عطر و عطر درمانى


 

عطر و عطردرمانى‏

گردآورى و ترجمه: ا.امیردیوانى‏

اشاره:

با برآمدن اسلام در ایران و تأکید پیامبر اسلام(ص) در گفتار و کردار بر استحسان و دلپسندى عطر و خوشبویى، به این دو جزء ناگسستنى فرهنگ و تمدن ایران‏زمین، بیش از پیش عنایت شد. به ویژه که پارسیان آن زمان، شاپور (از ولایت‏هاى معروف ایالت فارس و از مراکز عمده عطرسازى ایران)، صنعت عطرسازى را به کوفه بردند و در آن دیار رواج دادند و از آنجا به سایر سرزمین‏هاى اسلامى راه یافت و سرانجام به اروپا رسید. رد پاى عطر را در سراسر فرهنگ عامه، امثال، باورها، سحر و جادو، ترانه‏هاى عامیانه، لالایى‏ها و نیز در عرفان مى‏توان یافت. این آفریده جادویى در دیگر عرصه‏هاى تاریخى ایران‏زمین از تجارت و سیاست گرفته تا حوزه دانش‏هاى گوناگون از جمله پزشکى، داروسازى و گیاه‏شناسى هم تأثیر نیرومند خود را بر جاى نهاده است.

عطر چگونه ساخته مى‏شود؟

هنر عطرسازى عبارت است از استخراج عصاره مواد معطر و حفظ آنها در روغن‏هاى ویژه گیاهى. قدیمى‏ترین انواع عطرها را از سوزانیدن پاره‏اى چوب‏ها و اعضاى گیاهى به دست مى‏آوردند و گاه ماده بُخور را از ترکیب صمغ‏ها و ادویه‏هاى گوناگون تهیه مى‏نمودند. ایرانیان باستان، فن عطرسازى را به یک هنر کامل مبدل ساختند.
به زبان ساده، عطر عبارت است از 10 تا 15 درصد مواد معطر که در 85 تا 90 درصد الکل بسیار خالص حل شده باشد. مواد معطر از این قرارند:
1- روغن تبخیرشونده‏
2- عصاره گل‏ها
3- مواد شیمیایى معطر که از طریق صنعتى تهیه مى‏شود
4- انواع صمغ‏ها
5- پاره‏اى مواد حیوانى‏

ساده‏ترین و کامل‏ترین نمونه روغن گیاهى تبخیر شونده، عصاره پوست لیمو و نارنج است. کافى است پوست نارنج، لیمو و انواع مرکبات را فشار دهید و یک شعله کبریت در برابر آن بگیرید. در این موقع سوخته شدن قطرات روغن را مشاهده کرده و در ضمن بوى خوش آن به مشام‏تان خواهد رسید.
به همین ترتیب سالانه از پوست صدها هزار تن مرکبات براى تهیه عصاره معطر استفاده مى‏شود. در بسیارى از کشورها مانند گینه و سیسیل، فشردن پوست مرکبات با دست صورت مى‏گیرد، اما در پاره‏اى ممالک هم همچون ایالات متحده و برزیل، دستگاههاى خاصى براى این منظور ساخته شده است.
در مورد برخى دیگر از گیاهان معطر، فشار دست و یا دستگاه، بسنده نیست بلکه باید روغن‏هاى معطر آنها را با دستگاههاى تقطیر بخار استخراج نمود. مثلاً براى گرفتن عصاره لاوندا (اسطوخودوس)، اکلیل، اکالیپتوس، میخک، دارچین و غیره، این گیاهان را در دیگ‏هاى فلزى بزرگ ریخته و از روى آنها بخار آب با فشار عبور داده مى‏شود. این امر، باعث شکافته شدن یاخته‏ها (سلول‏ها)ى مواد معطر شده و آنها را تبخیر مى‏کند. این بخار گرم آمیخته با مواد معطر به دستگاههاى متراکم‏کننده هدایت شده و بار دیگر به مایع تبدیل مى‏شود و از آنجا که آب و مواد روغنى محتوى عطر در دو سطح جداگانه قرار مى‏گیرند، آنها را به سادگى از هم جدا مى‏سازند.
انواع عطرها و عصاره‏ها را از صدها نوع گیاه مى‏توان استخراج نمود. از جمله آویشن، نعناع، پونه، صندل، برگ‏هاى کاج و غیره که بسیارى از آنها را مى‏توان در مزارع کشت نمود.
معمولاً درصد مواد معطر در گیاه بسیار ناچیز است. مثلاً از چهار هزار کیلو گلبرگ گل سرخ مى‏توان فقط یک کیلو عطر خالص گل سرخ به دست آورد. در موارد استخراج عطر، پاره‏اى از گلبرگ‏هاى معطر که بسیار لطیف و ظریف هستند، روش‏هاى دیگرى غیر از آنچه یاد شد، باید به کار رود زیرا این مواد عطر خود را در مقابل عبور بخار آب آزاد نمى‏کنند.

ساده‏ترین روش استخراج عطر

یکى از ساده‏ترین روش‏هاى استخراج عطر بر این اساس استوار است که روغن‏هاى گیاهى و حیوانى مواد تبخیر شده از گیاهان معطر را به فوریت در خود حل و جذب مى‏کنند.
با استفاده از این خاصیت، مقدارى از چربى‏هاى حیوانى تصفیه‏شده و خالص را بر روى دو جانب سطوح شیشه‏اى گسترده و در فاصله دو شیشه، مقدارى گل‏هاى معطر قرار مى‏دهند. این سطوح شیشه‏اى چند طبقه بر روى هم چیده شده و مجموعاً آنها در یک محفظه بدون شکاف گذارده مى‏شود تا 24 ساعت باقى بمانند.
در این مدت تقریباً تمامى عصاره خوشبوى گل تبخیر و در چربى حل مى‏شود.
در این حالت گل‏ها را برداشته و گل‏هاى تازه دیگرى به جاى آنها قرار مى‏دهند و به این ترتیب روزهاى متمادى، عطر گل‏ها در چربى جمع شده و از بوى عطر اشباع مى‏شود. در پایان، روغن‏ها را با قاشق چوبى از سطح شیشه‏ها جمع‏آورى نموده، مواد عطرى آن را استخراج مى‏نمایند.
امروزه به جاى این عمل طولانى، گل‏ها را به مدت نیم ساعت در یک حلّال مانند «اتر» قرار مى‏دهند و سپس عطر محتوى این حلّال را از طریق تبخیر استخراج مى‏کنند. این قبیل عطرها بسیار گرانبها هستند.

انتخاب عطر

عطر به سبب هزینه‏هاى نسبتاً سنگینى که در بر دارد، گرانبهاست؛ در حالى که نوع ملایم‏تر و کم‏دوام‏تر آن با نام‏هاى ادوتوالت و ادکلن به بهاى ارزان‏ترى به فروش مى‏رسند.
استفاده از ادوتوالت و ادکلن براى روز، به ویژه روزهاى گرم بهتر است، زیرا عطر ملایم‏ترى دارند. ادوتوالت را از نوع عطرى که انتخاب کرده‏اید، مى‏توانید تهیه کنید، زیرا با هر نوع اسانس عطر، ادوتوالت آن نیز موجود است.
نکته‏اى که لازم به تذکر است، اینکه عطر را نباید به دلیل گران‏تر بودن یا مد روز بودن و یا تازگىِ نوع آن، انتخاب کرد. متأسفانه بسیارى از خانم‏ها، بى‏توجه به مسائل اصلى و صرفاً تحت تأثیر تبلیغات جذاب و یا توصیه این و آن به سراغ عطر مى‏روند و تصور مى‏کنند که گرانبهاترین و یا تازه‏ترین نوع عطرى که به بازار عرضه شده است، همیشه بهترین است؛ در حالى که این طور نیست. برخى هم به دنبال شایعات‏اند، هر چند یک بار، نوع تازه‏اى عطر را برمى‏گزینند، به این خیال که مد روز است! و حال آنکه عطر با هیچ یک از مسائل ارتباطى ندارد و تنها چیزى که در انتخاب آن مهم است و باید مورد توجه قرار گیرد، نوع پوست است؛ زیرا یک نوع عطر روى پوست‏هاى مختلف، بوهاى متفاوتى دارد. بنابراین به جاى آنکه ببینیم فلان خانم از چه عطرى استفاده مى‏کند و یا گران‏ترین و تازه‏ترین عطرى که به بازار آمده کدام است، بهتر است عطر را روى پوست‏مان آزمایش کنیم تا بتوانیم در باره آن داورى درستى داشته باشیم. براى آزمایش و انتخاب عطر، مقدار کمى از آن را روى مچِ دست در ناحیه نبض بمالید، چند لحظه صبر کنید و سپس آن را ببویید. در آن زمان مى‏توانید تصمیم بگیرید. اگر بوى عطر با پوست‏تان هماهنگ است، اما مى‏خواهید ملایم‏تر و یا ارزان‏تر باشد، از همان اسانس، ادوتوالت یا ادکلن آن را بخرید.

مراکز عطر روى پوست‏

معمولاً عطر را پشت گوش‏ها، گردن، زیر بازوها، محل خم شدن ساعد و بازوها، مچ‏ها و پشت زانوها مى‏زنند. اینها نقاطى هستند که سرخرگ، درست در زیر پوست قرار دارد و بوى عطر را به خوبى منتشر مى‏کند.
نکته‏اى که در اینجا باید بدان اشاره کرد این است که از عطر هر قدر هم خوشبو باشد باید به مقدار بسیار کم استفاده شود زیرا در غیر این صورت بوى تند و زننده‏اى ایجاد مى‏کند. اگر مى‏خواهید ساعت‏ها خوشبو باشید، مى‏توانید از این شگرد قدیمى انگلیسى استفاده کنید:
به یک تکه پنبه کمى عطر بزنید و آن را در میان سینه قرار دهید. با این کار ساعت‏ها خوشبو خواهید بود.
نکته دیگر اینکه، هیچ گاه شیشه خالى عطر را دور نیندازید آن را در کمد لباس‏هاى زیر و ملحفه‏ها قرار دهید تا خوشبو شوند.

عطردرمانى‏

چنانچه به انواع مداواهاى گیاهى معتقدید، بد نیست اندکى نیز پیرامون شیوه‏اى موسوم به عطردرمانى اطلاع داشته باشید. دیرینگى این روش بس زیاد است و دست‏کم به 6 هزار سال پیش باز مى‏گردد. به احتمال نخستین بار در مصر و 1555 سال قبل از میلاد مسیح از این راهکار جهت معالجه انواع بیمارى‏ها استفاده شده است.
مصرى‏هاى باستان از شیوه‏اى جهت عصاره‏گیرى روغن‏هاى گیاهان معطر سود مى‏بردند که یکى از روش‏هاى ابتدایى این گونه درمان شمرده مى‏شود. بعد از مصرى‏ها، نوبت یونانیان باستان بوده است که از روغن‏هاى معطر براى انواع مداواهاى طبى و مواد آرایشى استفاده کنند.
در طى جنگ‏هاى صلیبى، دانش روغن‏هاى معطر به شرق و کشورهاى عربى هم کشیده شد و براى نخستین دفعه بوعلى توانست از تقطیر براى گرفتن جوهره (اسانس) گل رز سود ببرد.
در قرن نوزدهم، پژوهش‏ها، جنبه علمى‏ترى به خود گرفت و دانشمندان اروپایى و انگلیسى، بررسى‏هایى را بر روى اثر روغن‏هاى معطر بر باکترى‏هاى بدن انسان صورت دادند. یک شیمیدان فرانسوى هم در پى مشاهده اثر شفابخش این روغن‏ها روى محل سوختگى دستش پژوهش‏هایى را در این مورد به عمل آورد. وى دست سوخته‏اش را داخل روغن اسطوخودوس فرو برد و دریافت که سوختگى با سرعت شگفت‏انگیزى بهبود یافت. او در سال 1937 (1316)، کتاب خویش را پیرامون اثرات ضد میکروبى روغن‏هاى معطر انتشار داد و به این ترتیب براى نخستین مرتبه اصطلاح رایحه‏درمانى را وارد فرهنگ واژه‏ها کرد.
تولید این روغن‏ها خیلى پر هزینه است. مثلاً براى اینکه یک کیلوگرم روغن آویشن عصاره‏گیرى شود، به 400 کیلوگرم از این گیاه نیاز مى‏باشد و یا اینکه 2000 کیلوگرم گلبرگ گل رز جهت تولید یک کیلوگرم روغن از آن استفاده مى‏شود. در گل یاسمن هم براى اینکه یک کیلوگرم یاسمن خالص به دست آید، باید 4 میلیون گلِ آن را تقطیر کرد. بى‏تردید همیشه هم این طور نیست و در اسطوخودوس، روغن فراوان‏تر است و از 220 پوند این گیاه مى‏توان 70 پوند استخراج کرد.
گفتنى است که رایحه‏درمانى قادر نیست بیمارى‏هاى حاد همچون سرطان یا ایدز را مداوا کند، ولى به یارى این شیوه مى‏شود کیفیت زندگى این بیماران را توسط بالا بردن حالت‏هاى روانى‏شان افزون ساخت.
در بیماران مبتلا به ایدز، مى‏تواند به دستگاه ایمنى بدن مدد نماید تا دیرتر زایل شود و به این ترتیب این قبیل افراد، شانس فزون‏ترى براى زندگى خواهند داشت.
عطردرمانى قادر است فایده‏هاى بیشترى براى بریدگى‏ها، زخم‏ها، کبودى‏ها، التهاب‏ها، سوء هاضمه، جوش‏هاى غرور جوانى (آکنه)، مراقبت‏هاى پوست و مو، بهداشت، دوران قاعدگى و رفع فشارهاى روانى، دلهره و اضطراب و هراس و موارد متعدد دیگر دارا باشد.
همین طور در درمان آماس‏هاى مفصلى، یارى بسیارى مى‏کند. از آنجایى که زندگى امروزین پر از تلاش و فشار روحى است، عطردرمانى مى‏تواند نشانه‏هاى فشار روانى را بکاهد و بدین نحو کمک کند تا افراد، احساس راحتى و نیرومندى داشته باشند. در باره بیماران زوال عقل پیرى (آلزایمر)، هم مشاهده شده است که چنانچه عصاره لیموترش را به وسیله ماساژ بر بدن آنان بمالند، در قیاس با استعمال روغن بدون بوى گل آفتابگردان، پیامدهاى نیکوترى به دست مى‏آید و بر کیفیت زندگى‏شان افزوده مى‏شود.
چنانچه عطردرمانى با شیوه‏هاى دیگر همراه گردد، مى‏تواند در برنامه کم کردن وزن هم تأثیر داشته باشد. به عنوان نمونه روغن‏هاى معطر نیروزا چون روغن نارنج، لیموترش، گریب‏فروت، رزمارى و نعناع قادرند نیروى از کف رفته بدن را جبران کنند.
از عطردرمانى مى‏شود براى ایجاد تعادل بین حالت‏هاى روانى و احساسى مدد جست. مثلاً مى‏توان از ترنج، یاسمن، نارنج، نعناع هندى، بابونه رومى و رز براى بهبود آشفتگى‏هاى روانى بهره گرفت و یا جهت رفع افسردگى از عصاره شمعدانى عطرى، گریپ‏فروت، یاسمن، لیموترش، نارنج، بابونه رومى، رز و چوب صندل سود برد.
همچنین به منظور افزایش حافظه و تمرکز مى‏توان از فلفل سیاه، لیموترش، نعناع بیابانى و رزمارى استفاده کرد.
عطردرمانى در واقع آمیزش هنر و علم به قصد بهره‏مندى از عصاره روغن گیاهان معطر جهت افزایش تندرستى و زیبایى است. یکى از اساسى‏ترین شیوه‏هاى کاربرد روغن‏ها، ماساژ است. پس از این راهکار مى‏توان از استحمام توأم با روغن‏هاى معطر براى آرامش یافتن بهره برد. کمپرس و استشمام بخارات روغن‏هاى معطر نیز انواع دیگر روش‏هاى استعمال مى‏باشند.
عیناً همانند سایر روش‏هاى درمانى، در این قلمرو هم باید نسبت به کودکان و زنان باردار تحت نظر پزشک، احتیاطات لازم را معمول داشت. گاهى اوقات ممکن است روغن‏هاى مخصوص باعث سقط جنین و یا انقباضات رحمى شوند که بسیار خطرناک است. در هر حال هیچ گاه بدون توصیه پزشک معالج و متخصص این رشته، خودسرانه به چنین اقداماتى دست نزنید.

دانستنى‏هاى فزون‏تر در باره عطردرمانى‏

آیا شما مستعد افسردگى هستید؟ آیا خُلق‏تان دچار نوسان مى‏گردد؟ افسردگى ممکن است موجب ملال آدمى شود و همه جهان به نظرش اندوهگین برسد. افسرده‏حالى و یا رسیدن بدین حالت بسیار ساده بوده و خروج از این حالت هم به همان نسبت دشوار است. پس چه باید کرد؟ یکى از شیوه‏هاى مناسب که در کنار سایر روش‏ها صورت مى‏گیرد، عطردرمانى است. سعى کنید از این راهکار براى دورى جستن از احساس غم و غصه و کاهش پریشان‏دلى سود بجویید. عصاره گیاهان معطر (روغن‏هاى معطر) مى‏تواند در چیرگى بر افسردگى مؤثر افتد. در نظر بگیرید براى یک لحظه، چگونه گرفتن و بوییدن یک دسته گل رز، احساس آرامش و راحتى در قلب انسان پدید مى‏آورد. البته شما زیبایى دسته گل را تحسین مى‏کنید، ولى در واقع امر نامحسوس‏ترى رخ مى‏نماید. هنگامى که گل رزى را به بینى خویش نزدیک کرده و عطر دلنواز آن را بو مى‏کنید، اثر مستقیم بر روى مغزتان مى‏نهد.
مولکول‏هایى از عطر رز که اعصاب بویایى را تحریک مى‏کند، پیام‏هایى را براى دستگاه لیمبیک مغز شما مى‏فرستد. این دستگاه، حافظه و هیجان را مهار مى‏سازد. همچنین از طریق هیپوتالاموس بر روى دستگاه غدد درون‏ریز اثر مى‏نهد و به وسیله غده هیپوفیز، برقرارى تعادل شیمیایى بدن مؤثر است. زمانى که غم و افسردگى، توانایى بدن را جهت برقرارى تعادل و تندرستى تحریک مى‏کند، طى این روش استفاده سنجیده از روغن‏هاى معطر طبیعى در غلبه بر افسردگى یارى مى‏کند. عصاره رز گل محمدى یکى از اصلى‏ترین عطرهاى مورد استفاده براى افسردگى است. عصاره مزبور، عصاره تقطیرشده‏اى است که حدود 30 رز براى تولید یک قطره از آن استفاده مى‏شود و غلظت زیادى دارد. خودِ گل رز به تنهایى در تسکین افسردگى مؤثر نیست هر چند در بین خوشبوکننده‏هاى طبیعى، جاى خاصى دارد ولى باید به شکل روغن یا عصاره استنشاق شود.
بعضى عصاره‏هاى طبیعى دیگر که به عنوان ماده ضد افسردگى در نظر گرفته شده‏اند، عبارتند از اسطوخودوس، بهارنارنج پرتقال، گریپ‏فروت، برگاموت (نوعى گلابى ترکى)، یاسمن، شب‏بو و صندل هستند که شمارى از آنها ترشح استروژن را سرعت مى‏بخشند.
ریحان، یک گیاه معمولى آشپزخانه‏اى است که گل‏هاى سفید کوچکى دارد. عصاره تقطیرشده برگ‏هاى آن به صورت روغن سبز زردرنگى است و در غلبه بر افسردگى یارى مى‏کند.
برگاموت که درختى از نوع مرکبات است، گلابى معطر بزرگى مى‏دهد و روغن (عصاره) گرفته شده از میوه تازه‏چیده شده و برگ‏هاى آن که عطر لیمو دارد، به کاهش افسردگى کمک مى‏کند. همچنین صندل که یک درخت همیشه سبز است.

چطور از این عطرها استفاده کنیم؟

همه این عطرهاى طبیعى (عصاره تمام این گیاهان) را مى‏توان استنشاق کرد و یا مانند یک روغن حمام استفاده نمود. هر چند یک ماساژ همراه با بخار این عطرها در حمام، بهترین تسکین‏کننده و آرام‏بخش است. این روغن‏هاى گیاهى توسط یک انتشاردهنده یا دستگاه بخور ممکن است در هوا منتشر شود. تبخیر این روغن‏هاى معطر و انتشار آن در فضا به کاهش افسردگى یارى مى‏کند.

فواید

ریحان، کمک مؤثرى در رفع خستگى، اضطراب و افسردگى به عمل مى‏آورد و یک ضدعفونى‏کننده قوى است. در ضمن گیاه یادشده، احتمالاً براى رفع التهاب نایژه‏ها، سرماخوردگى، تب، نقرس، سوء هاضمه و مارگزیدگى استفاده مى‏شود. عصاره برگاموت هم خستگى را مرتفع مى‏سازد و نیز تسکین‏بخش است و تعجبى ندارد که به منزله ماده ضد افسردگى مصرف شود. وانگهى عصاره مزبور در موارد زیر کاربرد دارد:
زخم‏هاى پوست و دهان، برونشیت، زخم‏هاى گلو و روغن چوب صندل همانند یک آرام‏بخش اثر دارد و براى رفع تنش و افسردگى مؤثر است. همچنین جهت از بین بردن سرفه، تهوع و ناراحتى‏هاى پوستى مفید مى‏باشد. گفتنى است که افراط در مصرف روغن (عصاره) ریحان، بر شدت افسردگى مى‏افزاید. پس بهتر آنکه به اندازه از آن استفاده شود و زنان باردار از به کارگیرى آن در دوران حاملگى خوددارى ورزند.

منابع: -

1- تقدسى، محمدرضا، راز بوها در زیبایى و شادابى، مؤسسه کتاب‏درمانى - تهران، 1373.
2- فرهادیان، فریبا، لطفاً این عطرها را بو کنید، روزنامه جام جم، 1382.
3- یحیایى، شیرین، تأثیر عطردرمانى در کاهش افسردگى، روزنامه همشهرى، 1381.
4- اینترنت.