نوع مقاله : گفت‌وگو
گفت‌وگو با «زهراسادات رضوی علوی»
تغییر اولویت‌های حوزه‌ی زنان، برنامه‌ی دشمن است
گفت‌وگو با فعالان نسل جوان انقلاب که با همه‌ی موانع و یأس‌های موجود در فضای جامعه، لباس همت بر تن کرده و با فرمان آتش به اختیار رهبری، در حوزه‌های مختلف فرهنگ ورود کرده‌اند، بسیار دل‌نشین است. «زهراسادات رضوی» دانشجوی ارشد مهندسی هسته‌ای و دبیر واحد خواهران دفتر تحکیم وحدت، یکی از همین جنس فعالان انقلابی دغدغه‌مند است. او علاوه بر فعالیت تشکیلاتی در بالاترین سطح یک اتحادیه‌ی دانشجویی، در حوزه‌ی تبلیغی فضای مجازی هم فعالیت زیادی دارد و چندوقتی‌ست که با گروهی دیگر از فعالان خواهر، به انتشار نشریه‌ی تخصصی دختران، با نام «ندای دختران ایران» می‌پردازد.
سال گذشته هم زهراسادات علوی، به‌عنوان نماینده‌ی دفتر تحکیم وحدت، در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب به طرح دغدغه‌های زنان پرداخت. او در بخشی از سخنان خود این‌گونه گفت: «زنان، نیمی از پیکره‌ی جامعه هستند و رسالت خطیری چون تربیت نسل آینده را برعهده دارند؛ اما متأسفانه پس از گذشت سال‌ها از انقلاب اسلامی، نه بانوان دید کامل و دقیقی به جایگاه و نقش زن دارند و نه مردان جامعه‌ی ما!... از ضرورت حضور اجتماعی زنان گفتیم و باید بگوییم، عمیقاً باور داریم که خانواده و نقش‌آفرینی زن در فضای خانه، امری خطیر و واجب است... سؤال‌مان این است که مجموعه‌ای نظیر سپاه پاسداران که حافظ ارزش‌های انقلاب و اسلام است، در زمینه‌ی اجرایی‌نمودن سیاست‌های کلی خانواده چه کرده است؟ حوزه‌های علمیه - به‌ویژه حوزه‌ی خواهران - برای عملیاتی‌کردن سیاست‌ها در این زمینه چه کرده‌اند؟»
رهبر انقلاب نیز در پاسخ به وی و توصیه به خانم‌های دانشجو، این‌گونه سفارش کردند: «من سفارش می‌کنم یکی از نکاتی که دانشجویان خواهر در تشکّل‌ها دنبال کنند، مسئله‌ی زن در غرب باشد؛ متأسفانه ما کمتر به این مسئله می‌پردازیم!»
پیام زن، دقایقی پای دغدغه‌های خانم علوی، به‌عنوان نماینده‌ی نسل جوان دختران انقلاب نشسته است.
سرکارعالی به‌عنوان یک بانوی نسل جوان انقلاب اسلامی که دغدغه و فعالیت‌های جدی در حوزه‌ی زنان دارید، به نظرتان رویش‌های نسل دختران دهه‌ی سوم و چهارم انقلاب، چه مختصاتی دارند؟
برآیند من این است که امروز در نسل سه و چهار انقلاب، شاهد خودباوری و افزایش اعتمادبه‌نفس جدی در دختران هستیم؛ دخترانی که جایگاه خود را شناخته‌اند و با قدرت و جدیت، به سمت فتح قله‌های علم و آگاهی در حرکت‌اند.
اگر وضعیت را با گذشته مقایسه کنیم، حقیقتاً پیشرفت دختران چشم‌گیر است؛ البته تا ایدئال فاصله داریم. باید نقطه‌ی موجود و نقطه‌ی ایدئال را بررسی دقیق کنیم، مشکلات نسل امروز را بیابیم و برای رسیدن به نقطه‌ی مطلوب هدف‌گذاری کنیم.
قطعاً مسیر پیش رو، در حال صعود و پیشرفت هست؛ اما می‌توان با برنامه‌ریزی منسجم و هدفمند، این مسیر حرکت به سمت الگوی تعالی بانوان در کشور را سریع‌تر طی کرد. ما پتانسیل‌های زیادی در جامعه داریم که می‌توانند افراد مؤثر و پرتوانی برای آینده‌ی کشور باشند. در مجموع، من موجی امیدبخش در جامعه می‌بینم؛ بخشی از نگاه‌های غلط اصلاح‌شده و بخش دیگر هم، به‌زودی تغییر خواهد کرد.
البته باید بگویم در عین حال، کار برای این نسل سخت‌تر است؛ چون آماج حملات غرب قرار دارد. متأسفانه دولت ما هم که از کنوانسیون‌ها و اسناد غربی در حوزه‌ی مسائل اجتماعی با روی خوش استقبال می‌کند! این نسل، نگاه عمیق‌تر و علمی‌تر و کوشش بیشتر نیاز دارد و بی‌شک موفقیتش هم عظیم‌تر خواهد بود.
از مشکلات سخن گفتید؛ به نظرتان آسیب‌هایی که در حال حاضر برای دختران در جمهوری اسلامی وجود دارد، شامل چه مواردی می‌شود؟
یکی از مشکلات، عدم مسئله‌یابی صحیح است. امروزه مسئله‌یابی‌ها، سطحی شده است؛ به نظر می‌رسد اولویت‌بندی مسائل نیز منطقی نیست و همه چیز سیاسی می‌شود. از میان این همه موضوع مهم و آسیب، ناگهان حضور خانم‌ها در استادیوم به مسئله بدل می‌شود؛ این انحراف در مسئله‌یابی‌ست که متأسفانه جهت حرکت صحیح را نیز تغییر می‌دهد!
یکی دیگر از مشکلات جدی دختران، نبود عرصه‌های مناسب برای بالفعل‌کردن توان و تخصص‌شان است. درواقع عرصه‌های فعالیت‌های پاره‌وقت، پروژه‌ای یا خیرخواهانه و متناسب با تخصص، بسیار کم‌رنگ است. این، یکی از مشکلات دختران نسل حاضر است. مثلاً بعد از فارغ التحصیل‌شدن از دانشگاه، یا همگام با فعالیت در حوزه‌ی علمیه‌ی خواهران، عرصه‌ی فعالیت اجتماعی نامعلوم است. البته من عرصه‌ی فعالیت را محدود به اشتغال نمی‌بینم و آن را بسیار وسیع‌تر می‌دانم.
مشکل دیگر، عدم آموزش صحیح متناسب با جنسیت است. آموزش و پرورش متناسب با جنسیت، می‌تواند دختران را برای راه‌بری زندگی خود آماده کند. شناخت استعدادها و توانایی‌های وجودی زنان، به طبع مسیر را هموارتر می‌کند و میزان آزمون و خطا را کمتر.
چه کار باید کرد که بین خانم‌های نسل جوان، رویش‌های انقلاب بیشتر از ریزش‌ها شود؟
آگاهی‌بخشی و درک نسل جوان، مهم‌ترین و بااولویت‌ترین کاری‌ست که باید صورت گیرد. من فکر می‌کنم جامعه‌ی ما، تشنه‌ی گفت‌وگو و مباحثه است. فارغ از بحث‌های کلیشه‌ای و سیاسی، باید به گفت‌وگو نشست و جامعه‌ی دختران را درباره‌ی خود و دنیای اطراف‌شان آگاه کرد. آگاهی مثل چراغی‌ست که شما به دست افراد می‌دهید تا اطراف خودشان را روشن کنند و هرچه این افراد بیشتر شوند، دنیای روشن‌تری خواهند داشت.
در سالیانی که از انقلاب می‌گذرد، به نظرتان چه کم‌کاری‌هایی در این زمینه شده است؟
کم‌کاری که زیاد است! اما به نظرم، باید تکیه‌ی ما به قدرت‌ها و استعدادهای موجود باشد. البته در صحبت‌هایم به نقاط ضعف اشاره کردم. انقلاب اسلامی، وضعیت زنان را متحول کرد و ما امروز نویسندگان و اندیشمندان بسیاری داریم؛ اما واقعیت این است که برای تسریع این مسئله، اقدام جدی نمی‌شود. فکر می‌کنم می‌توان خیلی موفق‌تر و با برنامه‌تر عمل کرد. البته این مسئله، به همه‌ی جوانان مربوط می‌شود و تربیت نیروی تراز انقلاب اسلامی، چه دختر و چه پسر را دربرمی‌گیرد؛ اما وقتی دختران را مادران آینده می‌دانیم، باید برای ایفای نقش صحیح و مدیریت نقش‌ها، آماده‌ی‌شان کنیم، تسهیلاتی برای‌شان در نظر بگیریم و...؛ که این اتفاق‌ها در عمل نمی‌افتد.
برای حل این مسائل و اصلاح این وضعیت و آسیب‌ها، بهتر است منتظر مسئولان باشیم یا خانم‌های انقلابی خودشان آستین بالا بزنند؟
به نظر بنده، هر کدام در جای خود باید به وظیفه عمل کنند؛ یعنی مسئولان باید به وظایف خود عمل کنند و قانون‌گذاری‌ها و ریل‌گذاری‌ها، به سمت ساختن جامعه‌ی اسلامی باشد و در این میان، بی‌شک نقش زنان، هم مطالبه‌ی جدی حقوق خود از مسئولان و حرکت در مسیر صحیح است؛ اما بالأخره نمی‌شود دست روی دست گذاشت، به امید این‌که ساختارها، قوانین و نگرش‌ها اصلاح شوند. باید با توان و قدرت حرکت کرد. زنان، آینده‌ساز و تربیت‌کننده‌ی نسل بعدی هستند و طبیعتاً خودشان قدرت بی‌نظیری دارند. استفاده از پتانسیل‌های فردی و جمعی و مدیریت آن‌ها برای کاهش آسیب‌های اجتماعی، آگاهی‌بخشی در جامعه، رشد فردی و خانوادگی و...، کارهایی‌ست که زنان بدون حمایت مسئولان هم، می‌توانند انجام دهند.
البته همچنان تأکید دارم که یکی از مهم‌ترین اقدامات زنان، تصحیح اولویت‌بندی مسائل است. امروز با وجود مشکلات و مسائل فراوان زنان، متأسفانه می‌بینید که اولویت‌های دست‌چندم به اولویت اساسی مسئولان حوزه‌ی زنان بدل می‌شود. این، واقعاً فاجعه است و ایدئولوژی‌های رقیب و دشمن انقلاب اسلامی هم، همین را می‌خواهد. فقط خود زنان می‌توانند، این مسائل را اصلاح کنند و درگیر بازی‌های سیاسی نشوند.
)