روایت
امام رضا علیه السلام میفرماید:
إنَّ مِن حَقِّ المُومِنِ عَلَی المُومِنِ: المَوَدَّةَ لَهُ فی صَدرِهِ، وَالمُواساةَ لَهُ فی مالِهِ، وَالنُّصرَةَ لَهُ عَلی مَن ظَلَمَهُ، وإن کانَ فَیءٌ لِلمُسلِمینَ وکانَ غائِباً أخَذَ لَهُ بِنَصیبِهِ، وإذا ماتَ فَالزِّیارَةُ إلی قَبرِهِ، ولا یظلِمَهُ، ولا یغُشَّهُ، ولا یخونَهُ، ولا یخذُلَهُ، ولا یغتابَهُ، ولا یکذِّبَه.
از حقوق مومن بر مومن، این است که در دل، او را دوست بدارد. با مالش به او کمک برساند. او را مقابل ظالم، یاری دهد. اگر مسلمانان غنیمت و خراجی داشتند و او غایب بود، سهم او را برایش بگیرد. هرگاه درگذشت، تا قبرش او را تشییع کند. به او ستم نکند. با او دغل نکند. به او خیانت نکند. او را به حال خویش وا نگذارد. از او غیبت نکند و دروغگویش نشمارد.
قضاء حقوق المومنین- صفحه 35
تابلوی نقاشی یا ضامن آهو
کاظم چلیپا