اجتماعی
نمادسازی جمهوری اسلامی ایران از بانوی بزرگ اسلام برای بانوان
تبیین شخصیت حضرت زهرا سلامالله علیها در تاریخ صدر اسلام، یکی از مهمترین وجوه پژوهشهای اروپایی و آمریکایی است.
زنها بیشتر به دین و مذهب علاقه دارند یا مردها؟
سوال مهمی است و پاسخ به آن در هر جامعهای نیاز به بررسی دقیق تاریخ و جامعهشناسی دارد. اما بهطور کلی و براساس طبع و خوی برونگرا، زنان بیشتر اهل مناسک و احیای مراسم هستند. ملاک برتری نزد خداوند، تقواست که امری درونی است؛ پس زن و مرد ندارد. اما دین الهی، به بروز و ظهور هم نیاز دارد، به انجام اعمال و نیایشهایی خاص در یک زمان ویژه. در بخش مظاهر و مراسم دینی، زنها مقیدترند. زنها بهخصوص در نقش مادری، باید تاکید و مراقبت بیشتری بر رعایت مناسک دینی داشته باشند، تا بتوانند کودکان را به چهارچوب دین بیاورند و در زمان بلوغ و فصل ادای تکالیف، شوق داشته باشند.
اما زن در نقش اجتماعی، با انتخاب پوشش خود، تابلویی دست میگیرد و به همه اعلام میکند کدام دین را برگزیده و چقدر به احکام پایبند است. این بروز دینی را در مردان، کمتر مشاهده میکنیم. زن، بهمحض تشرف به اسلام، با رعایت حجاب، نوع رفتار و نگاه دیگران را نسبت به خودش تعیین میکند. شاید این اتفاق در ایران کمتر دیده شود، چون حجاب، قانون است. اما در کشوری مثل آمریکا، زن باحجاب، یک کنشگر فعال به حساب میآید، چون انتخاب حجاب، بر تحصیل، موقعیت شغلی و زندگی آینده او اثر میگذارد.