التهاب گوش بیرونى

نویسنده


 

التهاب گوش بیرونى در شناگران‏

مترجم: شهرام آبابایى‏
منبع: سایت Kidheaith. Org - Persianview.Com -

نتیجه شنا در یک استخر عمومى، براى «رایان» تلخ بود. او و دوستانش در استخر بازى کردند و اوقات خوبى را با هم گذراندند. اما عواقب بعدى آن زیاد به مزاج او خوش نیامد. دو شب بعد، رایان در گوش خود درد شدیدى را احساس کرد. او به خاطر آورد که در زمان طفولیت دچار عفونت گوش شده است، اما این درد با درد ناشى از عفونت، شباهتى نداشت. قسمت بیرونى گوش او با هر تماسى او را دچار درد شدید مى‏کرد، به طورى که حتى نمى‏توانست سر خود را بر روى متکا قرار دهد. او حدس مى‏زد که احتمالاً آب استخر باعث شده تا در گوش او چیزى فرو رود.
او درست حدس زده بود. وى دچار عفونت گوش شده بود. اما این نوع عفونت، نوعى دیگر از عفونت گوش است و با عفونت در دوران طفولیت وى متفاوت است. این نوع عفونت به جاى گوش درونى، در قسمت بیرونى گوش پدید آمده است و البته حدس او در خصوص اینکه آب استخر باعث عفونت شده است، نیز صحیح است. در حقیقت، نام عمومى این نوع عفونت، التهاب گوش بیرونى شناگران است.

التهاب گوش بیرونى چیست؟

این نوع عفونت، ویژه کانال شنوایى (لوله ورودى، که وظیفه انتقال صوت را از خارج به پرده گوش دارد) است و مى‏تواند به وسیله انواع باکترى و قارچ ایجاد شود. همچنین کودکان و نوجوانان و کسانى که گوش آنها در معرض دائم رطوبت قرار دارد، به این نوع عفونت دچار مى‏شوند. کسانى که به این بیمارى دچار مى‏شوند، عموماً از جمله افرادى هستند که زمان زیادى را به شنا و شیرجه مى‏پردازند. بخصوص اگر از دریاچه‏هاى آلوده، رودخانه‏ها و یا برکه‏ها براى شنا استفاده کنند. نفوذ مستقیم باکترى‏ها به داخل کانال شنوایى، باعث بروز التهاب گوش بیرونى مى‏شود.
اما ذکر این نکته ضرورى است که در استخرهایى که آب آنها با کلر ضدعفونى شده نیز احتمال بروز این عفونت وجود دارد. چرا که کلر باعث خشک شدن پوست در محل کانال شنوایى شده و آن را براى حملات باکترى‏ها و قارچ‏ها مستعد مى‏سازد. دلایل ذکر شده، از جمله دلایل شیوع عفونت و التهاب گوش در فصل تابستان است.
البته افرادى که شنا نمى‏کنند نیز با خراش دادن گوش خود هنگام تمیز کردن آن، به بروز التهاب گوش بیرونى کمک مى‏کنند. بخصوص زمانى که براى پاکیزه ساختن گوش، از وسایل پنبه‏اى نوک‏تیز، یا وسایل خطرناکى مثل گیره و سنجاق استفاده شود.
اگر چه به ندرت اتفاق مى‏افتد، ولى عدم معالجه، باعث انتشار عفونت به غضروف و استخوان اطراف گوش خواهد شد.

علایم و نشانه‏ها

علایم اولیه، گوش‏درد شدید است که با هر تماس با لاله گوش یا قسمت‏هاى بیرونى گوش، درد آن تشدید مى‏شود. برخى مواقع، قبل از شروع درد، خارش در کانال شنوایى بروز مى‏کند. ترشح چرک با رنگ زرد مایل به سبز از دهانه گوش نیز از علایم اصلى مى‏تواند باشد.
البته کاهش قدرت شنوایى به دلیل تأثیر چرک و یا تورم نیز از جمله دلایل است. که همراهى اندکى تب را نیز باید به آن اضافه نمود.
براى پیشرفت این بیمارى، هیچ زمان مشخصى را نمى‏توان بیان نمود. اما درد گوش بعد از هر بار فرو رفتن در آب آغاز مى‏شود و به تدریج طى چند ساعت شدید مى‏شود.

چگونه از بروز این نوع عفونت جلوگیرى کنیم؟

استفاده از قطره‏هاى گوش بعد از هر بار شنا کردن (با تجویز پزشک) راهکار مناسبى است. (البته به شرطى که دچار مشکلاتى مثل سوراخ در پرده گوش نباشد).
تمامى وسایل مضر مثل گیره و سنجاق و حتى گوش‏بند شنا (مگر پزشک معالج استفاده از آن را تأیید کند) را از گوش خود دور نگه دارید!

مدت زمان درمان - مسرى بودن‏

این بیمارى، طى درمان با دارو، در طول 7 تا 10 روز معالجه مى‏شود. اما ممکن است نیاز باشد تا براى مدت طولانى از تماس آب با گوش عفونى خود جلوگیرى کنید. درد گوش نیز تا 24 ساعت پس از شروع درمان نیز افزایش مى‏یابد و پس از آن، درد، کاهش مى‏یابد. این التهاب، غیر مسرى است و نیازى به محدود کردن ارتباط با دوستان نیست.

آیا نیازى به مراجعه به پزشک است؟

در صورت بروز هر یک از علایم زیر باید به پزشک مراجعه نمایید:
- درد گوش به همراه تب؛
- کاهش قدرت شنوایى و یا ناشنوایى در یک یا هر دو گوش؛
- ترشح از گوش، بخصوص اگر غلیظ، خونى، بدبو و داراى رنگى غیر عادى باشد؛
علایم فوق همگى نشان‏دهنده ابتلاى شماست.

راه درمان چیست؟

اگر فکر مى‏کنید به این نوع عفونت دچار شده‏اید، باید به پزشک مراجعه کنید که البته سریع‏ترین راه درمان و جلوگیرى از انتشار عفونت به غضروف‏ها و استخوان‏هاى ناحیه گوش است. بسته به شدت درد و عفونت، پزشک، معالجه خود را آغاز مى‏کند. عفونت‏هاى ملایم، با تجویز قطره‏هاى گوش محتوى آنتى‏بیوتیک یا کورتیکومتروئید درمان مى‏شوند. این نوع قطره‏ها به نابودى عفونت و کاهش تورم کانال شنوایى کمک مى‏کند. درمان با چکاندن قطره در طول روز و به مدت 7 تا 10 روز، کامل مى‏شود.
اگر به دلیل تورم، دهانه گوش تنگ شده است، پزشک با استفاده از گلوله پنبه‏اى که داخل کانال شنوایى مى‏کند، به چکاندن قطره داخل گوش کمک مى‏کند. اگر عفونت شدید است، پزشک آنتى‏بیوتیک خوراکى تجویز مى‏کند. کِشت میکروب داخل ترشح گوش براى شناسایى باکترى‏ها جهت انتخاب بهترین روش درمان، دیگر روشى است که پزشک معالج شما استفاده مى‏کند.

روش‏هاى کاهش درد

با استفاده از پارچه پنبه‏اى گرم یا یک بالشتک گرم شده، درد را تسکین دهید. استفاده از مسکن مثل استامینوفین یا ایبوبروفن نیز مؤثر است.
پیروى از دستورات پزشک جهت استفاده از قطره و آنتى‏بیوتیک را فراموش نکنید. اگر پزشک معالج شما جهت جلوگیرى از آلوده‏تر شدن گوش عفونى شما، دستور به دور نگه داشتن ناحیه سر از تماس با آب داده است، آن را براى مدت 10 تا 14 روز رعایت کنید. حتى زمانى که در حال دوش گرفتن هستید. البته این کار بسیار سخت است اما مى‏توانید پیشنهاد پزشک را براى حمام کردن به کار ببندید. (استفاده از روش‏هاى معمول مثل استفاده از کلاه یا گوش‏بند پلاستیکى).
اگر در طول درمان، شدت درد کاهش نیافت، داروهاى قوى‏تر، تجویز خواهند شد. ولى نگران نباشید! درمان این بیمارى مدت‏زمان زیادى به دراز نخواهد کشید، زیرا به زودى قطره گوش و آنتى‏بیوتیک تأثیر خود را نشان مى‏دهند.