بـومادران گیاهى است چند ساله که به حـالت خـودرو مـى رویـد و ارزش دارویـى زیاد دارد. بومادران از تیره کاسنى است و با داشتـن اسانس, گلوکوزید تلخ و مواد مـوثر دیگـر, اثـر التیام دهنده, نیرودهنـده, ضد نفخ و ضـد تشنج, قـابض و بنـدآورنـده خـون, تب بـر و قاعدهآور دارد.
در درمان اختلالات بینایـى, قـولنجهاى کبدى, سنگ کلیه, ورم مقعد, روده و بـواسیر و رفع سـوء هاضمه اثربخـش است. سرشاخه هاى گلدار گیاه که در تابستان چیده شـده و نیز برگ بـومادران را به صـورت دم کرده و جوشانـده به مقـدار 20 گرم در نیـم لیتر آب جـوش مصرف مى کنند.
باید ایـن نکته را در نظر داشت که جوشانده بـومادران بایستى در عرض 24 ساعت پـس از تهیه به مصـرف بـرسد و گرنه فاسـد مـى شـود.
با تـوجه به خاصیت ضد التهابى بـومادران از دم کرده گل آن پمادى تهیه مـى شـود که در درمان دردهاى رومـاتیسمـى بسیار مفیـد واقع مى شود.
منبع:
1ـ دکتر نـورى, مهدى, اصـول تغذیه و رژیمهاى غذایـى, نشر کلمه, تهران, 1371, ص170.
2ـ مهریـن, مهرداد, خواص میوه ها و خـوراکیها, انتشارات خشایار, تهران, 1373,ص82.
)