دهمین خرداد هجران

نویسنده


 

دهمین خرداد هجران
جواد محدثى

 

 

((یاد امام)), یاد خـوبیها, حماسه ها, ایمانها و خـداجـوییهاست. ((خط امـام)), خط قـاطعیت, صلابت, دشمـن شنـاسـى, دشمــــن ستیزى, عزت خواهى و استقلال جویى است.
((نام امام)), یادآور اجتهاد آمیخته با جهاد, حماسه آمیخته بـا عرفـان, فقـاهت همـراه سیـاست, مـردم دوستـى و ظالــم ستیزى است.
((راه امـام)), راه پیامبـر و علـى(ع), راه شهیـدان کـربلا, راه شهداى فضیلت و راه امـامـان معصـوم است.
((حیـات امـام)), سـرشـار از بـرکت, بیـدارگـرى, شـورآفـرینـى, امیـدبخشـى, بسیج سـازى, وحـدت طلبـى و اسلام خـواهـى است.
و ... اینک ((سال امام)), سال آشنایـى با خط روشـن امام, تفکـر بسیجـى آن پیشـوا, فرهنگ دیـن گسترى آن قائد, و سال آشنا ساختـن نسل امـروز با آن یگانه مـردى است که دشمنان مـى خـواهنـد نام و یادش را از ذهنها و زندگیها بزدایند و میان نسل نوجـوان امروز, با تفکرات و دیدگاهها و مرام و خط آن امام, فاصله ایجاد کننـد.

 

آرى ... اى امام!
نام تو رمز شکوفایى است,
یادت, سرود سحرگاهى!
حرفت, ترانه کوچیدن
تا مرز دیدن و فهمیدن.
هر چند خفته در دل خاکى
اما فراتر از افلاکى.
بعد از تو, خاطره محزون است,
بعد از تو خاطرمان, خون است.

هر چنـد که خاک بهشت زهرا, پیکرت را در بـر گرفت, اما دل تک تک پیـروان راهت و وفـاداران به آرمـانهایت, مزار تـوست.
مرقد مطهرت, مإمـن پرستـوهاى مهاجر و قبله عاشقان داغدار است. سخنانت, همچـون حـدیث ناب, سـرمایه الهام بخـش و اسـوه عمل است.

یاد و خاطره ات, صفابخش جان و نیروبخش زانوان و امیدبخـش سالکان در پیمـودن راهـى است, از ((خاک)) تـا ((خـدا))! اماما! ... در طـول حیـات, غم سنگیـن داغها و شهادتها را صبـورانه بـر دوش دل مى کشیدى.
در امتـداد سـالهاى دفـاع مقـدس, وقتـى چمـرانها, کلاهـدوزهــا, شیرودىها, نامجـوها, محلاتـى ها و میثمى ها به شهادت مى رسیدند, بر ظرفیت دل غم پـرورت به دیـده حیـرت مـى نگـریستم.
و آنگاه که یاران عاشقت, همچـون شهید بهشتـى, شهید مطهرى, شهید مفتح, شهید قدوسـى, شهداى محراب و ... قطعه قطعه مـى شدند, عظمت آن داغها و مصیبتها را فراتر از طاقت مـى دیدیـم. اما کوه, کـوه مصیبت و اندوه را تحمل مى کردى.
اما رحلت تـو, بـراى هر یک از ما, سنگین تر از همه ایـن داغها و ماتمها بود.
راستـى ... ((خرداد)), چه غمبار است و سنگیـن! یاد شهیدان نیمه خرداد, با یاد غم هجران امام راحل در هـم مـىآمیزد و دیـوارهاى دلمان را سیه پـوش و رواق دیدگانمان را با اشک, آینه کارى مى کند. نـامت بلنـد و یـادت همیشه سبز و شکـوفـا باد ...