• صفحه اصلی
  • مرور
    • شماره جاری
    • بر اساس شماره‌های نشریه
    • بر اساس نویسندگان
    • بر اساس موضوعات
    • نمایه نویسندگان
    • نمایه کلیدواژه ها
  • اطلاعات نشریه
    • درباره نشریه
    • اهداف و چشم انداز
    • اعضای هیات تحریریه
    • همکاران دفتر نشریه
    • اصول اخلاقی انتشار مقاله
    • بانک ها و نمایه نامه ها
    • پیوندهای مفید
    • پرسش‌های متداول
    • فرایند پذیرش مقالات
    • اخبار و اعلانات
  • راهنمای نویسندگان
  • ارسال مقاله
  • داوران
  • تماس با ما
 
  • ورود به سامانه
  • ثبت نام
صفحه اصلی فهرست مقالات مشخصات مقاله
  • ذخیره رکوردها
  • |
  • نسخه قابل چاپ
  • |
  • توصیه به دوستان
  • |
  • ارجاع به این مقاله ارجاع به مقاله
    RIS EndNote BibTeX APA MLA Harvard Vancouver
  • |
  • اشتراک گذاری اشتراک گذاری
    CiteULike Mendeley Facebook Google LinkedIn Twitter Telegram
پیام زن
مقالات آماده انتشار
شماره جاری
شماره‌های پیشین نشریه
دوره دوره 27 (1397)
دوره دوره 26 (1396)
شماره اسفند (310)
شماره شماره 309
شماره شماره 307 و 308
شماره شماره 306
شماره شماره 305
شماره شماره 304
شماره شماره 303
شماره شماره 302
شماره شماره 301
شماره شماره 300
شماره شماره 299
دوره دوره 1394 (1394)
دوره دوره 1393 (1393)
دوره دوره 1392 (1392)
دوره دوره 1391 (1391)
دوره دوره 1390 (1390)
دوره دوره 1389 (1389)
دوره دوره 1388 (1388)
دوره دوره 1385 (1385)
دوره دوره 1384 (1384)
دوره دوره 1383 (1383)
دوره دوره 1382 (1382)
دوره دوره 1381 (1381)
دوره دوره 1380 (1380)
دوره دوره 1379 (1379)
دوره دوره 1378 (1378)
دوره دوره 1377 (1377)
دوره دوره 1376 (1376)
. (1396). خانم میم یک غرغروی کاردرست بود. پیام زن, 26(299), 23-23. doi: 10.22081/mow.2017.64440
. "خانم میم یک غرغروی کاردرست بود". پیام زن, 26, 299, 1396, 23-23. doi: 10.22081/mow.2017.64440
. (1396). 'خانم میم یک غرغروی کاردرست بود', پیام زن, 26(299), pp. 23-23. doi: 10.22081/mow.2017.64440
. خانم میم یک غرغروی کاردرست بود. پیام زن, 1396; 26(299): 23-23. doi: 10.22081/mow.2017.64440

خانم میم یک غرغروی کاردرست بود

مقاله 8، دوره 26، شماره 299، فروردین 1396، صفحه 23-23  XML
نوع مقاله: خانه بهشت
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/mow.2017.64440
اصل مقاله

خانم میم یک غرغروی کاردرست بود

فاطمه لیاقت

آشنای خانوادگی بودند؛ از سال‌ها پیش دوران خدمت در مناطق محروم و هنوز. آن سال‌ها هر بار می‌دیدمشان، از خستگی‌های مرد خانه گلایه داشت؛ از شب‌هایی که باید باشد و نیست؛ از سفرهایی که نمی‌روند؛ از دیر آمدن‌ها. غر می‌زد؛ ولی با لبخند. توی جمع خانم‌های همکار، همه می‌دانستند خانم میم شاکی از روزگار همسر «آلوده به کار» است.

آن سال‌ها، غریب هم نبود این‌طور کارکردن‌های مردانی که در سیستم دولتی مسئولیت‌های سنگین داشتند.

 بعد از دهه‌ی هفتاد، توسعه حسابی دست به کار بود. آن سال‌ها سیاست رسیدگی به وضعیت معیشت مدیران باب شده بود؛ کارت تردد فلان، پروازهای پاویون، راننده‌ی شخصی، سفر فلان و...

خانم میم همچنان غرولندهایش را داشت. یک‌بار از تمام امکاناتی که در اختیارشان بود، می‌گفت و غر می‌زد که «فلان و بهمان می‌خواهم چه کار؟ فلانی باید توی خانه بالای سر پسرها باشد که نیست! شب‌ها کنار دخترش شام بخورد که نمی‌خورد.» خانم میم با لبخند غر می‌زد و تعریف می‌کرد، چه‌طور از این همه امکاناتی که طبق قانون در اختیار دارند، استفاده نمی‌کنند. تعریف می‌کرد، چه‌طور آقای میم هزینه‌ی اقامت و همراهی خانواده‌ی خود را در فلان سفر تفریحی، به حساب دولت واریز کرده است. خانم میم با شور و حرارت غر می‌زد و کنار این همه نبودن‌ها، از کارهای خودش می‌گفت؛ از این‌که با فلان گروه خانم‌های وزرا، رفتند برای فلان کار خیر یا با گروه خانم‌های مدیران ارشد، بهمان‌جا مشارکت داشته‌اند، چندتا عروس را جهیزیه داده‌اند و   ...

خانم میم با همه‌ی غرولندهایش، بلد بود چه‌طور بایستد.

همه می‌دانستند که آقای میم در طول سال‌های مسئولیتش، همسری ناراضی را کنار خود داشت؛ کسی که هرگز سد راه درست‌کاری‌اش نبود. خانم میم یک غرغروی کاردرست بود که مرد خانه را به گود رقابت‌های کثیف مالی نکشاند.

 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 45
صفحه اصلی | واژه نامه اختصاصی | اخبار و اعلانات | اهداف و چشم انداز | نقشه سایت
ابتدای صفحه ابتدای صفحه

Journal Management System. Designed by sinaweb.