نوع مقاله : گزارش
امسال جنبش عدالت‌خواه با اعزام گروه سه‌نفره‌ای به کنفرانسی مردمی در کشور بولیوی، توانست موضوعات ضداستکباری و ضدصهیونیستی را در آن‌جا مطرح نماید که مورد استقبال شرکت‌کنندگان واقع گردید. در این سفر شوق و عطش ملت‌های مستضعف برای شنیدن آرمان‌های انقلاب اسلامی نمایان شد. همچنین معلوم شد با وجود تلاش‌های انجام‌شده، فاصله تا وضع مطلوب بسیار است. احساس می‌شود نهادهای مسئول در این امر، درگیر فرآیندهای بروکراتیک هستند که آن‌ها را از اهداف خود دور می‌نماید؛ لذا باید، جریان دانشجویی و مسئولان، توجه جدی‌تری به مقوله‌ی صدور انقلاب داشته باشند و نقش خود را در این زمینه پیدا کنند؛ نقشی که در اوایل انقلاب اسلامی برای آن تجربیات موفقی وجود دارد.
پاسخ مقام معظم رهبری
سیاست‌هاى خارجى و صدور انقلاب به کمک دانشجویان هم البته خوب است؛ نه این‌که بگوییم کار بى‌فایده‌اى‌ست! نه، یقیناً فوائدى دارد؛ لیکن توجه داشته باشید که الآن در همین زمینه‌ها، خیلى کار می‌شود. در همین زمینه‌ى تماس با مسلمان‌ها، با ملت‌هاى گوناگون، در آسیا، در آفریقا، در آمریکاى لاتین، خیلى کار می‌شود. در آمریکاى لاتین کشور اسلامى نیست؛ اما جوامع مسلمان در کشورهاى آمریکاى لاتین، مثل برزیل، مثل بعضى از کشورهاى دیگر، از لبنانى، عرب، شیعه، مسلمان و این‌ها حضور دارند؛ آن‌جاها خیلى کار انجام می‌گیرد. کارهایى که انجام می‌گیرد، از نظر شما جوانان عزیز مقدارى ناشناخته است؛ ولى به نظر ما عیبى ندارد و کار خوبى‌ست؛ اگر محاسبه‌شده و با برنامه انجام بگیرد.
مسلماً مکتب اسلام، کامل‌ترین راهنمای ارائه‌شده به بشریت برای سامان‌دهی مناسب به حیات دنیوی و اُخروی، در حوزه‌ی محیط زیست راهکارها و دستورالعمل‌هایی دارد که آگاه‌ساختن جامعه بشری از آن‌ها برعهده‌ی علما، اندیشمندان مسلمان و نخبگان علمی و دانشگاهی‌ست.
تشکل «جنبش عدالت‌خواه دانشجویی» سازمانی دانشگاهی‌ست و به نمایندگی از دانشجویان ایران، با درک اهمیت این موضوع و در غیاب تأمل‌برانگیز نمایندگان دولت جمهوری اسلامی، در اجلاس جهانی بولیوی حاضر شد. این سازمان دانشجویی با تأکید بر این واقعیت که انقلاب اسلامی برای تمام عرصه‌ها، نظر و حکم منطبق با احکام اسلام دارد، نمایندگان خود را به بزرگ‌ترین اجتماع مردمی برای استیفای حقوق کشورها و ملت‌های محروم و آسیب‌دیده از تغییرات جوی اعزام کرد.
دانشجویان عدالت‌خواه ایران اسلامی، قدم در آن سوی مرزها گذاشتند تا ضمن تأکید مجدد بر روی‌کرد جهانی و انسانی انقلاب اسلامی، ابتکار عمل در نهادهای مردمی بین‌المللی را در اختیار گیرند و کرسی و تریبون جمهوری اسلامی ایران را در این مجامع احیا و تثبیت نمایند.
اعتقاد دارم که اجلاس جهانی که در بولیوی برای بحث و تصمیم‌گیری درباره‌ی مسائل محیط زیست و بالأخص مسائل ناشی از گرم‌شدن کره‌ی زمین در جریان بوده، یکی از روی‌دادهای مهم سیاسی و شاید اغراق نباشد که بگوییم مهم‌ترین روی‌داد سیاسی در زمان حاضر است. این ارزیابی به چند علت است. اول این‌که خود موضوع اجلاس بسیار بااهمیت است.
متأسفانه در این زمینه، آگاهی لازم در میان ملت ایران وجود ندارد و حقایق بسیاری یا ناگفته مانده و یا کم‌‌رنگ در افکار عمومی منعکس شده و همین‌جاست که اهمیت اقدام دانشجویان عدالت‌خواه با حضور در اجلاس بولیوی روشن می‌شود.
اگر تشکلات دانشجویی ما با جنبش‌ها و تشکلات ضدجنگ یا سازمان‌های مدافع محیط زیست و دیگر سازمان‌های بین‌المللی که اهداف مشترک با ملت ما دارند، ارتباط برقرار نکنند و به آن‌ها نزدیک نشوند، چه کسی باید این وظیفه‌ی خطیر را برعهده بگیرد؟
واقعیت این است که مبارزات ملت‌ها، علیه نظام سلطه به هم گره خورده است. پیش‌روی در یک جبهه، به‌معنی تقویت موقعیت جبهه‌های دیگر و همین‌طور ضربه به یک جبهه، به‌معنی تضعیف کل جبهه‌های مبارزاتی‌ست. پس حضور در فضای بین‌المللی مبارزه علیه نظام سلطه، به‌هیچ‌وجه حرکتی جدا از حرکت فعالان جنبش‌های عدالت‌خواه و انقلابی در ایران نیست. درواقع جایگاهی که انقلابیون مسلمان در این زمینه باید از آن برخوردار باشند، جایگاه فعلی ما نیست و لازم است که حرکت در این زمینه به‌مراتب تقویت شود و این نیاز در مرکز توجه انقلابیون مسلمان قرار گیرد. واقعیت این است که ما در زمینه‌ی جلب افکار عمومی جهان در دفاع از انقلاب اسلامی ضعیف، یا صحیح‌تر است بگویم بسیار ضعیف عمل کرده‌ایم. کافی‌ست شما عمل‌کرد انقلاب اسلامی را در زمینه‌ی دفاع نظامی از انقلاب با حرکتی که تا به حال برای جلب حمایت و هم‌بستگی مردم جهان با خواست‌ها و مبارزات ملت ایران انجام‌شده مقایسه کنید.
انقلاب اسلامی داعیه‌دار یک انقلاب فرهنگی و حرکت‌های فرهنگی پیشرو در جهان است. حرکت‌های فرهنگی، باید در بسترهای مردمی شکل بگیرد و دولت‌ها و حکومت‌ها، باید صرفاً آماده‌کننده و تسهیل‌کننده‌ی این دست اقدامات باشند. در حرکت‌های مردمی هم، گروه‌های دانشجویی همیشه پیش‌تاز و پیشرو بوده و چون کمتر دچار سیاست‌زدگی شده‌اند. این گروه‌ها خط قرمزهای سیاست‌مداران را ندارند و می‌توانند حرف‌های صریح‌تر بزنند؛ به همین دلیل، این حضور می‌تواند شروع حرکتی فرهنگی و مردمی در آتیه باشد.
ما باید در دل ملت‌های آزاده‌ی جهان جا باز کنیم و پیام انقلاب را به آن‌ها برسانیم و آنان را با واقعیت‌هایی آشنا کنیم که در کشور ما هست. یکی از بهترین و مؤثرترین روش‌های ابلاغ پیام، ارتباط مستقیم و چهره به چهره است که حضور در این‌گونه اجلاس‌ها یکی از این راه‌هاست. از طرفی، در این‌گونه گردهم‌آیی‌ها، رسانه‌های جایگزینی هم وجود دارد و حرف‌های ما می‌تواند انعکاس یابد.
متأسفانه ضعف سیستم‌های فرهنگی ما، این است که ارتباط‌ها را رها می‌کند! کار فرهنگی نیاز به استمرار و پیوستگی دارد و نباید رها شود. ما هم باید آن‌ها را دعوت کنیم. با رسانه‌ها، مجلات و نشریه‌های آن‌ها ارتباط برقرار کنیم. هر هفته و هر ماه، مطلبی یا نوشته‌ای، ترجمه و برای آن‌ها فرستاده شود؛ همین‌طور از آن‌ها بگیریم و استفاده کنیم. خلاصه نباید اجازه داد که این ارتباط‌ها از بین برود.
دخترم، موفق باشی! گزارشی اجمالی از خدماتی را که در بولیوی انجام داده بودید مطلع شدم. خداوند بر توفیقات شما بیفزاید و به شما و دیگر جوانانی که در چنین سنی به خدمات جهانی پرداخته‌اند، پاداش خیر عنایت فرماید! مایلم گزارش کارتان را به حوزه هم اعلان دارید. لا حول و لا قوۀ إلا بالله!
من خیلی خوشحال شدم، وقتی شما گفتید به آن کنفرانس بولیوی رفته‌اید؛ چون کنفرانسی خیلی مهم و حیاتی و شاید بی‌نظیر در سطح جهان بود؛ نقطه‌ای خیلی عالی و فرصتی برای گفت‌وگو و ارتباط! به‌ویژه که دانشجوهای ایرانی رفته بودند. واقعاً خیلی خوشحال شدم! من فکر می‌کنم دانشجوها و طلاب ایرانی، باید در این‌جور کنفرانس‌ها شرکت کنند؛ به این علت که مردم آمریکای لاتین، خیلی علاقه‌مندند اطلاعاتی درباره‌ی جمهوری اسلامی داشته باشند. من مکزیک بودم و بیشتر سؤالاتی که می‌پرسیدند، راجع به اسلام و ایران بود. اگر بتوانند از ایران جوانان زیادی اعزام کنند، تأثیرات زیادی دارد؛ چون جوانان آمریکای لاتین، دسترسی به جایی ندارند و به مسائل ایران علاقه و درباره‌ی آن سؤال دارند. تشکل‌های مشترک بین جوانان ایرانی و آمریکای لاتین هم در موضوعات مختلف می‌توان داشت؛ به‌ویژه موضوعات محیط زیست، توسعه، خانواده، عدالت جهانی، حقوق، مسائل زنان و...؛ حتی می‌توان تشکل مشترک زد. موضوعات زیادی برای گفت‌وگو و ارتباط هست. اصل این است که رفت‌‌وآمدها بیشتر، صمیمی‌تر و عمده‌تر شود. جوانان هم انرژی بیشتری دارند و هم رسمی نیستند. ارتباطات رسمی فایده خودشان را دارند؛ اما ارتباطات نتیجه‌بخش، ارتباطات جوانان است. مخصوصاً خانم‌ها همه می‌خواهند بدانند زنان ایرانی چه نقش و فعالیت‌هایی دارند و حتماً حضور زنان ایرانی بین ایشان، می‌تواند پاسخ‌گوی خیلی از سؤالات ذهنی‌شان باشد.
گزارشی مختصر از بازخوردهای بین‌المللی درباره‌ی این سفر
«محمدجواد عسگری»، مسئول ارتباطات بعد از سفر هیئت اعزامی به بولیوی
بعد از سفر تعدادی از دوستان جنبش عدالت‌خواه دانشجویی در سال 1388 به کشور بولیوی، قرار شد مسئولیت ادامه‌ی ارتباط با افرادی را که در طول کنفرانس جهانی محیط زیست با گروه ایرانی مرتبط شده‌اند عهده‌دار شوم؛ ارتباطی که از طریق امکانات مجازی میسر می‌شد و طبیعتاً ابزاری به‌نام پست الکترونیک.
مباحثی که ابتدا با این افراد طرح می‌شد، درباره‌ی حقوق انسان‌ها و نقد آزادی غربی بود؛ بحث‌هایی در مورد آلودگی محیط زیست و تأثیراتی که مستکبران دنیا بر آلودگی‌های محیط زیستی موجود در دنیا دارند. عموماً افراد وقتی این واقعیت‌ها را متوجه می‌شدند، ابتدا تشکر می‌کردند که مسئله را برای‌شان روشن کرده‌ایم و سپس هم تفکرات ضداستکباری‌شان قوی می‌شد.
در این مدت افرادی هم بودند که مایل به شناخت بیشتر اسلام بودند. خانمی به‌نام «جودیث پیندا» که اکثر کتب آسمانی را مطالعه کرده بود و دست تقدیر این‌گونه رقم زده بود که با گروه دانشجویان ایرانی در بولیوی دیدار کند و این اتفاق هم‌زمان با آغاز مطالعه‌ی قرآن ایشان بود. از آن پس با دقت بیشتری مطالعه‌ی خود را ادامه می‌داد و سؤالات بسیار دقیقی درباره‌ی آیات از ما می‌پرسید. ما هم پاسخ‌ها را برای‌شان ارسال می‌کردیم؛ سؤالاتی درباره‌ی آیات سوره‌ی نسا و بعد از مدتی، سؤالات ایشان درباره‌ی اسلام بود که وقتی می‌دید آنچه دنبال آن است به بهترین وجه ممکن در اسلام وجود دارد، علاقه‌اش به اسلام چندین برابر شد. هم‌اکنون نیز ارتباط با ایشان ادامه دارد.
به‌دلیل آشنایی بیشتری که با افراد اولیه حاصل شد، کم‌کم دامنه‌ی افراد مرتبط با ما افزایش پیدا کرد تا جایی که آن تعداد اولیه، به یک گروه حدود دویست‌نفره، از فعالان دانشگاهی، رسانه‌ای و شخصیت‌های سیاسی کشورهای آمریکای جنوبی بدل شده است و افرادی از جمله دادستان آرژانتین، استان‌داران بولیوی و گروه‌های انقلابی کلمبیایی، در زمره‌ی مخاطبان گروه هستند.
کار دیگری که در طول این پروژه انجام شد، آشناکردن افراد با شخصیت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری بود. ابتدا بسیاری از افراد حتی نمی‌دانستند که امام الأن زنده هست یا نیست؛ فقط چیزهایی از دور درباره‌ی ایشان شنیده بودند که به مناسبت بیست‌ویکمین سالگرد عروج امام، مستند «روح الله» با ترجمه‌ی اسپانیایی برای این افراد ارسال شد و بعد از آن دیدیم که با دقت زیادی موضوع را دنبال کرده‌اند و اذعان می‌کنند که امام، همان حرف‌هایی را می‌زند که الآن دردهای آن‌هاست.
استفاده از حوادث روز دنیا و بیدار نگه‌داشتن این افراد درباره‌ی اتفاقات جهان، به‌ویژه جنایات استکبار جهانی از جمله دیگر کارها بود. زمانی که آمریکا علیه ایران جنجال هسته‌ای راه انداخته بود و نیروگاه بوشهر در حال راه‌اندازی بود، قضایا برای این افراد با شرح صحیح ارسال می‌شد و همگی، انرژی هسته‌ای را حق جمهوری اسلامی می‌دانستند. بعضی‌ها هم می‌گفتند که آمریکا، دیگر نمی‌تواند مقابل ایران بایستد و تهدید نظامی علیه ایران خنده‌دار است.
یک‌بار هم از افرادی که در کنفرانس حضور داشتند، بازخوردی درباره‌ی حضور گروه ایرانی گرفته شد. از جمله نکاتی جذاب برای آن‌ها، این بود که یکی از افراد گروه ایرانی خانم است. دیدگاه آن‌ها درباره‌ی بانوی مسلمان ایرانی دیدگاهی برخاسته از تحمیل غلط رسانه‌های غربی بود؛ اما بعد از دیدار با گروه ایرانی و شنیدن واقعیت جایگاه زن مسلمان در ایران، بسیاری از برداشت‌های غلط گذشته‌ی خود را کنار گذاشته بودند.
در این چندماه اخیر و با آغاز موج بیدرای اسلامی در منطقه، تعدادی فوتوکلیپ تصویری و بیانات امام خامنه‌ای، درباره‌ی حوادث و انقلاب‌های منطقه برای افراد گروه ارسال شد. این افراد با دقت بسیاری بیانات را مطالعه می‌کردند و سؤالات زیادی از روی‌دادهای خاورمیانه می‌پرسیدند که به آن‌ها پاسخ داده شد. اکنون نیز ارتباط با این افراد با جدیت بیشتری از گذشته ادامه دارد. هدف این است که گروه مذکور، به حلقه‌ای جریان‌ساز در قاره‌ی آمریکای لاتین بدل شود.
)