زن: همسر من هرگز بـراى فرار از مشکلات زندگى کوشش نمى کند. او با تـمام وسایلى که در اختـیارش مى بـاشد بـه مقابـله بـا موانع برمى خیزد. او با تمام مشکلات زندگیمان دست و پنجه نرم کرده است. او یک مرد واقعى است و من به وجود او مباهات مى کنم.
مرد: همسر من به همان نسبتى که به عیبهاى خود بـه دیده اغماض مى نگرد, نسبـت بـه عیبـهاى من نیز گذشت نشان مى دهد. او توانایى دوسـت داشـتـن دیگران و بـخـصـوص اعضاى خـانواده اش را داراسـت. محـبـتـهایى که در قبـال دیگران دارد, همیشه بـرایش خـوشنودى و سرفرازى بـه همراه داشتـه است. من بـه وجود این زن خوب افتـخار مى کنم.
زن: همسر من با احساسهایى همچون ترس, کینه, حسد آشناست و همه این احساسات به او دست مى دهند اما هیچ یک از این احساسات او را اسیر خود نمى سازند. او در مقابـل ناملایمات از کوره در نمى رود و عکس العملهاى تند و شدید از خود نشان نمى دهد.
مرد: همسـر من وقتـى اشتـبـاه مى کند بـه آن اعتـراف داشتـه و اشتباهش را بـه گردن مى گیرد و تصمیم مى گیرد دیگر آن اشتبـاه را تکرار نکند. او با هر بار اشتباه مى کوشد کار خود را بهتر انجام داده و مسوولانه تر قبول مسوولیت کند. همسر من, قدر و قیمت زندگى خانوادگى و خانواده خود را مى داند. من بـه وجود او بـراستـى که مباهات مى کنم.