دختر: پدر, مادر! خانه, کاشانه ماست. خانه محل آسایش ماست. خانه کانون مهر و محبت افراد خانواده نسبت به هم است.
پسر: پدر, مادر! شما به عنوان محورهاى اصلى و ستون خانواده الگو و سرمشق ما هستید. شما با ایجاد فضایى آمیخته به مهر و محبت شرایطى به وجود مىآورید تا ما نیز از شما تبعیت بنماییم.
دختر: پدر, مادر! شما چرا آنچنان که لازم است و در شإن و منزلت یک پدر و مادر است حرمت همدیگر را حفظ نمى کنید؟
پسر: پدر, مادر! آیا مى دانید بى حرمتى شما نسبت به هم, چه تإثیر ناگوارى بر روى ما مى گذارد؟
دختر: آیا رفتار نامناسب شما نسبت به هم, سرمشق ما قرار نخواهد گرفت؟ و آیا ما نیز بى توجه به ارزشهاى خانوادگى بزرگ نخواهیم شد؟
پسر: پدر, مادر! آیا بهتر نیست با صبر و حوصله و منطق و متانت مشکلاتتان را با همدیگر حل نمایید؟
دختر: و از بدزبانى, تحقیر و توهین بپرهیزید! پدر, مادر! همیشه به یاد داشته باشید که شما الگو و سرمشق ما هستید.