امید، نداشته‏ها را تبدیل به داشته‏ها مى‏کند
گفتگو با زهرا مرصّعیان - مسئول مجمع فرهنگى خواهران صاحب‏الزمان(عج)

ریحانه نعمتى‏فر

اگر چشم دل را از صافى ایمان عبور دهى، چشم‏هایى مى‏بینى که کوه تاریکى‏ها مانع دیدنش نیست. آنگاه مى‏اندیشى که نابینایى گرچه ناتوانى جسمى است ولى مانع نیست که انسانى را در هاله‏اى از تنهایى و تاریکى محو سازد؛ و تنها احساس ترحم را در دل‏ها برانگیزد. خانم «زهرا مرصعیان»، از جمله بانوان روشندل فرهیخته از شهرستان بیدگل است که با لطف و عنایت حضرت بارى‏تعالى در سال 68 مؤسسه‏اى به نام «مجمع فرهنگى خواهران صاحب‏الزمان(عج)» را افتتاح کرده و شروع به فعالیت نموده است. وى با سیماى بشاش و حُسن‏خلق، همراه با شوخ‏طبعى‏اش با ما به گفتگو نشست.

زهرا خانم شما کجا متولد شدید و دوران تحصیل و نوجوانى‏تان چگونه سپرى شد؟

در شهرستان آران و بیدگل متولد شدم. ابتدا در کودکى کمى بینایى داشتم و مى‏توانستم اطرافم را به صورت محو ببینم. ولى به علت ضعف بینایى زیاد، زمین مى‏خوردم و در سن 24 سالگى به طور کامل بینایى‏ام را از دست داده ولى با این وجود، وارد حوزه علمیه کاشان شده و مشغول به تحصیل شدم و در طى مدت 10 سال توانستم مدرک لیسانس سطح دو حوزه را دریافت نموده و پس از فارغ‏التحصیل شدن، مکتب خواهران ولى عصر(عج) را افتتاح کرده و با به کارگیرى 100 عضو نوجوان و جوان، شروع به فعالیت کردم.

لطفاً کمى از مکتب ولى عصر(عج) و اهداف کلى آن براى ما توضیح دهید.

این مکتب در سال 68 افتتاح گردیده و تاکنون 15 سال از افتتاح آن مى‏گذرد و همچنان ما به لطف و یارى خداوند متعال مشغول به فعالیت هستیم. البته این موفقیت‏ها را مدیون کمک دوستان و تلاش‏هاى بى‏شائبه آنها بخصوص معاونت مجمع خواهران خانم «عباس‏پور» مى‏دانم و بحمدللَّه توانستیم تا اینجا موفق شویم؛ ولى اهداف اصلى و اهدافى که همواره براى آن تلاش مى‏کنیم بسیار زیاد است ولى برنامه‏هاى دینى و فرهنگى و ارتقاى سطح فکرى و مذهبى مردم و مخصوصاً جوانان که هدف اصلى ما جذب آنها به سوى تشکل‏ها مى‏باشد، در رأس اهداف این مکتب قرار دارد.

براى رسیدن به اهداف‏تان چه برنامه‏هایى را در نظر دارید؟

برنامه‏هاى ما عبارتند از: برنامه یاد یاران، صندوق قرض‏الحسنه انصارالمهدى، بیمه امام زمان(عج)، برنامه‏هاى سمعى و بصرى، تزئینات، گروههاى نمایش، سرود، کلاس‏هایى چون قرآن، دعاى ندبه، کمیل، حل مشکلات خانوادگى، پاسخگویى به مسائل شرعى و حل مشکلات اقتصادى افراد، که از عمده برنامه‏هاى این مکتب مى‏باشد.

از جمله برنامه‏هایتان، از برنامه یاد یاران و بیمه امام زمان را نام بردید. لطفاً در این باره کمى براى ما توضیح دهید.

هدف اصلى ما از برنامه یاد یاران، یاد شهدا و تجلیل از مقام آنهاست که بدین منظور ما به صورت هفتگى به منزل یکى از شهداى منطقه رفته و با والدین ایشان به گفتگو مى‏نشینیم و خاطرات شهید را از زبان خانواده‏اش مى‏شنویم. سپس از زندگینامه و وصیت‏نامه‏هاى شهدا گزارشى جمع‏آورى نموده و قصد داریم در آینده‏اى نزدیک نمایشگاهى در این زمینه ارائه دهیم. در مورد برنامه بیمه امام زمان هم از سال 75 این طرح را مرحله به مرحله شروع کرده و از ابتداى طرح، نزدیک به 1300 نفر در این امر شرکت کرده و بیمه شده‏اند. با استفاده از این طرح، درمانگاهى افتتاح شده که مردم از تسهیلات بهداشتى این درمانگاه به صورت رایگان استفاده مى‏کنند. دفترچه‏هاى بیمه‏اى نیز در این راستا تهیه شده که در طى آن با بیش از 50 نفر از پزشکان (عمومى و متخصص) قراردادهایى امضا شده که طبق این قرارداد به صورت رایگان ماهیانه 30 نفر ویزیت مى‏شوند. در توسعه این طرح قراردادهایى را با داروخانه‏ها و آزمایشگاهها بسته‏ایم که قبول کرده‏اند تخفیف‏هاى زیادى را به مراجعه‏کنندگان این طرح بدهند و هم‏اکنون نیز طرح بیمه بسترى در کلیه بیمارستان‏هاى کشور با ارائه دفترچه بیمه پسندیده قابل اجرا مى‏باشد.

علت موفقیت شما در انجام این امور چه بوده است؟

اولاً لطف و عنایت امام زمان(عج) و همچنین کمک و ایثار دوستان و خانواده. ثانیاً اینکه نابینایى و هر نقص عضو دیگر، یک مانع نیست. نابینایى چیزى نیست که گاهى با انسان نابینا باشد و گاهى نباشد. پس اینکه بنده و امثال بنده موفق مى‏شوند، نه اینکه نابینایى اذیت‏شان نکرده، بلکه سد راهشان نشده و سبب نشده از حرکت بایستند. هر کس پشتوانه‏اش خداوند است هیچ وقت شکست نمى‏خورد. جا دارد همین جا از خانواده‏ام که همواره یار و یاورم بودند تشکر و قدردانى نمایم که آنها همیشه حامى و پشتیبان من در تمام مشکلات زندگى بوده‏اند.

آیا تاکنون برایتان مانعى پیش آمده که شما را مغلوب یا دلسرد کند؟

تاکنون با موانع مختلف روبه‏رو شدم ولى چون نسبت به هر چیزى ضمن سنجیدن جوانب خوش‏بین هستم، شکست نخورده‏ام. از بچگى با هر مانعى که برخورد مى‏کردم مى‏گفتم این شکست نیست. چون اگر مى‏خواستم بگویم شکست، پشت سرش باید مى‏گفتم ناتوانم. «هر شکستى براى انسان درسى است براى پیشرفت آینده‏اش.» این یک واقعیتى بود که همیشه سعى کردم در خصلتم پرورش دهم.

آیا موقعیتى پیش آمده که از وضعیت خود ناراحت شوید و دیگران شما را دلدارى دهند یا نصیحت کنند؟

البته پیش نیامده که مرا دلدارى دهند. در ایام نوجوانى گاهى ناراحت مى‏شدم و خانواده مرا نصیحت مى‏کردند؛ یعنى آن روزها هم اگر ناراحتى مى‏کردم از نابینایى خودم رنج نمى‏بردم از اینکه فکر مى‏کردم فرد مؤثرى نیستم ناراحت بودم؛ تا زمانى که رفتم حوزه و برنامه‏هاى مجمع را انجام دادم و یک مقدار قانع شدم.

شما به عنوان یک فرد موفق در جامعه چه کسى را الگوى زندگى خودتان قرار داده‏اید؟

الگوى زندگى من حضرت فاطمه زهرا(س) مى‏باشد که الگوى همه زنان و مردان مسلمان مى‏باشد و در ضمن من همیشه از عنایات آقا امام زمان(عج) نیز بهره‏مند بوده‏ام.

بهترین سرگرمى و تفریح شما چیست؟

بهترین سرگرمى من آن زمانى است که به مردم خدمت مى‏کنم و من به علت نابینایى نمى‏توانم خودم کتاب بخوانم و این کار به عهده معاون بنده مى‏باشد. ولى هنگامى که متوجه کتاب جدیدى مى‏شوم بسیار خوشحال شده و آن را لمس مى‏کنم، لمس کردن کتاب هم براى من آرامش‏بخش است.

شیرین‏ترین خاطره خود را براى ما بیان کنید؟

شهیدان ما چون به خاطر خدا مى‏جنگیدند تمامى خاطره‏هایشان برایشان شیرین بوده و ما هم چون هدفى الهى را دنبال مى‏کنیم حتى خاطرات تلخ‏مان نیز شیرین مى‏باشد؛ از جمله یک روز ما با یکى از دوستان به قم سفر کرده بودیم و به علت عجله‏اى که داشتیم سریع حرکت مى‏کردیم و سر یکى از پیچ‏ها محکم با یک نفر برخورد کرده و من بسیار ناراحت شده و به دوستم گفتم: اگر من چشم نداشتم ببینم او که مى‏دید. در این هنگام دوستم شروع به خندیدن کرد و گفت که او هم تقصیرى نداشت زیرا او هم خود نابینا بود!

آیا تا به حال آرزوى یک لحظه دیدن را کرده‏اید؟

مطمئناً انسان نابینا همیشه آرزویش این است که ببیند. من هیچ ساعت و ثانیه‏اى را بدون امید سپرى نکرده‏ام. همیشه امیدوار بودم یک روزى ببینم. من مشکل نابینایى را، بستن درِ دنیا نمى‏دانم بلکه عقیده دارم که هر کس نقص عضو دارد و گوشه‏گیر است، فکر مى‏کند درِ دنیا به رویش بسته شده است.

زن را در یک جمله تعریف کنید.

زن، موجودى نیست که بتوان آن را در یک جمله تعریف کرد، ولى به نقل از «الکساندر دوما» بسى کارهاى بزرگ و درخشانى که الهام‏بخش آنها زنان بودند و اگر نبودند هرگز انجام نمى‏شد.

نظرتان در باره هنر شعر چیست؟

من قبلاً شعرهاى زیادى سروده‏ام که به علت اینکه مکتوب نگردیده، فراموشم شده است.

بزرگ‏ترین آرزوى شما چیست؟

من بسیار مدیون خانواده، به ویژه مادرم هستم. آنها براى من نه از لحاظ فیزیکى بلکه از هر جهت زحمات زیادى کشیدند و سختى‏ها را تحمل کردند. بزرگ‏ترین آرزوى من این است که مزدشان را از خداى متعال بگیرند و مادرم شفا پیدا کند.

توصیه‏اى براى جوانان و کسانى که جویاى راه موفقیت هستند، بیان کنید؟

توصیه من به افرادى که بینا هستند یا آنهایى که جوانند و قدرت و توانایى دارند یا به هر صورت امتیازى دارند، این است که قدر خودشان را بدانند. مثل ماهى نباشند که تا در آب است بالا و پایین مى‏پرد و وقتى از آب بیرون افتاد قدر نعمتش را بفهمد. عامل موفقیت را، خودشان و قدرت خود ندانند بلکه به خدا تکیه کنند. حدیثى داریم که فرموده: «آنچه را دارید قبل از آنکه از دست بدهید قدرش را بدانید.» فکر مى‏کنم وسیله اصلى قدردانى، امید است. امید، نداشته‏ها را تبدیل به داشته‏ها مى‏کند. همین که تا شکست خوردى خودت را ناتوان ندانى و دنبال هدف باشى، امید است. و جوانان ما باید از شکست‏ها عبرت گرفته و هر شکست را به عنوان پایان راه در نظر نگیرند و امید به خدا و توسل به ائمه(ع) را توشه راهشان قرار دهند.
صد بار بدى کردى و دیدى ثمرش را
خوبى چه بدى داشت که یک بار نکردى‏

آیا از سوى مراکز فرهنگى، مؤسسه شما حمایت مى‏شود؟

«NGO»ها نقش عمده و ارزنده‏اى در مورد هدایت فرهنگى و مذهبى جوانان که سرمایه عظیم کشور ما هستند، ایفا مى‏نمایند و مهم‏تر از آن با توجه به هجوم تهاجم فرهنگى غرب هنوز ناشناخته مانده‏اند و در واقع جایگاه آن از سوى دولت تثبیت‏شده و تعریف‏شده نیست و به همین دلیل هیچ کمکى چه از نظر مادى و معنوى به آنها نمى‏شود و این مسئله مشکلات متعددى براى آنان ایجاد مى‏کند. ما از مسئولین دولتى و غیر دولتى توقع داریم تا امکانات لازم را جهت رشد و توسعه این تشکل‏ها انجام دهند زیرا در واقع سرمایه‏گذارى بر روى این تشکل‏ها سرمایه‏گذارى بر روى جوانان ملت مسلمان ما مى‏باشد. ما از مسئولین مربوطه خواستاریم حداقل فریادهاى ما را بشنوند و خودشان وجداناً هر اقدامى در این زمینه لازم مى‏دانند، دریغ نکنند که من به شخصه راضى نیستم.
پس از صحبت با خانم «مرصعیان»، آقاى «حقیقیان» مسئول آموزشى حوزه علمیه حضرت آیت‏اللَّه یثربى کاشان در باره مجمع صاحب‏الزمان(عج) و کارهاى مسئول آن گفت:
«مسئله هجوم فرهنگى امروز و ترور شخصیت‏ها مسئله‏اى قابل انکار نیست. قرآن مى‏فرماید: اینها هیچ وقت دست از کارهاى شیطانى‏شان در مقابل مسلمین و مؤمنین برنمى‏دارند و مرتب از راههاى مختلف وارد مى‏شوند مگر اینکه یک روز بتوانند دین شما را بگیرند و اگر دین شما را گرفتند دیگر به شما کارى نخواهند داشت؛ و آن موقع قطعاً به آرزویشان رسیده‏اند که ان شاءاللَّه این آرزو را به خواب مرگ خواهند دید. قرآن هر کجا از مرد نام مى‏برد دنباله‏اش از زن نام مى‏برد. زن‏هاى باایمان و مردهاى باایمان در ردیف یکدیگر قرار دارند.
در مورد خانم مرصعیان و نقش او به عنوان یک زن نمونه باید بگویم ایشان یک روحانى به تمام معنا هستند و با توجه به اینکه سرمایه‏اى نداشتند ولى با همت عالى و اراده‏اى قوى توانستند به مرتبه والاى علمى برسند و مکتب «ولى عصر» را افتتاح نموده و با تلاش‏ها و موفقیت‏هاى چشمگیر به چنین درجه والایى برسند و ما براى ایشان و اعضاى مکتب ولى عصر آرزوى موفقیت و سربلندى روزافزون از خداوند منّان خواستاریم و ان شاءاللَّه در راهى که راه خداوند و راه امام زمان(عج) است موفق باشند.
ما هم در پایان از خانم زهرا مرصعیان و خانم عباس‏پور (معاونت مجمع) به خاطر وقتى که در اختیار مجله قرار داده‏اند، تشکر مى‏کنیم و آرزو داریم در آینده شاهد موفقیت‏هاى بیشتر این مجمع و اعضاى محترم آن باشیم.