تقدیم به جانبازان شیمیایی
سرفه‌هایت به یاد می‌آرند، انفجار شلمچه را هر روز
روزگارت به یاد می‌آرد، روزگار شلمچه را هر روز
خسته‌ای از تمام مردم شهر، طعنه‌هاشان کلافه‌ات کردهست
کرده زخم‌زبان‌شان رنجور، یادگار شلمچه را هر روز
شِکوه کردن که در مرامت نیست، گرچه یک کوچه هم به‌نامت نیست
گرچه کم‌رنگ می‌کنند این‌جا، اعتبار شلمچه را هر روز
بی‌قراری‌ست مسلک و دینت، دردهایت نداده تسکینت
چون گذشته به دوش می‌گیری، کوله‌بار شلمچه را هر روز
داغ بر دل چو لاله داری تو، در دلت آه و ناله داری تو
نسل سوم چگونه درک کند، داغ‌دار شلمچه را امروز!
)