انتظار سبز

ما در جستجوى بهاریم غافل از اینکه بهار همیشه و همه جا در کنار ماست، با ماست؛ و براى ماست. ما بهار را مى‏طلبیم، غافل از اینکه بهار، خود بیشتر از ما طالب ماست. بهار به دنبال ماست و ما را مى‏جوید و به خاطر ماست که چشمان پرمهرش همیشه همچون دو چشمه جوشان دُرافشانى مى‏کند. ما به خود مى‏بالیم که به دنبال بهاریم ولى احساس مى‏کنیم که او چون آهویى چابک از کنار ما مى‏گذرد و نمى‏خواهد دست‏مان به او برسد. فکر مى‏کنیم که ما به دنبال او هستیم، اما نه این بهار است که به دنبال ماست و قدم به قدم همراهى‏مان مى‏کند؛ فقط باید چشمان‏مان را باز کنیم و نیک بنگریم. اگر خوب نگاه کنیم جاى پاى سبزش را در چند قدمى نگاهمان خواهیم دید و مى‏توانیم شاد و خوشحال پابوس قدوم سبزش باشیم.
یا مهدى، اى بهار دل‏هاى ما، مهربانى را از تو مى‏آموزیم و وفا را از تو یاد مى‏گیریم. مى‏دانیم که هیچ گاه تنهایمان نگذاشتى و نخواهى گذاشت. پس اى بهار زندگى‏مان، عاجزانه از تو مى‏خواهیم که بار دیگر ما را به نزد خود بخوانى.
یا اباصالح المهدى، دیدار تو، آرزوى ماست.

نرگس منتظر - کرج‏