نوع مقاله : پرونده ویژه
چکیده تصویری
کلیدواژهها
موضوعات
پرونده ویژه
موضوع پرونده ویژه این شماره ماهنامه «پیام زن» از جایی داغ شد که مرکز سرشماری جمعیت کشور، در سال1385 روند کاهش رشد جمعیت را آشکارتر از گذشته گزارش کرد و نگرانی درباره ترکیب جمعیتی ایران بهطور جدی مطرح شد. گفتوگو درباره تحولات جمعیتی کشور در کانونهای کارشناسی و مدیریتی، فراگیر شد و برخی کارشناسان و جمعیتشناسان درباره کاهش رشد جمعیت هشدارهای جدی دادند. رییسجمهور وقت هم با هشدار نسبت به کاهش رشد جمعیت، از ضرورت برداشتن گامهای موثر برای افزایش جمعیت سخن گفت؛ موضوعی که با واکنش منفی دولتمردان و صاحبنظران روبهرو شد. روزنامه مردمسالاری مقالهای پر از نقدهای روا و ناروا چاپ کرد و تیتر زد: «دولت به جای اداره جمعیت 150میلیونی، مشکل بیکاران را حل کند!» چند سال بعد، آمارهای جمعیتی سرشماری سال1390 نشانداد نرخ فرزندآوری در خانوادههای ایرانی به کمتر از «حد جایگزینی باروری» رسیده. سازمان ملل متحد در «بازبینی سال2010 پیشبینیهای جمعیت جهان» چهار دورنما پیشِ روی ما میگذاشت که در نگرانکنندهترین دورنما، جمعیت ایران در سال1405 به اوج خود یعنی 79میلیون نفر خواهدرسید و پس از آن با رشد منفی روبهرو میشود.
در سالهای گذشته، رهبر انقلاب در هر فرصتی که پیش آمد بر مساله جمعیت تاکید کردند و علاوهبر نگرانی جمعیتی، از زیباییهای زندگی با فرزندان زیاد سخن گفتند.