مرد: ما خانواده خوشبختـى هستـیم. من و بـچه ها در خانه احساس آرامش مى کنیم. همسر من, مادر بـچـه هاى من, در خـانه محـیط کلامى مثبتـى خلق کرده است. رفتـار او مطلوب, شادىبـخش و تـقویت کننده خوبـیها و نیکیهاست. همسر من تـقویت کننده جنبـه هاى مثبـت زندگى است.
دختـر: ما در خـانه بـخـوبـى احـساساتـى نظیر آسودگى, امنیت, مهربـانى و نشاط را تجربـه مى کنیم. ما همه اینها را از مادرمان داریم.
پسر: یک نگاه گرم و صمیمى مادر هزار کلام محبـتآمیز را در بـر دارد. بـراى من, خواهر و پدرم هیچ خوشامدگویى دل پذیرتر از دیدن چهره گشاده و روشن مادرمان نیست که همیشه دارد.
مرد: گفتـن کلمه اى بـدون تـعمق و اندیشه مى تـواند ارتـبـاطات خانواده را از هم گسسته و بـه جـدایى و قهر منجـر شود. همسر من هرگز این گونه کلمات را بـر زبـان جارى نساخته است. در خانواده ما آنچه گفته مى شود و آنچه انجام مى شود گرم, پرمهر, پـذیرنده و صادقانه است. در خـانواده ما, همه مى دانند که دیگران قدرشان را مى دانند.
)