حکیم باشى
((زیره سبز, زیره سیاه))

زیره که به طور عمده شامل زیره سبز و زیره سیاه است, داراى 3 تـا 8 درصد اسانس و نیز در همین حدود تـانن, بـعلاوه مواد قندى, موسیلاژ, مواد رزینى و مواد پـروتـئینى است. اسانس زیره که شامل کارون و لیمونن است به زیره بـوى معطر, قوى و مطبـوع داده است.
طعم زیره نیز سوزاننده, تند و مطبوع است. از زیره به عنوان هضم کننده, بـادشکن, مدر و زیادکننده تـرشحـات شیر استـفاده مى شود.
زیره سبـز معرق, ملین, مدر و مقوى معده و قاعدهآور است و بـراى قطع خونریزى زخمهاى تـازه مفید است. کسانى که داراى طبـیعت گرم هستند باید قدرى از آن را با سرکه بخورند تا زیانش از بین برود زیره سیاه ضد نفخ, مقوى معده و ضد تشنج است و بـه صورت گرد بـه مقدار 5 / 0 الى یک گرم مخلوط بـا عسل پس از هر غذا صرف مى شود.
دم کرده 20 در هزار آن در درمان اسپـاسـمهاى معده و کمک بـه هضم غذا بـکار مى رود. در صد گرم زیره سیاه, 160 میلى گرم سدیم, 2070 میلى گرم پـتـاسیم, 952 میلى گرم کلسیم, 390 میلى گرم منیزیوم, 48 میلـى گـرم آهن, 9 / 0 میلـى گـرم مس, 8 / 4 میلـى گـرم روى و 450 میلى گرم فسفر وجود دارد.
منبع:ـــــــــــــــــــــ
_1 دکتـر نورى, مهدى, اصول تـغذیه و رژیمهاى غذایى, نشر کلمه, تهران, 1371, ص185.
2ـ مهرین, مهرداد, خواص میوه ها و خوراکیها, انتشارات خشایار, تهران, 1373, ص101.