریم فاطمه، صحن و سرای تو بانو!
کبوتران حرم عاشقانه می‌گردند
به گرد گنبد و گل‌دسته‌های تو بانو!
به دردمندی این دل نگر که می‌دانی
همیشه درد من است و دوای تو بانو!
اگر کنی نِگهی سوی این دلِ خسته
به روی دیده نَهم خاک پای تو بانو!
بگو به شاه خراسان، دل مرا بخرد
بُود رضای رضا، در رضای تو بانو!
)