ادب و هنر
کارشناسان و پژوهشگران معتقدند رسالت اصلی هنر بهخصوص سینما بهعنوان فراگیرترین، موثرترین و کارآمدترین ابزار هنرى معاصر، ارایه الگوهاى مناسب رفتارى و اخلاقى است. ارایه این الگو بهویژه در مسایل زنان و خانواده، اهمیت خاصى دارد. ترسیم الگویى مناسب از زن مدیر و مادر باکفایت، از وظایف خطیر هنر متعهد محسوب مىشود، زیرا تغذیه فکرى و فرهنگى بانوان بهعنوان نیمى از پیکره جامعه که مسئول تربیت و پرورش نسل آیندهساز کشورند، بهکمک سینما امکانپذیر خواهد بود.
سینماى ایران جز در موارد معدودی که در دهههای قبل بر پرده نقرهای اکران شده، موفقیت قابلتوجهى نداشت. هرقدر حافظه سینمایی خود را مرور میکنیم، بهزحمت نقش شاخص و ماندگاری از یک زن مدیر و مدبر در امور خانه و اجتماع میبینیم. در بعضى آثار و تولیدات سینمایى، تلاشهاى فرعى و فردى انجام گرفته، اما در مجموع حرکت کلى و سیاستگذاری سینمایى، در سینمای اجتماعی نمیبینیم. این ناکارآمدى و ضعف، بارها در جمع سینماگران و اساتید علوم اجتماعی مطرح شده است.
ازجمله توانمندىهاى سینما، بهعنوان یک رسانه همگانى ارایه الگوهاى صحیح رفتارى است. پس از پیروزى انقلاب اسلامى با تغییر نگرش جامعه نسبت به شأن و کرامت زن، قرار بود زنان در نقشهای مختلف اجتماعی به تصویر کشیده شوند و الگوی تمام جامعه باشند، اما اتفاقی که در دنیای واقعی رخ داد، همان زنان عصبی و مکاری هستند که نمونههایش را در شبکه خانگی و سینما میبینیم. اینکه تاکنون هنر هفتم در این زمینه چگونه عمل کرده، باید مورد مطالعه و بررسى قرار گیرد و شکاف میان واقعیتها، آرمانها و اهداف مشخص شود.