خلاصه پوشه ادب و هنر

جایگاه زنان در ادبیات فارسی کجاست؟ آیا زن به‌واسطه نقش‌های مختلفی که در طول زندگی به‌عهده یا در معرض آن قرار می‌گیرد، جایگاه قابل توجهی در ادبیات دارد؟ بله، ادبیات فارسی به‌خصوص متون کهن پر است از توصیف زن به‌عنوان یک موجود محترم. البته موضوع زن در ادبیات، از دو وجه قابل بررسی است؛ اول این‌که نویسندگان و شاعران فارسی چگونه درباره زنان نوشتند و از آنها یاد کردند؛ و دوم نگاهی به زنان هنرمندی که در طول تاریخ، آثاری در ادبیات فارسی به‌وجود آورده‌اند. ما هم در ماه‌نامه «پیام زن» همین رویکرد را داریم، گاهی سراغ سوژه‌های زنانه می‌رویم و گاهی سراغ نویسندگان زن.

اما ماجرای ادبیات و هنر زنانه، وقتی زیباتر جلوه می‌کند که هم سوژه زنانه باشد و هم کسی که مساله را به زبانی از زبان‌های مکتوب یا هنری تبدیل کرده است. مثل بانوانی که در این شماره، مهمان مجله بودند؛ خانمی که درد جنگ را با زبان قصه‌گو برای‌مان نوشته و خانمی که دردی مثل سقط جنین را سوژه جشنواره ادبی قرار داده و آثاری جمع‌آوری کرده که خواندنش هر مادری را به فکر وامی‌دارد.

ادبیات فارسی، منبع پرباری برای پژوهش درباره نقش زن در طول تاریخ است. بیشتر شعرهای فارسی؛ زن را معشوقی دست‌نیافتنی تصویر می‌کنند، اما پرداختن به نقش‌های دیگر زن مثل مادر، همسر، مربی خانواده، مظهر پارسایی و پرهیزگاری، مظهر خردمندی و سیاست‌مداری و میهن‌پرستی هم در ادبیات فارسی دیده می‌شود.