همه‌چیز از خرید لوازم‌التحریر ایرانی شروع شد

نوع مقاله : جمجمک

10.22081/mow.2017.64766

فاطمه دیدری‌مطلق

همه‌چیز از خرید لوازم‌التحریر ایرانی شروع شد

گپ‌وگفت با مبدع فروشگاه‌های «خانۀ ایرانی»

 

محجبه است و متین، دغدغه دارد و تمام تلاشش را برای پیشرفت اسلام و ایران به کار گرفته است. می‌گوید: «وقتی حضرت آقا به فرزندآوری تأکید کردند، ما هم تصمیم گرفتیم فرزند سوم را به خانواده‌مان اضافه کنیم.» او حالا چند سالی‌ست که پیرو تأکیدات رهبری، به حمایت از کالای ایرانی می‌پردازد؛ حمایتی که از خرید لوازم‌التحریر شروع شد و تا الآن ادامه دارد. در گفت‌وگوی زیر، پای صحبت‌های خانم «فاطمه دیدری‌مطلق»، مبدع فروشگاه‌های «خانۀ ایرانی» نشستیم.

 

ـ چه شد که تصمیم گرفتید از کالای ایرانی حمایت و خرید آن را ترویج دهید؟ کارتان از کجا شروع شد؟

 

من یک مادر هستم؛ مادری که برایش اهمیت دارد کالاهای مصرفی خانواده‌اش ساخت ایران باشد. همیشه وقتی می‌خواستم برای سه فرزندم لباس، کفش و... تهیه کنم، به مشکل برمی‌خوردم. از یک طرف فروشگاه‌هایی که کالاهای تولید داخل می‌فروختند کم بود و وقتی وارد فروشگاه می‌شدی، از ایرانی‌بودن کالاها اطمئنان پیدا نمی‌کردی و از طرفی، خلأ دیگری وجود داشت؛ آن‌هم مجتمع‌نبودن وسایل بود؛ مثلاً باید برای خریدن یک مانتو به پاساژی در این سر شهر می‌رفتی و برای خرید و انتخاب کیف، کفش و... به مغازه‌ای در آن سر شهر. این مسئلۀ در دسترس‌نبودن، خرید کالای ایرانی را سخت می‌کرد و خیلی‌ها این حوصله را نداشتند ‌که ساعت‌ها برای خرید یک وسیلۀ تولید داخل وقت بگذارند. این فکر و دغدغه همراه من بود تا این‌که رهبر به اقتصاد مقاومتی تأکید کردند. شهریورماه که می‌خواستم برای سال تحصیلی پسرم لوازم‌التحریر بخرم، نگران بودم که چطور تمام وسایل را ایرانی تهیه کنم. بعد از خرید وسایل، به ذهنم رسید که چرا این محصولات در اختیار بچه‌های دیگر نباشد؟ همین مسئله، انگیزه و محرکی شد تا من با یاری همسرم، یک فروشگاه اینترنتی که تماماً وسایل ایرانی می‌فروخت راه‌اندازی کنیم. با کمک همسرم نشان‌هایی را شناسایی کردیم که چهار ویژگی ایرانی‌بودن، اسلامی‌بودن، کیفیت خوب و قیمت مناسب داشتند و محصولاتی را خریدیم که مدنظرمان بود.  سعی می‌کردیم تنوع اجناس داشته باشیم. بهمن سال 94 بود که ما با سرمایۀ یک‌میلیون تومان و با استفاده از ظرفیت‌های فضای مجازی، کارمان را شروع کردیم.

 

ـ استقبال از محصولات ایرانی چطور بود؟ مردم قبول می‌کردند ایرانی بخرند؟

ما کارمان را از یک زیر زمین شروع کرده بودیم؛ اما استقبال آن‌قدر خوب بود که به‌سرعت پیشرفت کردیم. مردم از نقاط مختلف شهر خواهان کالای ایرانی بودند. مدتی که از کار گذشت، افرادی از شهرستان‌های مختلف علاقه‌مندی خود را برای دریافت نمایندگی خانۀ ایرانی اعلام کردند و کم‌کم شعبه‌های مختلف راه‌اندازی شد. ما در یک کانال تلگرامی محصولات و قیمت را معرفی می‌کنیم و علاوه بر فروش حضوری در تهران و شهرستان‌ها، فروش اینترنتی هم داریم. خرید بالای 120هزار تومان هم ارسال رایگان دارد. در حال حاضر پانزده شعبۀ فعال در تهران داریم و بیست شعبه در استان‌های دیگر. شعبه‌های مرکزی و آن‌هایی که مدتی از فعالیت‌شان می‌گذرد، تقریباً از نظر تنوع محصول و نشان‌های مختلف تکمیل هستند.

ـ چه مشکلاتی وجود دارد سر راه تولید کالای ایرانی و شما که عرضه‌کنندۀ کالا هستید؟

مشکلاتی که با آن‌ها موجه‌ایم، در چند مورد خلاصه می‌شود: اولین مشکل شناسایی‌نشدن بعضی از نشان‌های خوب و باکیفیت است. ما هنوز هم در دسترسی و شناخت بسیاری از تولیدی‌های خوب مشکل داریم. مشکل دوم این است که خیلی از تولیدی‌های ایرانی، سیستم پرداخت نقد دارند؛ یعنی پول می‌گیرند و جنس تحویل می‌دهند؛ با آن‌که ما سعی بر خرید نقد داریم و حق هم با تولیدی‌هاست؛ اما گاهی بعضی از خرید‌ها، مبلغ‌های سنگینی دارند. از طرفی تولیدی‌های ایرانی، جنس مرجوعی را قبول نمی‌کنند. من یا هر فروشندۀ دیگری، وقتی محصولی را خریداری می‌کنیم، اگر در فصل مناسب آن محصول را نفروشیم، دیگر تولیدی‌اش محصول را پس نمی‌گیرد؛ در حالی که محصولات خارجی این‌طور نیست و به‌راحتی کالای فروخته‌نشده مرجوع می‌شود. شاید یکی از دلایل تمایل فروشندگان به کالای خارجی همین باشد؛ اما مشکل اصلی قاچاق است! به‌حدی مبادی قاچاق باز است و هیچ فیلتری وجود ندارد که بسیاری از تولیدکننده‌ها، انگیزۀ تولید و فعالیت‌شان را از دست داده‌اند. از طریق قاچاق یک شلوار با قیمت بسیار پایین وارد می‌شود و فروشنده با سود دویست برابر، آن را به فروش می‌رساند؛ اما هنوز هم آن محصول، از شلوار یا محصول ایرانی ارزان‌تر است. اگر مبادی قاچاق بسته و جلوی قاچاق گرفته شود، بسیاری از مشکلات حل می‌گردد و مطمئناً قیمت کالاهای ایرانی، به‌طرز چشم‌گیری کاهش پیدا می‌کند؛ چون رقابت سالم ایجاد شده، مالیات‌ها کم شده و تولید ملی ثروتمند می‌شود. وقتی تعادل و رقابت سالم باشد، قیمت‌ها هم پایین می‌آید؛ هرچند حالا هم محصولات ایرانی زیادی وجود دارد که قیمت کمتری از مشابه خارجی دارند، تا عامل مخربی به نام قاچاق وجود دارد، تولیدی‌های داخل برای ادامۀ بقا دچار مشکل هستند و خیلی‌ها ترجیح می‌دهند وارد فاز تولید نشوند.

ـ با همۀ توضیحاتی که دادید، هنوز هم مردم در انتخاب و خرید کالای وطنی تردید دارند.

چون ما نشان‌های خوب را نمی‌شناسیم و سراغ نشان‌های باکیفیت نرفته‌ایم. فکر می‌کنیم کالای وطنی، ضعیف‌تر از محصول خارجی‌ست و همین، مانع خرید کالای وطنی می‌شود. نشان‌های خوبی داریم که در کیفیت بسیار بالاتر از محصول خارجی هستند. برای جذب افراد به خرید کالای ایرانی، بهترین راه نشان‌دادن محصول باکیفیت و مرغوب است. در بسیاری موارد اگر فرد با یک محصول مرغوب با قیمت متعادل مواجه شود، مشتاق خرید آن می‌گردد و افراد دیگر را هم به خرید کالای ایرانی تشویق می‌کند.

 

خانم مطلق و همسرشان بیشتر از این‌که به سود اقتصادی اهمیت بدهند، به برکت اقتصادی اعتقاد ‌دارند و عمل‌کردن به حرف رهبری و کمک به کشور، برای‌شان مهم‌تر از هر چیز دیگری‌ست. خانۀ ایرانی، تولیدی‌های زیادی را به فعالیت دوباره امیدوار کرده و زنان و مردان زیادی در فروشگاه‌ها به‌عنوان فروشنده، رانندۀ حمل بار و... مشغول کار هستند. مبتکر خانۀ ایرانی، از مردم می‌خواهد که برای ادامۀ فعالیت‌شان دعا کرده و خرید کالای ایرانی را تبلیغ کنند. این حرف، یعنی نقش مردم در حمایت از کالای ایرنی بسیار مهم است. اگر شهریور امسال هنگام پیداکردن لوازم‌التحریر ایرانی به مشکل خوردیم، زود خسته و ناامید نشویم و به خانم مطلق فکر کنیم که مدت‌هاست با سختی‌های این کار دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ آن‌هم فقط به خاطر «ایران»!