تازه هاى پژوهش

علت بروز عارضه پرىاکلامپزى درزنان باردار کشف شد
دانشمندان با کشف علت عارضه پرىاکلامپزىpreeclampsia در دوران باردارى آن را عاملى براى بروز نقص در نوزاد دانستند.
روزنامه واشنگتن پست نوشت گروهى از محققان دریافته اند که علت عارضه پرىاکلامپزى این است که جفت آن طور که باید به دیواره رحم مادر نمى چسبد.
این محققان نتیجه پژوهشهاى خود را چنین اعلام کردند که پرىاکلامپزى بر اثر نقصى در اوایل دوران باردارى ظاهر مى شود و مى تواند بر جفت که رابط حیاتى جنین است تإثیر منفى بگذارد.
بر اثر اتصال ناقص جفت به دیواره رحم, میزان جریان خون و مواد غذایى از بدن مادر به جنین کاهش مى یابد. این در نهایت منجر به کاهش شدید وزن جنین و نارس بودن آن و نیز استعداد آن براى عوارض نامطلوب دیگر مى شود. بیمارى پرىاکلامپزى که عامل مرگ بسیارى از مادران و نوزادان است, بدون پیشآگهى روى مى دهد. این بیمارى بیشتر در سه ماهه دوم حاملگى پدید مىآید و بروز آن ممکن است در طى چند ساعت روى دهد. نشانه هاى بارز آن افزایش فشار خون و افزایش پروتئین در ادرار است که دلیلش نارسایى کلیه است. این عوارض ممکن است منجر به مرگ شود. درمان سریع این بیمارى با استراحت و احتمالا مصرف دارو کارساز است. اما اگر به آن توجه نشود ممکن است به بیمارى اکلامپزى بیانجامد که شکل پیشرفته عوارض فوق را دارد. در این صورت تنها چاره, زایمان یا بیرون آوردن جنین است.

با یک روش جدید, شانس باردارى دو برابر افزایش مى یابد
دانشمندان استرالیایى ادعا مى کنند به موفقیتى دست یافته اند که مى تواند شانس باردارى زنان را از طریق روش آى وى افl,V,F) ) دو برابر کند. در روش جدید, جنین قبل از کاشتن در درون رحم مادر, به جاى دو روز به مدت یک هفته در خارج از رحم رشد داده مى شود. جنین بر روى سلولهاى اهدایى از بدن یک زن و درون محلولى از آمینواسیدها و ویتامینها رشد داده مى شود.
آلن ترانسان, سرپرست گروه تحقیقاتى آى وى اف در دانشگاه موناش ملبورن اعلام کرد روش جدید مى تواند میزان موفقیت آى وى اف را به دو برابر افزایش دهد و در حال حاضر در هزینه هاى بیمارستانى صرفه جویى کند.
پروفسور ترانسان گفت: این روش براى همه موفقیتآمیز است و تا کنون یک زوج با روش جدید صاحب فرزند شده اند.
فایده دیگر این روش این است که با کاشت یک جنین واحد در رحم مادر مى توان از وقوع بارداریهاى چندقلو جلوگیرى کرد. در حال حاضر روش آى وى افfertilization) in _vitro ) منجر به بارداریهاى چندقلو مى شود. ترانسان و گروه او اکنون به امید آنکه دریک بار عمل کاشت جنین موفقیت 60 درصد به دستآورند قصد اصلاح این تکنیک را دارند.

کشف یک حس تازه و شگفت انگیزدر نوعى از سوسکهاى بالدار
دانشمندان در بررسى احوال حشرات به کشف حس تازه اى در نوعى از سوسکهاى بالدار دست یافته اند که به آنان اجازه مى دهد از فواصل بسیار دور (حدود سى کیلومتر) وقوع آتش سوزى در جنگل یا مناطق مسکونى و یا صحراها را تشخیص دهند و خود را براى تخم گذارى در چوبهاى گرم و نیم سوخته به آنجا برسانند.
توجه سوسکهاى بالدار به آتش سوزى در مناطق مختلف, نخستین بار در دهه 1940 و در جریان آتش سوزى گسترده در منطقه اى در شمال آمریکا مشاهده شد. در این حادثه آتش نشانان در کمال حیرت شاهد هجوم گسترده سوسکهایى بودند که خود را از کیلومترها راه به محل آتش سوزى رسانده بودند.
بررسیهایى که در آن هنگام صورت گرفت روشن ساخت که سوسکها نمى توانستند با کمک عواملى نظیر شنیدن صداى آتش سوزى و یا استشمام بوى آن که توسط باد به اطراف پراکنده مى شد به وقوع آتش سوزى پى برده باشند زیرا فاصله محل اقامت سوسکها تا محل آتش سوزى بیش از سى و دو کیلومتر بود.
تحقیقات پى گیر پژوهشگران براى کشف این راز عجیب بعد از حدود پنجاه سال به نتیجه رسیده است و یک گروه از محققان در دانشگاه بن موفق شده اند از این رفتار حیرت انگیز پرده بردارند و از این طریق به شناسایى حس تازه اى در این نوع سوسکها توفیق یابند. حسى که آن را ((گیرنده نورى ـ مکانیکى)) نامگذارى کرده اند.
مطالعاتى که در ساختمان بدنى سوسکهاى موسوم به ((ملانوفیلا اکیومینیتacuminate Melanophila به انجام رسیده آشکار ساخته که از بدن این حشرات حدود صد شاخک حسى بسیار ریز آویخته است که در سر هر یک زائده اى کروىشکل به قطر یک صدم میلى متر قرار دارد.
این کره هاى کوچک تشعشعات مادون قرمز ناشى از موجهاى حرارتى حاصل از آتش سوزى را که تا فواصل زیاد پراکنده مى شود دریافت مى کنند و بلافاصله آن را به حرارت مبدل مى سازند. این حرارت از طریق کره به عضو حساس درون کره منتقل مى شود و سبب انبساط و تورم آن مى شود. منبسط شدن شاخک حساس به نوبه خود موجب مى شود تا شاخک با رشته هاى عصبى بدن حشره تماس برقرار کند و این شاخکها نیز پیام دریافتى را به مرکز عصبى حشره منتقل مى سازند و حشره را از وقوع آتش سوزى و مکان آن مطلع کنند.
به نوشته دیلى تلگراف به اعتقاد متخصصان, این حس جدید شبیه چشمى است که در وسط بدن حشره قرار دارد و به عوض نور مرئى به تشعشعات نامرئى مادون قرمز حساس است. چنین سیستمى که قابلیت تبدیل نور به حرارت و سپس به حرکت مکانیکى را داشته باشد تا کنون در جانوران دیگر مشاهده نشده است.

از زهر مار, نوعى چسب جراحى تهیه شد
گروهى از پژوهشگران موسسه تحقیقاتى سائوپولو در برزیل اعلام کردند که موفق شده اند از زهر نوعى مار, چسبى تهیه کنند که مى توان از آن به جاى نخ بخیه در عملهاى جراحى استفاده کرد.
بنا بر این گزارش از زهر این نوع مار قبلا براى تهیه پادزهر نیز استفاده مى شده است. به گفته پژوهشگران, این چسب از سال میلادى گذشته براى درمان و بخیه جراحات برخى از بیمارانى که در بیمارستان بوتوکاتا بسترى بوده اند استفاده شده که نتایج بدست آمده کاملا رضایت بخش بوده است.
ابداع کننده این روش جدید براى بخیه محل جراحات گفت: هنگامى که سرگرم مطالعه بر روى افراد گزیده شده توسط مار بوده است به نتایج جدیدى دست پیدا مى کند که نشان مى دهد احتمالا مى توان از فرآیندى که زهر با خون به وجود مىآورد براى تهیه چنین چسبى استفاده کرد.
وى گفت: من هنگام تحقیق بر روى بیمارانى که توسط مار دچار گزیدگى شده بودند متوجه شدم که در خون این بیماران پروتئین فیبرینوژنfibrinogene که عامل بهم آمدن و جوش خوردن زخمها است به وفور یافت مى شود. در نتیجه به این فکر افتادم که قطعا زهر با تإثیر بر مولکول فیبریوژن موجب بروز پدیده جوش خوردن سریع زخم در این بیماران مى شود.
این پژوهشگر برزیلى گفت با دستیابى به این نتیجه سعى شد تا این فرضیه مورد مطالعه دقیق قرار گیرد بنابراین مقدارى زهر را با خون مخلوط کردیم. پس از آن نوعى ماده غلیظ شبیه ژله به دست آمد که با تجزیه و تحلیل آن توانستیم به میزان و نسبت زهر که عامل بروز این پدیده بوده دست یابیم.
وى گفت از این پس کار بسیار ساده بود, با مشخص شدن میزان زهر لازم براى تهیه فیبرینوژن, یک سلسله آزمایشهاى مقدماتى به عمل آمد که همگى نشان مى داد مى توان از این ماده جدید به عنوان چسبى براى اتصال بافتهاى مجروح به جاى نخ بخیه استفاده کرد.
پس از موفقیت در آزمایشهاى مقدماتى این روش جدید بر روى گاو نیز مورد آزمایش قرار گرفت که از نظر خونى بسیار شبیه به انسان است. نتیجه این آزمایش نیز موفقیتآمیز بود و یافته هاى قبلى را در این خصوص مورد تإیید قرار داد.
وى افزود: از این چسب بر روى انسان, اول بار براى درمان جراحات یک کشاورز استفاده شد که از ناحیه بینى به دلیل ابتلا به سرطان پوست تحت عمل جراحى قرار گرفته بود. استفاده از این چسب به جاى نخ بخیه موجب مى شود که جراحات سریعتر بهبود یابند ضمن آنکه بیمار نیز با این روش کمتر دچار درد و عواقب ناشى از استفاده از نخ بخیه مى شود. همچنین استفاده از این چسب موجب مى شود که جاى زخم نیز پس از مدتى کاملا برطرف مى شود و اثرى از آن باقى نمى ماند.
به گفته این پژوهشگر برزیلى از این روش براى درمان جراحات تعداد دیگرى از بیماران نیز استفاده شده که نتایج بدست آمده کاملا رضایت بخش بوده است.