«کار» هنر می‌خواهد!

نوع مقاله : کلید

10.22081/mow.2017.64414

«کار» هنر می‌خواهد!

پیشنهاد ویژه برای خانم‌های خانه‌داری که فکر کارآفرینی خانگی در سر دارند

مسئلۀ اشتغال زنان، عموماً به این شکل است که خانم‌ها با توجه به رشتۀ تحصیلی یا حرفه‌ای که علاقه داشته‌اند، وارد بازار کار شده‌اند؛ اما در این میان، هستند خانم‌هایی که به‌خاطر شرایط خانوادگی یا علایق شخصی، حرفۀ خاصی را دنبال نکرده و خانه‌دار هستند و البته تمایل دارند دستی بر آتش کسب‌وکار داشته باشند. اگر شما هم خانه‌دار هستید و رؤیای کسب‌وکار در سر دارید، بد نیست در ادامه به صحبت‌ها و پیشنهادهای «محمود ملکی»، کارشناس کارآفرینی نگاهی بیندازید.

 

بازار اشباع نشده، مهارت کم شده!

سال‌های اخیر در میان کسبه، زیاد می‌شنویم که کاسبی خراب است و قطعاً قدرت خرید مردم، خیلی کمتر از گذشته شده است؛ اما کارشناسان معتقدند که واردشدن افراد به حوزۀ بازار با تفکر حبابی، یکی از دلایل اصلی کساد است.

این افراد بدون هیچ تحقیق، نیازسنجی و محک‌زدن خود، حتی نه از سر علاقه، بلکه برای این‌که می‌خواهند سرور و نوکر خودشان باشند، سرمایۀ اولیه را به هر طریقی فراهم می‌کنند و معمولاً به این امید که چم‌وخم کار را در طول فعالیت یاد می‌گیرند، وارد حرفه‌ای می‌شوند و اولین اشتباهشان هم عموماً این است که بازار از آن کار اشباع شده است.

اصلاً شاید جملۀ «کار را باید به کاردان سپرد»، در همین مسئله ریشه داشته باشد! کم نیستند تعمیرکار یا نصّاب‌هایی که برای ارائۀ خدمات به خانه‌های تک‌تکمان سر زده و نه‌تنها مشکلمان را حل نکرده‌اند که مبلغ گزافی هم دریافت کرده و دستمان را توی حنا گذاشته‌اند.

شاید بتوان گفت که فرهنگ فردگرایی، باعث شده ما ایرانی‌ها، این‌قدر به موقعیت‌های مدیریتی، ریاستی، و کارفرمایی علاقه‌مند باشیم. ما از کارکردن برای دیگران لذت نمی‌بریم و ترجیح می‌دهیم که کاسبی کوچکی برای خودمان داشته باشیم و این، ممکن است ریشه در توقع و باور غلط از خودمان و کمی چشم‌وهم‌چشمی داشته باشد.

یک راهکار ساده و عملی

اگر مصمم هستید کنار خانه‌داری، به حرفۀ دیگری فکر کنید، بهتر است استعدادها و توانایی‌هایتان را کشف کنید، در همان حوزه‌ها قدم بگذارید و از تفکر «من از کارکردن برای دیگران بدم می‌آید» سخت دوری کنید. در حال حاضر علاوه بر کارفرماهای خصوصی ـ که عموماً بینشان هم پیشنهادهای بی‌دردسر کم نیست ـ دولت از یک‌سری مشاغل خانگی حمایت می‌کند؛ مشاغلی با روی‌کرد فن و هنر، مثل قالی‌بافی که از طریق آموزشگاه‌های فنی ـ حرفه‌ای آموزش داده می‌شود و بیمۀ خانگی و وام مشاغل هم شاملش می‌گردد؛ علاوه بر مراکز دولتی، در بازار فرش‌فروش‌ها، کسانی هستند که مواد اولیۀ کار را در اختیار بافنده قرار می‌دهند و در پایان کار به ازای زحمات شما، دست‌مزد قابل‌توجهی پرداخت می‌کنند.

پیشنهاد ویژۀ کارآفرینی

چم‌وخم یک کترینگ خانگی

با توجه به شاغل‌بودن تعداد زیادی از زنان در بیرون از منزل و از طرفی ساعت کار ادارات و مراکز خدماتی، مسئلۀ تهیۀ غذا، یکی از دغدغه‌های افراد، حتی رؤسای شرکت‌هاست،‌ با وجود رستوران‌ها و کترینگ‌ها، باز هم دیده می‌شود که اصولاً دغدغۀ افراد زیادی تهیۀ یک وعدۀ غذایی خوب و باکیفیت است. اگر احساس می‌کنید که آشپز خوبی هستید، بد نیست برای راه‌اندازی یک بیرون‌بر خانگی، دست به کار شوید و مطمئن باشید که می‌توانید از این کار درآمد و بازخورد خوبی به دست آورید.

 

مشارکتی کار کنید

توجه داشته باشید که بهترین شکل انجام این کار، شیوۀ مشارکتی است؛ پس برای شروع، به فکر راه‌اندازی یک گروه باشید. دقت کنید افرادی که انتخاب می‌کنید، آشپزهای خوبی باشند. تصور کنید که قرار است روزانه برای دویست نفر غذا تهیه کنید. کار خسته‌کننده‌ای است و اگر بخواهید به‌تنهایی انجام دهید، بی‌شک به بدنۀ اصلی کارآفرینی‌تان که کیفیت است، خدشه وارد می‌شود؛ اما اگر گروهی وارد این پیشه شوید، هرچند درآمد کمتری عایدتان می‌شود، به ازای آن عنصر کیفیت، رونق‌بخشی و لذت‌بردن از کار را به دست می‌آورید.

گروه احتیاج به یک سرپرست دارد که مسئولیت خرید، بازاریابی و تهیۀ مواد اولیه با اوست و حقوق مشخصی دارد.

روش انتخاب منو

بعد از مشخص‌شدن اعضای گروه و وظایف آن‌ها، در اولین جلسه لیستی از غذاهایی که توانایی بهتری در طبخ و تهیۀ آن دارید، آماده کرده و از میان آن‌ها، منوی نهایی را مشخص کنید. خوشمزگی غذا، تنوع و خوش‌قیمت‌بودن، فاکتورهایی است که باید حتماً به آن توجه کنید. مشخص نمایید که هر فرد کدام روز از هفته می‌تواند آشپزی کند و منو را براساس آن انتخاب کنید.

بازاریابی کنید

حالا مرحلۀ بازاریابی است. پیشنهاد می‌کنیم که برای نتیجه‌گیری سریع‌تر، سرپرست گروه در دوره‌های آموزش بازاریابی شرکت کند. این دوره‌ها، عموماً کوتاه‌مدت هستند و هزینۀ آن، کمتر از دویست‌هزار تومان. خودتان آستین بالا بزنید و وارد گود بازاریابی شوید. با هر مؤسسه، شرکت، کارگاه و... که حدس می‌زنید می‌تواند مشتری شما شود، به مذاکره بنشینید. البته قبل از این کار، نگاهی به لیست قیمت‌ها و منوهای رقیبانتان نیز بیندازید و فراموش نکنید که قرار است در یک بازار رقابتی کار کنید. در بازاریابی، اصولاً مسئله‌ای که عموم مردم از وجود آن نگران‌اند، بهداشت فردی است. افراد گروه می‌توانند با مراجعه به مراکز بهداشتی، کارت سلامت دریافت کنند. اصولاً در هر محله، شرکت‌ها و ادارات دولتی و خصوصی زیادی هستند که فروش روزانه دویست پرس غذا به آن‌ها کار مشکلی نیست. بهتر است مراکزی که برای فروش مراجعه می‌کنید، به محل زندگی شما نزدیک باشد تا علاوه بر کاهش هزینۀ حمل و نقل، بتوانید غذا را گرم و تازه به مشتری برسانید.

حالا دست به کار شوید

بعد از این‌که از داشتن مشتری مطمئن شدید، یا سفارش یک ماهتان حاضر شد، باید دست به کار شده و در صورت نیاز، آشپزخانه را تجهیز کنید که شامل دو عدد قابلمه، یک آبکش بزرگ و مقداری خورده ریز است که عموماً در هر خانه‌ای پیدا می‌شود. این وسایل هزینه‌ای کمتر از دومیلیون تومان می‌خواهد. بعد هر فرد لیستی از مواد اولیه، برای منوی غذای خودش تهیه کرده و در اختیار سرپرست گروه قرار دهد.

حالا آشپزخانۀ کوچک خانۀ شما، آمادۀ بهره‌برداری است.

در طول کار به چند نکته توجه کنید

اول این‌که این شرایط موقت است و اگر کیفیت کار شما خوب باشد، می‌توانید به‌زودی محلی جدا از منزل شخصی فراهم کرده و با امکانات و تجهیزات بهتر و مشتری بیشتری کارتان را ادامه دهید.

مراقب باشید کیفیت غذا به‌مرور تغییر نکند

عموماً در منزل، مواد اصلی مثل گوشت و برنج، مقداری پروپیمان‌تر هستند. حواستان باشد که از ابتدا تعادل را رعایت کنید؛ چون اگر وسط کار متوجه شوید، مقدار موادی که استفاده می‌کنید با توجه به قیمت‌ها مقرون به صرفه نیست، کم‌کردن آن باعث ایجاد سوء تفاهم برای مشتری خواهد شد.

درآمدی معقول و منطقی

تقریباً هر پرس غذا، حدود دوهزار تا دوهزار و پانصد تومان سود دارد و درآمد ماهیانۀ شما برای دویست پرس غذا که چهاربار طبخ می‌شود، بیش از ماهیانه یک‌میلیون‌وپانصدهزار تومان است. بخشی از این مبلغ، حقوق سرپرست است؛ اما پیشنهاد می‌شود که مقداری از آن هم برای گسترش کار در آینده پس‌انداز کنید.