پرونده ویژه 

خطر دل از دست دادن به پای حسین تو کربلا

مرضیه هاشمی

واسه یه آمریکایی سفر به ایران، یه دل نترس می‌خواد. کافیه بره تو سایت دولتی آمریکا و ببینه نوشتند: «به ایران سفر نکنید خطر دزدیده شدن و دستگیری و حبس» بعد هم گفته که این خطر واسه چه کسانی هست؛ از دانش آموز و خبرنگار تا بیزنس‌من!

بعضیا همون‌جا منصرف میشن و این سفر از دست‌شون میره. ولی اونایی که میان ایران، با کلی قصه جالب برمی‌گردند کشورشون. نه که سفر به ایران کاملا بی‌خطره. خصوصا خطر تصادف‌های جاده‌ای! ولی خوب مگه داریم کشوری که سفر به اون کلا بی‌خطر باشه؟ توی همه مسافرت‌های عمرم، هیچ جای کاملا امن ندیدم. هیچ جا! به‌جز مسیر پیاده‌روی اربعین.

این خانم آمریکایی توی عکس، دکتر مک کینی هست. شش دوره نماینده مجلس فدرال آمریکا بوده تا وقتی که به‌خاطر مخالفت علنی با صهیونیسم شغلش‌رو از دست داده. سال ۲۰۱۷ با یک گروه زائر از کشور‌های مختلف رفتیم کربلا. این دوست من هم اومد. مقداری از مسیر رو با اتوبوس و باقی‌رو پای پیاده. هر خوردنی هم مردم مهمان‌نواز عراق دادند، خورد، با کلی قدردانی. با این‌که حسابی سرما خورد، از سفر خیلی راضی بود. دنیا‌دیده بود، ولی ندیده بود این‌همه جمعیت این‌قدر هم‌دل و گرم! عجیب بود براش این همه امنیت، اونم زمانی که بخش‌هایی از عراق هنوز تحت کنترل داعش بود! مسیر امنه هنوز؟ برای بعضیا سواله. هر سال هم خبر‌هایی میاد از ناآرامی‌ها در عراق. جریان‌رو کم و بیش میشه از رسانه‌ها فهمید. رسانه‌های رسمی و غیررسمی که از اول نه برای پوشش خبری جریان‌ها، بلکه برای ایجاد و جهت‌دهی جریان‌ها ساخته شدند. حقیقت اینه که با وجود همه فتنه‌های دشمن، جمعیت زوار حسین هر سال زیادتر شده. برای همین منتظر حمله‌های یزیدی‌ها بودیم و هستیم، بیشتر حمله فرهنگی، کمتر نظامی! هشدار‌های امنیتی‌رو جدی بگیریم؟ حتما! سفر که بی‌خطر نمیشه! مثل خطر زندانی و ترور شدن تو آمریکا برای ایرانی‌های موثر. مثل خطر مجروح شدن تو درگیری پلیس با جلیقه‌زرد‌ها تو فرانسه. مثل خطر دل از دست دادن به پای حسین تو کربلا!