نیازمندیهاى نوزادان


نیازمندیهاى نوزادان

تهیه و ترجمه: پگاه امیردیوانى

 

 

کودک شما سعى دارد چه چیزى به شما بگوید؟
من گرسنه ام
به کودک خود بر اساس نیاز وى و نه یک برنامه زمان بندى شده غذا دهید. هنگامى که به او غذا مى دهید اگر گریه اش قطع شد به این معنا است که او گرسنه بوده است. همین طور, اگر کودک در طول تغذیه زمان بندى شده اش شروع به گریه کند, ممکن است منظورش این باشد که ((من گرسنه نیستم)). اگر شما از شیر خود به کودکتان مى دهید و او در روز زیاد گریه مى کند, زمانى که مقدار شیرتان کم است, سعى کنید که بطرى شیر خشک یا غذاى آماده نوزاد به او بدهید.

من خوابم مىآید
یک کودک ممکن است به علت آنکه خسته است و مى کوشد بخوابد, گریه کند. در موارد بسیارى تحرک و جنبش عاملى است که باعث مى شود نوزادان به سختى خواب روند. اگر گمان مى کنید که فرزندتان خسته است, او را در تختش قرار دهید و به گریه او گوش دهید تا مشخص شود که آیا گریه او متناوب است و به تدریج آرام مى شود یا خیر. اگر پس از چند دقیقه او هنوز با صداى بلند و به طور مداوم گریه مى کرد, به آن معنا است که خوابش نمىآید.

من مى خواهم مک بزنم
کودکان علاقه ذاتى به مک زدن دارند که ارتباطى با نیازشان به تغذیه ندارد. یک طفل معمولا در پایان غذایش گریه مى کند زیرا مى خواهد به مک زدنى که برایش خوشایند و آرام بخش است, ادامه دهد. به کودکتان اجازه دهید سینه خالى شما را بمکد اما کلا یک پستانک برایش تهیه کنید و نگران نباشید که کودک شما به آن عادت کند.

من تحرک مى خواهم
بعضى از بچه ها زمانى که از تحرکهاى حسى منع مى شوند, از روى بى حوصلگى گریه مى کنند. این کودکان ممکن است در طول روز به خواب کمترى نیاز داشته باشند. از آنجایى که حواس بینایى یک نوزاد در حال رشد است, او اشیإ متحرک بزرگ را بهتر مى تواند ببیند. مشاهده والدین, خواهران و برادران در حین کار و فعالیت, برایش جذاب است. طفلتان را روى صندلى نوزاد یا یک تاب, جایى که بتواند افراد دیگر را ببیند, قرار دهید.

من مى خواهم بغل شوم
تمام بچه ها تماس بدنى نزدیک را دوست دارند, اما بعضى از آنها بیش از سایرین تمایل دارند که دمادم بغلشان کنند. نگران نباشید که با بغل کردن زیاد فرزندتان, او را لوس مى کنید. شما مى توانید به راحتى با نشستن و بغل کردن آرام او نیازش را برآورده نمایید. اگر گریه کودک زمانى که او را راه مى برید, قطع شود, او به طور موقت حواسش از گریه کردن پرت شده است اما بیانگر این موضوع نیست که احتیاج به بغل کردن دارد.

اهمیت خواب در کودک
اگرکودک شما کم خواب یا بى خواب است, اگر از تاریکى شب مى ترسد, اگر در خواب گرفتار کابوسهاى وحشتناک مى شود, اگر سرش را زیر لحاف پنهان مى کند یا در طول شب مرتبا از خواب مى پرد و یا ... حتما ادامه مطلب را بخوانید.

علت کم خوابى
کم خوابى یا بى خوابى تنها مشکل بزرگسالان نیست. کودکان نیز گاهى به این بلا دچار مى شوند. بنا بر تجربیات پزشکى, بى خوابى طفل دو عامل اصلى دارد:
1ـ روش نادرست تربیتى پدر و مادر
2ـ حالت عصبى یا ضعف کودک
در صورتى که هر یک از این دو, انگیزه بى خوابى طفل شماست, هرگز به او داروى خوابآور ندهید. حتى به مقدار ناچیز. همه شب خوابى شیرین و خوش در انتظار کودک شما خواهد بود اگر به این نکات توجه کنید:
الف ـ نگذارید طفل با یک حالت مضطرب, هیجان زده و ناراحت به خواب رود. براى این منظور کافى است او را از تماشاى تلویزیون و شنیدن داستانهاى التهابآور تلویزیون و رادیو که بیشتر براى بزرگترها تهیه مى شود منع کنید.
ب ـ هنگام صرف شام پیرامون مشکلات و مسایل خانواده صحبت نکنید. هر امرى که به نحوى آرامش خانواده را بهم بزند باعث ناراحتى کودک مى شود. اطفال حساسیت فراوانى در برابر مشاجرات میان پدر و مادر دارند. ممکن است این مشاجره ها سطحى باشد و شما فورا آنها را فراموش کنید. ولى کودک را طورى غمگین و افسرده مى کنید که احتمال دارد خواب را از چشم او برباید.
ج ـ اگر کودک شما نیمه شب ناگهان از خواب بیدار شد و فریاد و گریه سر داد, یقینا خواب دیده است. اطفال از چهارده ماهگى به بعد خواب مى بینند و به دلیل آنکه هنوز خیلى کوچک هستند نمى توانند واقعیت را از کابوس و خواب تشخیص دهند.
اگر کوچولوى شما نیمه شب بر اثر خوابهاى پریشان بیدار مى شود به سوى او بروید و دلداریش بدهید. این گونه کودکان را هرگز در اتاق تاریک نخوابانید و اگر در اتاق خواب کودکتان به راهرو یا فضاى تاریکى باز مى شود آن در را حتما ببندید. براى آنکه طفل راحت به بستر رود و آرام بخوابد وى را با تعریف داستانهاى شیرین کودکانه یا اسباب بازى مورد علاقه اش آرام و راضى کنید.
د ـ پاره اى از کودکان هنگام خواب سرشان را زیر لحاف پنهان مى کنند. این امر که مغایر با اصول بهداشتى است یک عامل اساسى دارد و آن ترس است, ترس از تاریکى, غول, دیو و ارواحى که در قصه ها شنیده اند. این ترس در بعضیها ممکن است تا روزگار پیرى و لحظه مرگ باقى بماند.
این گونه کودکان را هرگز در کنار خود و در بستر خویش نخوابانید تا مستقل و متکى به خود بار آیند. اگر طفل به عادت قبلى به هیچ وسیله اى حاضر به ترک اتاق شما نیست, زمانى که به سن پنج یا شش سالگى رسید سعى کنید با آماده کردن اتاقى مطابق میل و سلیقه او و با قرار دادن عکسها و اسباب بازیهاى مورد علاقه اش او را از خود جدا کنید.
ه ـ هیچ وقت نزدیک شدن موعد خواب را به صورت فرا رسیدن یک لحظه اجبارى به طفل یادآور نشوید. کودک همیشه از اجبار گریزان است. بچه ها اگر روز آرام و بدون جنب و جوشى را گذرانده باشند, بى خوابى به سرشان مى زند و نیاز کمترى به خواب در خود احساس مى کنند. بنابراین نباید مانع بازى و جست و خیز طبیعى کودک شد. زیرا او به تخلیه انرژى که در اوست احتیاج دارد و نیز این تلاطم و جنب و جوش او را وا مى دارد تا با خوابیدن خستگى روزانه اش را از تن به در کند.
با به کار بستن تدابیر فوق خواب راحت و شیرینى در انتظار کودک شما خواهد بود.