متن کامل کنوانسیون رفع همه انواع تبعیض علیه زنان


 

متن کامل کنوانسیون رفع همه انواع تبعیض علیه زنان‏

کنوانسیون محو کلیه اشکال تبعیض علیه زنان در تاریخ 27 آذر 1358 (18 دسامبر 1979) توسط مجمع عمومى سازمان ملل متحد تصویب و براى امضا، تصویب و الحاق کشورها مفتوح گردید. این کنوانسیون بر اساس بند 1 ماده 27 در تاریخ 12 شهریور 1360 (سوم سپتامبر 1981)، لازم‏الاجرا شد.

مقدمه‏

دول عضو کنوانسیون حاضر، با عنایت به اینکه منشور ملل متحد بر پاى‏بندى حقوق اساسى بشر، مقام و منزلت هر فرد انسانى و برابرى حقوق زن و مرد تأکید دارد،
با عنایت به اینکه اعلامیه جهانى حقوق بشر بر اصل جایز نبودن تبعیض تأیید داشته، اعلام مى‏دارد که کلیه افراد بشر آزاد به دنیا آمده و از نظر منزلت و حقوق، یکسان بوده و بدون هیچ گونه تمایزى، از جمله تمایزات مبتنى بر جنسیت، حق دارند از کلیه حقوق و آزادى‏هاى مندرج در این اعلامیه بهره‏مند شوند،
با عنایت به اینکه دول عضو میثاق‏هاى بین‏المللى حقوق بشر متعهد به تضمین حقوق برابر زنان و مردان در بهره‏مندى از کلیه حقوق اساسى، اجتماعى، فرهنگى، مدنى و سیاسى مى‏باشند،
با در نظر گرفتن کنوانسیون‏هاى بین‏المللى که تحت نظر سازمان ملل متحد و کارگزارى‏هاى تخصصى به منظور پیشبرد تساوى حقوق زنان و مردان منعقد گردیده‏اند،
با عنایت به قطعنامه‏ها، اعلامیه‏ها و توصیه‏هایى که توسط ملل متحد و کارگزارى‏هاى تخصصى براى پیشبرد تساوى حقوق زنان و مردان تصویب شده است،
با نگرانى از اینکه على‏رغم این اسناد متعدد، تبعیضات علیه زنان همچنان به طور گسترده ادامه دارد،
با یادآورى اینکه تبعیضات علیه زنان ناقض اصول برابرى حقوق و احترام به شخصیت بشر مى‏باشد و مانع شرکت زنان در شرایط مساوى با مردان در زندگى سیاسى، اجتماعى، اقتصادى و فرهنگى کشور و نیز گسترش سعادت جامعه و خانواده شده و شکوفایى کامل قابلیت‏ها و استعدادهاى زنان در خدمت به کشور و بشریت را دشوارتر مى‏نماید،
با نگرانى از اینکه زنان در شرایط فقر و تنگدستى حداقل امکان دسترسى را به مواد غذایى، بهداشت، تحصیلات آموزش و امکانات اشتغال و سایر نیازها دارند،
با اعتقاد بر اینکه تشکیل نظام نوین اقتصاد بین‏الملل بر اساس مساوات و عدالت در تحقق پیشبرد برابرى بین مردان و زنان نقش مهمى را ایفا مى‏نماید،
با تأکید بر اینکه ریشه‏کن کردن آپارتاید، اشکال مختلف نژادپرستى، تبعیض نژادى، استعمار، استعمار نو، تجاوز، اشغال و سلطه و دخالت خارجى در امور دولت‏ها لازمه تحقق کامل حقوق مردان و زنان مى‏باشد،
با تأیید بر اینکه تحکیم صلح و امنیت بین‏المللى، تشنج‏زدایى بین‏المللى، همکارى‏هاى متقابل دول، صرف نظر از نظام‏هاى اجتماعى و اقتصادى آنان، خلع سلاح کامل و به ویژه خلع سلاح اتمى تحت نظارت و کنترل دقیق و مؤثر بین‏المللى، تأکید بر اصول عدالت، مساوات و منافع متقابل در روابط بین کشورها و احقاق حق مردم تحت سلطه استعمار و بیگانه و اشغال خارجى به دستیابى به حق تعیین سرنوشت و استقلال و همچنین احترام به حاکمیت ملى و تمامیت ارضى باعث توسعه و پیشرفت اجتماعى خواهد شد و در نتیجه به دستیابى به مساوات کامل بین مردان و زنان کمک خواهد کرد،
با اعتقاد بر اینکه توسعه تمام و کمال یک کشور، رفاه جهانى و برقرارى صلح مستلزم شرکت یکپارچه زنان در تمام زمینه‏ها در شرایط مساوى با مردان است،
با در نظر گرفتن سهم عمده زنان در تحقق رفاه خانواده و پیشرفت جامعه، که تاکنون کاملاً شناسایى نشده است، اهمیت اجتماعى مادرى و نقش والدین در خانواده و در تربیت کودکان و با آگاهى از اینکه نقش زنان در تولیدمثل نباید اساس تبعیض بوده بلکه تربیت کودکان نیازمند مستقیم مسئولیت بین زن و مرد و جامعه به طور کلى مى‏باشد،
با اطلاع از اینکه تغییر در نقش سنتى مردان و زنان در جامعه و خانواده براى دستیابى به مساوات کامل میان زنان و مردان ضرورى است،
با عزم بر اجراى اصول مندرج در اعلامیه محو تبعیض علیه زنان و در این راستا اتخاذ اقدامات ضرورى براى از میان برداشتن این گونه تبعیض‏ها در کلیه اشکال و صور آن، به شرح ذیل توافق کرده‏اند:

بخش اول‏

ماده 1
عبارت «تبعیض علیه زنان» در این کنوانسیون به هر گونه تمایز، استثناء (محرومیت) یا محدودیت بر اساس جنسیت که نتیجه یا هدف آن خدشه‏دار کردن یا لغو شناسایى، بهره‏مندى، یا اعمال حقوق بشر و آزادى‏هاى اساسى در زمینه‏هاى سیاسى، اقتصادى، اجتماعى، فرهنگى، مدنى و یا هر زمینه دیگر توسط زنان صرف نظر از وضعیت زناشویى ایشان و بر اساس تساوى میان زنان و مردان، اطلاق مى‏گردد.

ماده 2
دول عضو، هر گونه تبعیض علیه زنان را محکوم کرده، موافقت مى‏نمایند که بدون درنگ سیاست رفع تبعیض از زنان را با کلیه ابزارهاى مناسب دنبال نموده و با این هدف موارد زیر را متعهد مى‏شود:
الف - گنجاندن اصل مساوات میان زنان و مردان در قانون اساسى یا سایر قوانین مربوطه هر کشور، چنانچه تاکنون منظور نشده باشد، و تضمین تحقق عملى این اصل به وسیله وضع قانون یا سایر طرق مناسب دیگر؛
ب - تصویب قوانین مناسب و یا اقدامات دیگر، از جمله مجازات در صورت اقتضا، به منظور رفع تبعیض از زنان؛
ج - برقرارى حمایت قانون از حقوق زنان بر مبناى برابرى با مردان و حصول اطمینان از حمایت مؤثر از زنان در مقابل هر گونه اقدام تبعیض‏آمیز از طریق مراجع قضایى ذى‏صلاح ملى و سایر مؤسسات دولتى؛
د - خوددارى از انجام هر گونه عمل و حرکت تبعیض‏آمیز علیه زنان و تضمین رعایت این تعهدات توسط مراجع و مؤسسات دولتى؛
ه - اتخاذ کلیه اقدامات مناسب جهت رفع تبعیض از زنان توسط هر شخص، سازمان و یا شرکت‏هاى خصوصى؛
و - اتخاذ تدابیر لازم از جمله وضع قوانین به منظور اصلاح یا فسخ قوانین، مقررات، عرف یا روش‏هاى موجود که نسبت به زنان تبعیض‏آمیزند؛
ز - فسخ کلیه مقررات کیفرى ملى که موجب تبعض نسبت به زنان مى‏شود.

ماده 3
دول عضو باید در تمام زمینه‏ها به ویژه زمینه‏هاى سیاسى، اجتماعى، اقتصادى و فرهنگى کلیه اقدامات مناسب از جمله وضع قوانین را براى تضمین توسعه و پیشرفت کامل زنان و نیز بهره‏مندى آنان از حقوق بشر و آزادى‏هاى اساسى بر مبناى مساوات با مردان به عمل آورند.

ماده 4
1- اتخاذ تدابیر ویژه و موقتى توسط دول عضو که هدف آن تسریع در برقرارى مساوات بین مردان و زنان است نباید به عنوان «تبعیض» به صورتى که در این کنوانسیون تعریف شده است، تلقى گردد. و بدون اینکه این اقدامات منجر به حفظ معیارهاى نابرابر و مجزا گردد، پس از تحقق رفتار و فرصت‏هاى برابر متوقف خواهد شد.
2- اتخاذ تدابیر ویژه توسط دول عضو از جمله اقداماتى که در این کنوانسیون براى حمایت از مادرى منظور شده است تبعیض‏آمیز تلقى نخواهد شد.

ماده 5
دول عضو کلیه اقدامات مناسب در زمینه‏هاى زیر را به عمل مى‏آورند:
الف - تعدیل الگوهاى اجتماعى و فرهنگى رفتارى مردان و زنان به منظور از میان برداشتن تعصبات و کلیه روش‏هاى سنتى و غیره که بر تفکر پست‏نگرى یا برترنگرى هر یک از دو جنس و یا تداوم نقش‏هاى کلیشه‏اى براى مردان و زنان استوار باشد؛
ب - حصول اطمینان از اینکه آموزش خانواده شامل درک صحیح از وضعیت مادرى به عنوان یک وظیفه اجتماعى و شناسایى مسئولیت مشترک زنان و مردان در پرورش و تربیت کودکان خود باشد، با این استنباط که منافع کودکان در تمام موارد در اولویت قرار دارد.

ماده 6
دول عضو کلیه اقدامات مقتضى از جمله وضع قوانین را به منظور جلوگیرى از حمل و نقل غیر قانونى و بهره‏برى از روسپیگرى زنان به عمل خواهند آورد.

بخش دوم‏

ماده 7
دول عضو براى رفع تبعیض از زنان در حیات سیاسى و اجتماعى کشور کلیه اقدامات مقتضى را به عمل خواهند آورد، به ویژه حقوق زیر را در شرایط مساوى با مردان براى زنان تضمین خواهند کرد:
الف - رأى دادن در کلیه انتخابات و همه‏پرسى‏هاى عمومى و داشتن شرایط نامزدى در همه اجتماعات منتخب عمومى؛
ب - مشارکت در تعیین سیاست دولت و اجراى آن و انتصاب به سمت‏هاى دولتى و انجام کلیه مسئولیت‏هاى دولتى در تمام سطوح دولت؛
ج - شرکت در سازمان‏ها و انجمن‏هاى غیر دولتى مرتبط با حیات سیاسى و اجتماعى کشور.

ماده 8
دول عضو اقدامات مقتضى را به عمل خواهند آورد تا بدون هیچ گونه تبعیض و در شرایط مساوى با مردان، این فرصت به زنان داده شود که به عنوان نماینده دولت خود در سطح بین‏المللى عمل نموده و در فعالیت سازمان‏هاى بین‏المللى نقش داشته باشند.

ماده 9
1- دول عضو در مورد کسب، تغییر یا حفظ تابعیت، حقوقى مساوى با مردان به زنان اعطا خواهند کرد. دولت‏ها به ویژه تضمین مى‏کنند که ازدواج با فرد خارجى یا تغییر تابعیت شوهر در طى دوران ازدواج، خود به خود باعث تغییر تابعیت زن، بى‏وطن شدن یا تحمیل تابعیت شوهر به وى نگردد.
2- دول عضو به زنان و مردان در مورد تابعیت فرزندان‏شان حقوق مساوى اعطا خواهند کرد.

بخش سوم‏

ماده 10
دول عضو به منظور تضمین حقوق مساوى زنان با مردان در زمینه آموزش و پرورش هر گونه اقدامى براى رفع تبعیض از زنان به عمل خواهند آورد. به ویژه بر اساس مساوات بین زنان و مردان موارد زیر را تضمین خواهند کرد:
الف - شرایط یکسان در زمینه آموزش‏هاى فنى و حرفه‏اى، و براى دسترسى به آموزش و دریافت دانشنامه در انواع مختلف مؤسسات آموزشى در مناطق شهرى و روستایى، این تساوى باید در آموزش پیش‏مدرسه‏اى، آموزش عمومى، فنى و حرفه‏اى و آموزش عالى فنى و نیز دوره‏هاى حرفه‏اى مختلف تضمین شود؛
ب - دسترسى به برنامه درسى یکسان، امتحانات یکسان، معلمین داراى مهارت‏ها و صلاحیت‏هاى هم‏طراز و محل‏ها و امکانات آموزشى با کیفیت برابر؛
ج - از بین بردن هر گونه مفهوم کلیشه‏اى از نقش زنان و مردان در کلیه سطوح و در اشکال مختلف آموزشى از طریق تشویق به آموزش مختلط و سایر انواع روش‏هاى آموزشى که نیل به این هدف را ممکن مى‏سازد و به ویژه از طریق تجدید نظر در کتب درسى و برنامه‏هاى آموزشى مدارس و تطبق دادن روش‏هاى آموزشى؛
د - ایجاد فرصت‏هاى یکسان جهت بهره‏مندى از بورس‏ها و سایر مزایاى تحصیلى؛
ه - امکانات مشابه جهت دستیابى به برنامه‏هاى مربوط به ادامه تحصیلات، از جمله برنامه‏هاى عملى سوادآموزى بزرگسالان به ویژه برنامه‏هایى که با هدف کاهش هر چه سریع‏تر شکاف آموزشى موجود بین زنان و مردان تدوین یافته‏اند؛
و - کاهش درصد دانش‏آموزان دختر که ترک تحصیل مى‏کنند و تنظیم برنامه‏هایى براى دختران و زنانى که ترک تحصیل زودرس داشته‏اند؛
ز - امکانات یکسان براى شرکت فعال زنان در ورزش و تربیت بدنى؛
ح - دسترسى به اطلاعات آموزشى مشخص که سلامتى و تندرستى خانواده را تضمین مى‏نمایند، از جمله اطلاعات و راهنمایى در مورد تنظیم خانواده.

ماده 11
1- دول عضو، کلیه اقدامات مقتضى را به عمل خواهند آورد تا هر گونه تبعیض علیه زنان در اشتغال از بین برود و بر اساس اصل تساوى زنان و مردان، حقوق مشابه براى آنها تضمین شود، به ویژه در موارد زیر:
الف - حق اشتغال به کار به عنوان حق لاینفک تمام افراد بشر؛
ب - حق استفاده از فرصت‏هاى استخدامى یکسان، از جمله اعمال ضوابط یکسان براى استخدام؛
ج - حق انتخاب آزادانه حرفه و پیشه، حق برخوردارى از ارتقاى مقام، حق برخوردارى از امنیت شغلى و تمام امتیازات و شرایط شغلى و حق استفاده از دوره‏هاى آموزش حرفه‏اى و بازآموزى از جمله کارآموزى و شرکت در دوره‏هاى آموزش حرفه‏اى پیشرفته و آموزش مرحله‏اى؛
د - حق دریافت دستمزد برابر و نیز استفاده از مزایا و حق برخوردارى از رفتار یکسان در مشاغلى که داراى ارزش برابر است و همچنین قضاوت یکسان در ارزیابى کیفیت کار مشابه؛
ه - حق استفاده از بیمه‏هاى اجتماعى به ویژه در دوران بازنشستگى، دوران بیکارى، هنگام بیمارى و ناتوانى و دوران پیرى و در سایر موارد از کارافتادگى و نیز حق استفاده از مرخصى استحقاقى؛
و - حق حفظ سلامتى و رعایت ایمنى در محیط کار، از جمله حمایت از وظیفه تولید مثل؛
2- به منظور جلوگیرى از اعمال تبعیضات علیه زنان بر پایه ازدواج یا مادرى (باردارى) و تضمین حق مؤثر آنان جهت کار، دول عضو، اقدامات زیرا به عمل خواهند آورد:
الف - ممنوعیت اخراج به دلیل باردارى یا مرخصى زایمان و تبعیض در اخراج بر اساس وضعیت زناشویى و اعمال مجازات‏هاى قانونى بدین منظور؛
ب - صدور اجازه مرخصى زایمان با حقوق یا مزایاى اجتماعى مشابه بدون از دست دادن شغل قبلى، ارشدیت یا مزایاى اجتماعى؛
ج - تشویق به ارائه خدمات حمایتى اجتماعى لازم به نحوى که والدین را قادر نماید تعهدات خانوادگى را با مسئولیت‏هاى شغلى و مشارکت در زندگى اجتماعى هماهنگ سازند، بخصوص از طریق ایجاد و توسعه شبکه تسهیلاتى براى مراقبت از کودکان؛
د - برقرارى حمایت خاص از زنان هنگام باردارى در انواع مشاغلى که براى آنان زیان‏آور محسوب مى‏گردد؛
3- قوانین حمایت‏کننده ذکر شده در این ماده به طور متناوب همگام با پیشرفت اطلاعات و دانش‏هاى علمى و تکنولوژیکى باید مورد بررسى قرار گیرد و در صورت لزوم بازنگرى، لغو یا تمدید شوند.

ماده 12
1- دول عضو براى رفع تبعیض از زنان در زمینه مراقبت بهداشتى آنان کلیه اقدامات لازم را به عمل خواهند آورد تا دسترسى به خدمات بهداشتى از جمله خدماتى که به تنظیم خانواده مربوط مى‏شود بر اساس رعایت مساوات بین مردان و زنان تضمین شود.
2- دول عضو، صرف نظر از مفاد بند 1 این ماده، ارائه خدمات مناسب در ارتباط با باردارى، بسترى براى زایمان و دوران پس از زایمان را تضمین خواهند کرد و در موارد لازم خدمات رایگان و نیز تغذیه کافى در دوران باردارى و دوران شیردهى در اختیار آنان قرار خواهند داد.

ماده 13
دول عضو کلیه اقدامات مقتضى را به منظور رفع تبعیض از زنان در سایر زمینه‏هاى حیات اقتصادى و اجتماعى به عمل خواهند آورد تا حقوق یکسان به ویژه در زمینه‏هاى زیر بر اساس برابرى مردان و زنان تضمین شود:
الف - حق استفاده از مزایاى خانوادگى؛
ب - حق استفاده از وام‏هاى بانکى، رهن و سایر اشکال اعتبارات مالى؛
ج - حق شرکت در فعالیت‏هاى تفریحى، ورزشى و کلیه زمینه‏هاى حیات فرهنگى.

ماده 14
1- دول عضو مشکلات خاص زنان روستایى را مد نظر قرار داده و به نقش مهمى که این زنان در جهت حیات اقتصادى خانواده‏هاى خود از جمله کار در بخش‏هاى غیر مالى اقتصاد به عهده دارند، توجه خاص مبذول خواهند داشت و کلیه اقدامات مقتضى را به عمل خواهند آورد تا مفاد این کنوانسیون نسبت به زنان در مناطق روستایى اجرا گردد.
2- دول عضو، کلیه اقدامات مقتضى را جهت رفع تبعیض از زنان در مناطق روستایى به عمل خواهند آورد تا این زنان بر اساس تساوى مردان و زنان در برنامه‏هاى عمرانى و روستایى شرکت نموده و از آن بهره‏مند گردند و بخصوص از حقوق زیر برخوردار شوند:
الف - شرکت در تدوین و اجراى برنامه‏هاى عمرانى در کلیه سطوح؛
ب - دسترسى به تسهیلات بهداشتى کافى از جمله اطلاعات، مشاوره و خدمات تنظیم خانواده؛
ج - استفاده مستقیم از برنامه‏هاى تأمین اجتماعى؛
د - استفاده از انواع دوره‏ها و برنامه‏هاى آموزشى رسمى و غیر رسمى از جمله سوادآموزى عملى و نیز بهره‏مندى از خدمات محلى و فوق‏العاده به منظور بالا بردن کارآیى فنى آنان؛
ه - تشکیل گروهها و تعاونى‏هاى خودیارى به منظور به دست آوردن امکان دستیابى مساوى به فرصت‏هاى اقتصادى از طریق اشتغال یا خوداشتغالى؛
و - شرکت در کلیه فعالیت‏هاى محلى؛
ز - دسترسى به وام‏ها و اعتبارات کشاورزى، تسهیلات بازاریابى، تکنولوژى مناسب و استفاده یکسان از زمین و برخوردارى از رفتار مساوى در چارچوب اصلاحات ارضى و روستایى و نیز در برنامه‏هاى جایگزینى زمین؛
ح - بهره‏مندى از شرایط زندگى مناسب، به ویژه مسکن، بهداشت، آب و برق، ارتباطات و حمل و نقل.

بخش چهارم‏

ماده 15
1- دول عضو به زنان، حقوق مساوى با مردان در برابر قانون اعطا مى‏کند.
2- دول عضو در امور مدنى به زنان اختیارات و امکانات قانونى دقیقاً یکسان با مردان و نیز شرایط مساوى براى بهره‏بردارى از این اختیارات و امکانات اعطا خواهند کرد. دول عضو براى انعقاد قرارداد و اداره املاک براى زنان حقوقى برابر با مردان قائل شده و با ایشان در کلیه مراحل دادرسى در دادگاهها و مراجع قضایى به صورت یکسان رفتار خواهند کرد.
3- دول عضو موافقت مى‏نمایند که کلیه قراردادها و سایر اسناد خصوصى از هر نوع که داراى اثر قانونى بوده و در جهت محدود کردن امکانات قانونى زنان باشد، «کأن لم یکن» تلقى گردد.
4- دول عضو به زنان و مردان حقوقى یکسان در برابر قانون مربوط به تردد افراد و آزادى و انتخاب مسکن و اقامتگاه اعطا خواهند کرد.

ماده 16
1- دول عضو به منظور رفع تبعیض از زنان در کلیه امور مربوط به ازدواج و روابط خانوادگى کلیه اقدامات مقتضى به عمل خواهند آورد و به ویژه بر اساس تساوى مردان و زنان موارد ذیل را تضمین خواهند کرد:
الف - حق یکسان براى ورود به ازدواج؛
ب - حق یکسان در انتخاب آزادانه همسر و صورت گرفتن ازدواج تنها با رضایت کامل و آزادانه دو طرف ازدواج؛
ج - حقوق و مسئولیت‏هاى یکسان در طى دوران زناشویى و به هنگام جدایى؛
د - حقوق و مسئولیت‏هاى یکسان به عنوان والدین، صرف نظر از وضع روابط زناشویى، در مسائلى که به فرزندان آنان مربوط مى‏شود؛ در کلیه موارد منافع کودکان از اولویت برخوردار خواهد بود؛
ه - حقوق یکسان در مورد تصمیم‏گیرى آزادانه و مسئولانه نسبت به تعداد فرزندان و فاصله زمانى باردارى و دسترسى به اطلاعات، آموزش و ابزار لازم که قدرت بهره‏مندى از این حقوق را به ایشان مى‏دهد؛
و - حقوق و مسئولیت‏هاى یکسان در مورد قیمومیت، حضانت، سرپرستى و به فرزند گرفتن کودکان و یا موارد مشابه با این مفاهیم و حقوق ملى، در کلیه موارد منافع کودکان از اولویت برخوردار خواهد بود؛
ز - حقوق فردى یکسان به عنوان شوهر و زن از جمله حق انتخاب نام خانوادگى، شغل و حرفه؛
ح - حقوق یکسان براى زوجین نسبت به مالکیت، حق اکتساب، مدیریت، سرپرستى، بهره‏مندى و انتقال ملک اعم از اینکه رایگان باشد و یا هزینه‏اى در بر داشته باشد.
2- نامزدى و ازدواج کودک هیچ اثر قانونى ندارد و کلیه اقدامات ضرورى از جمله وضع قانون براى تعیین حداقل سن ازدواج و اجبارى کردن ثبت ازدواج در دفاتر رسمى مى‏بایست به عمل آید.

بخش پنجم‏

ماده 17
1- به منظور بررسى پیشرفت حاصله در اجراى مفاد این کنوانسیون، کمیته محو تبعیض علیه زنان (که من بعد از آن به عنوان کمیته یاد خواهد شد) شامل هجده نفر در زمان لازم‏الاجرا شدن و پس از تصویب یا پیوستن سى و پنجمین کشور عضو، بیست و سه نفر از خبرگان داراى شهرت اخلاقى والا و صلاحیت در زمینه‏هاى مربوط به کنوانسیون تشکیل مى‏شود. این خبرگان توسط دول عضو از میان اتباع کشورهایشان انتخاب مى‏شوند و در صلاحیت شخصى خود خدمت مى‏کنند. در انتخاب این اشخاص به توزیع عادلانه جغرافیایى و به حضور اشکال مختلف تمدن و نظام‏هاى عمده حقوقى توجه مى‏شود.
2- اعضاى کمیته با رأى مخفى و از فهرست افرادى که توسط دول عضو نامزد شده‏اند انتخاب مى‏شوند؛ هر دولت عضو مى‏تواند یک نفر از اتباع خود را نامزد نماید.
3- نخستین انتخابات، شش ماه پس از لازم‏الاجرا شدن این کنوانسیون برگزار خواهد شد. حداقل سه ماه قبل از تاریخ هر انتخابات، دبیر کل ملل متحد طى نامه‏اى از دول عضو مى‏خواهد تا ظرف دو ماه نامزدهاى خود را معرفى کنند. دبیر کل، فهرست اسامى نامزدها را به ترتیب حروف الفبا و با ذکر کشور نامزدکننده هر یک تهیه و براى دول عضو ارسال خواهد داشت.
4- انتخاب اعضاى کمیته در جلسه دول عضو که توسط دبیر کل در مقرّ ملل متحد برگزار خواهد شد، انتخاب مى‏شود. در این جلسه، که حد نصاب تشکیل آن حضور دوسوم دول عضو مى‏باشد، اشخاص انتخاب شده براى عضویت در کمیته، آن دسته از نامزدهایى خواهند بود که بیشترین تعداد آراء و همزمان اکثریت مطلق آراء نمایندگان دول عضو حاضر و رأى‏دهنده در جلسه را به دست آورند.
5- اعضاى کمیته براى یک دوره چهارساله انتخاب مى‏شوند. لکن دوره عضویت 9 نفر از اعضاى منتخب در اولین انتخابات در پایان دو سال به اتمام مى‏رسد. بلافاصله پس از اولین انتخابات، اسامى این 9 عضو به قید قرعه توسط رئیس کمیته انتخاب خواهد شد.
6- انتخاب 5 عضو دیگر کمیته مطابق با بندهاى 2، 3 و 4 این ماده و به دنبال سى و پنجمین تصویب یا الحاق صورت خواهد گرفت. دوره عضویت دو نفر از اعضاى فوق در پایان دو سال خاتمه خواهد یافت و اسامى این دو نفر به قید قرعه توسط رئیس کمیته انتخاب خواهد شد.
7- به منظور اشغال پست‏هاى خالى احتمالى، دولتى که فعالیت خبره‏اش به عنوان عضو کمیته متوقف شده است، خبره دیگرى را از بین اتباع خود براى عضویت در کمیته مشروط به تأیید کمیته انتخاب خواهد کرد.
8- اعضاى کمیته با تأیید مجمع عمومى و بر طبق ضوابط و شرایطى که آن مجمع مقرر مى‏دارد و با در نظر گرفتن اهمیت مسئولیت‏هاى کمیته از سازمان ملل متحد مقررى دریافت خواهند کرد.
9- دبیر کل ملل متحد تسهیلات و کارمندان لازم را به منظور تحقق و انجام مؤثر وظایف کمیته در چارچوب این کنوانسیون تأمین خواهند نمود.

ماده 18
1- دول عضو متعهد مى‏شوند گزارشى براى بررسى کمیته در مورد اقدامات تقنینى، قضایى و اجرایى و سایر اقدامات متخذه در راستاى اجراى مفاد این کنوانسیون و پیشرفت‏هاى حاصله در این رابطه به دبیر کل ملل متحد ارائه کنند:
الف - یک سال پس از لازم‏الاجرا شدن کنوانسیون براى آن دولت؛
ب - پس از آن حداقل هر چهار سال یک بار و علاوه بر آن، هر زمانى که کمیته درخواست کند.
2- این گزارشات مى‏تواند مبیّن عوامل و مشکلاتى که بر میزان اجراى تعهدات تحت این کنوانسیون اثر مى‏گذارد باشد.

ماده 19
1- کمیته، آئین‏نامه اجرایى خود را تصویب خواهد نمود.
2- کمیته، مسئولان خود را براى یک دوره دو ساله انتخاب خواهد کرد.

ماده 20
1- کمیته به منظور بررسى گزارشاتى که مطابق با ماده 18 این کنوانسیون ارائه شده هر ساله به مدتى که از دو هفته تجاوز نکند تشکیل جلسه مى‏دهد.
2- جلسات کمیته معمولاً در مقر سازمان ملل متحد یا در هر محل مناسب دیگرى که به تصمیم کمیته تعیین مى‏شود برگزار خواهد شد.

ماده 21
1- کمیته همه ساله از طریق شوراى اقتصادى و اجتماعى گزارشى در مورد فعالیت‏هاى خود به مجمع عمومى تسلیم مى‏نماید و مى‏تواند بر اساس گزارشات و اطلاعات واصله از دول عضو پیشنهادات و توصیه‏هاى کلى ارائه دهد. این پیشنهادات و توصیه‏هاى کلى همراه با نظرات احتمالى دول عضو در گزارش کمیته درج مى‏گردد.
2- دبیر کل ملل متحد گزارشات کمیته را جهت اطلاع به کمیسیون مقام زن ارسال مى‏نماید.

ماده 22
مؤسسات تخصصى مجاز خواهند بود که از طریق نمایندگان‏شان اجراى موادى از پیمان‏نامه حاضر را که در حوزه فعالیت‏هاى آنها جاى مى‏گیرند مورد بررسى قرار دهند. کمیته ممکن است از مؤسسات تخصصى دعوت کند تا گزارش‏هایى در باره نحوه اجراى پیمان‏نامه در زمینه‏هایى که به حوزه فعالیت آنها مربوط مى‏شود ارائه نمایند.

بخش ششم‏

ماده 23
هیچ چیز در این کنوانسیون بر مقرراتى که براى دستیابى زنان و مردان به برابرى مفیدتر و مؤثرتر وجود دارد تأثیر نخواهد گذاشت؛ این مقررات مى‏تواند شامل موارد زیر باشد:
الف - قوانین یک دولت عضو؛ یا
ب - هر کنوانسیون، پیمان یا موافقت‏نامه بین‏المللى دیگرى که براى آن دولت لازم‏الاجرا است.

ماده 24
دول عضو متعهد مى‏گردند کلیه اقدامات لازم در سطح ملى را که هدف از آن تحقق کامل حقوق به رسمیت شناخته‏شده در این کنوانسیون مى‏باشد، به عمل آورند.

ماده 25
1- این کنوانسیون براى امضاى کلیه دول مفتوح مى‏باشد.
2- دبیر کل ملل متحد به عنوان امین این کنوانسیون تعیین مى‏شود.
3- تصویب این کنوانسیون منوط به طى مراحل تصویب قانونى است. اسناد تصویب نزد دبیر کل ملل متحد به امانت گذارده خواهند شد.
4- این کنوانسیون جهت الحاق کلیه دول مفتوح مى‏باشد. الحاق با سپردن سند الحاق به دبیر کل ملل متحد محقق مى‏شود.

ماده 26
1- دول عضو مى‏توانند در هر زمان طى نامه‏اى خطاب به دبیر کل ملل متحد درخواست تجدید نظر در این کنوانسیون را نمایند.
2- مجمع عمومى ملل متحد در مورد اقدامات احتمالى بعدى در مورد چنین درخواستى تصمیم خواهد گرفت.

ماده 27
1- این کنوانسیون سى روز پس از تاریخى که بیستمین سند تصویب یا الحاق آن نزد دبیر کل ملل متحد به امانت گذارده شد، لازم‏الاجرا مى‏گردد.
2- پس از به ودیعه سپردن بیستمین سند تصویب یا الحاق، براى هر دولتى که این کنوانسیون را تصویب مى‏کند یا به آن ملحق مى‏گردد، کنوانسیون مذکور از سى‏امین روز تاریخى که سند تصویب یا الحاق آن دولت به امانت گذارده شده لازم‏الاجرا مى‏گردد.

ماده 28
1- دبیر کل متحد متن تحفظ کشورها، در هنگام تصویب یا الحاق را دریافت نموده و آن را میان کلیه دول توزیع مى‏نماید.
2- تحفظاتى که با هدف و منظور این کنوانسیون سازگار نباشد پذیرفته نخواهد شد.
3- تحفظات از طریق تسلیم یادداشتى به دبیر کل ملل متحد در هر زمان قابل پس گرفتن است. نامبرده همه دولت‏ها را از این موضوع مطلع خواهد کرد. لغو تحفظ از روزى که یادداشت دریافت شود معتبر است.

ماده 29
1- هر گونه اختلاف در تفسیر یا اجراى این کنوانسیون بین دو یا چند دولت عضو که از طریق مذاکره حل نگردد بنا به تقاضاى یکى از طرفین به داورى ارجاع مى‏گردد. چنانچه ظرف شش ماه از تاریخ درخواست داورى، طرفین در مورد نحوه و تشکیلات داورى به توافق نرسند، یکى از طرفین مى‏تواند خواستار ارجاع موضوع به دیوان بین‏المللى دادگسترى مطابق با اساسنامه دیوان گردد.
2- هر دولت عضو مى‏تواند به هنگام امضا یا تصویب این کنوانسیون یا الحاق به آن اعلام کند که خود را موظف به اجراى بند یک این ماده نمى‏داند. دول عضو دیگر در قبال دولتى که به بند یک این ماده اعلام تحفظ نموده است ملزم به اجراى بند یک نمى‏باشند.
3- هر دولت عضوى که بر طبق بند 2 این ماده اعلام تحفظ نموده باشد مى‏تواند در هر زمان از تحفظ خود از طریق اعلام رسمى به دبیر کل متحد صرف نظر نماید.

ماده 30
این کنوانسیون که متون عربى، چینى، انگلیسى، فرانسه، روسى و اسپانیولى آن داراى اعتبار یکسان مى‏باشند، نزد دبیر کل ملل متحد به امانت گذارده مى‏شود.