انار



انار

مهندس مجتبى شریعت پناهى


یکى از گیاهانى که از دیرباز مورد توجه ایرانیان بوده درخت یا درختچه انار است.
درخت انار نه تنها ثمره اش انارهاى خوشمزه و پرخاصیت است بلکه جنبه زینتى داشته و میوه ها و گلهایش زینت بخش خانه شما هستند. از سویى دیگر این گیاه به مراقبت خاصى نیاز ندارد. حتى اگر ساکن مناطق خشک و کمآب باشید و یا خاک باغچه شما شور باشد باز هم مى توانید بدون نگرانى قسمتى از باغچه خانه خود را به این گیاه اختصاص دهید. لازم به توضیح است که در شهرها و روستاهاى حاشیه کویر معمولا خاک حالت قلیایى و شور دارد لذا در این مناطق پرورش درختانى چون انار, انگور و انجیر توصیه مى شود.
دانستنیهاى قابل توجه در مورد انار آنکه اولا در قرآن کریم از آن یاد شده و دیگر اینکه از سالهاى دور با ماست. زادگاه این گیاه ایران و کشورهاى همسایه است و هنوز در اماکن متبرکه انارهاى کهنسالى را مى توانیم ببینیم که عمرى بس طولانى دارند.
جالب است بدانید انارهاى پیر را مى توانیم با روشى آسان جوان کنیم, براى جوان نمودن درخت انار کلیه تنه هاى قدیمى را از کف زمین مى بریم که به این عمل اصطلاحا کف بر کردن درخت گفته مى شود, البته باید چند پاجوش جوان را که از داخل خاک روییده نگه داریم, همین پاجوشهاى جوان رشد مى کنند و دوره تازه اى از زندگى گیاه را آغاز مى نمایند.
لابد مى خواهید بدانید روش ازدیاد انار چگونه است؟ آسانترین روش تکثیر انار استفاده از قلمه هاى آن است. قطر قلمه باید به اندازه یک مداد و طولش سى سانتى متر باشد. اگر در پاییز قلمه ها برداشته شوند باید در ماسه مرطوب تا پایان زمستان نگهدارى گردند اما در صورتى که در اسفند ماه قلمه ها را بگیریم مى توانیم همان وقت به خاک بنشانیم. یک سوم از قلمه ها را در داخل خاک نموده و دو سوم آن را که داراى چند جوانه باشد بیرون از خاک نگه دارید. درختچه هاى ریشه دار را مى توانید در اسفند ماه جابه جا کنید.

آبیارى:

وقتى درخت به میوه نشست به آن آب بدهید. در زمینهاى شنى هر هفته یک بار و در خاکهاى رسى هر ده روز یک مرتبه, آبیارى را تا زمان برداشت میوه ادامه دهید. تا سال بعد که میوه بدهد نیاز به آب ندارد.
مراقبتهاى لازم:
همان طورى که گفتیم انار به مراقبت چندانى نیاز ندارد, بعد از برداشت میوه باید میوه هاى پوسیده و آفت زده را از روى درخت چید و سوزاند زیرا این میوه ها محل آفات زیانآورى چون کرم گلوگاه انار هستند.
آبیارى باید به طور منظم انجام شود زیرا تغییر در نوبتهاى آبیارى موجب ترکیدگى انارها مى گردد. بعد از برداشت میوه شاخه هاى خشک و فرسوده و پاجوشها را هرس کنید.

تغذیه:

انار به کود زیاد احتیاج ندارد. براى تقویت گیاه مى توانید همه ساله قدرى از کودهاى مخلوط که حاوى عناصر مختلف باشند در فصل زمستان پاى درخت چال کنید. این کودها ریزمغذى نامیده مى شوند و روشى که گفته شد اصطلاحا به روش چال کود معروف است.

توضیح:

در مورد ازدیاد انار غیر از قلمه روشهاى دیگرى مثل شاخه خوابانیدن و کاشت بذر هم وجود دارد که ما به دلیل سهولت کار فقط به کاشت قلمه اشاره کردیم.