ادبیات

این سرزمین روزگار پربلایی به خود دیده، گواه این مدعا، بررسی اجمالی تاریخ معاصر ایران است. و در این بحران‌ها، مگر می‌شود زن خود را به دل بلا نیندازد و خانه را آرام نگه ندارد؟ از جنبش مشروطه و تحریم تنباکو تا 15خرداد و همراهی با مردان در تظاهرات. بعد هم ماجراهای منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی و سال‌های سخت جنگ. روزهای سخت دهه50 و بگیر و ببندهای شاه را، زن‌ها تحمل کردند و خاطره‌های تلخ و شیرینی از آن دوران دارند؛ از تعقیب و گریزهای شیطنت‌آمیز از چنگ ماموران ساواک، تا داغ شهیدان انقلاب. از آراستن خیابان‌ها برای ورود امام تا مورد تخاطب قرار گرفتن از جانب رهبر انقلاب. زنان این سرزمین هیچ جایی غیبت نداشتند و کم نگذاشتند. در تمام راهپیمایی‌های 22بهمن سال‌های بعد از انقلاب حضور داشتند، مردان را در روز تعطیل به خیابان آوردند. از شب قبل کودکان را با وعده‌های خوشمزه و رنگین، با هزار زحمت به میدان آوردند. خاطره‌های خوب راهپیمایی‌های خانوادگی را در ذهن مرور کنید و ببینید مادرها چه صرافتی داشتند که اهل خانه را همه با هم به خیابان «انقلاب» ببرند؛ همان مسیری که به «آزادی» می‌رسد.

علاوه بر امضای عهد با انقلاب، تقریبا از یک دهه قبل، خانم‌ها وارد عرصه نویسندگی شدند و کارهای خوبی به چاپ رساندند که مود توجه جامعه و حتی رهبر انقلاب قرار گرفته است.

در این شماره از ماهنامه «پیام زن» سراغ نویسنده‌ای رفتیم که داستانی نوشته از دوران پهلوی و رعب و وحشتی که در دل همه وجود داشت از سازمان جهنمی ساواک!

و در ادامه برگه‌هایی از یک کتاب که دوست داریم حدس بزنید و احتمالات درست از آب دربیاید و جایزه بگیرید.