گزیده استفتاها از محضر امام خمینى (ره) 18


 

گزیده استفتاها از محضر امام خمینى (18)

احکام نفقه، سکونت و تمکین‏

س: اگر زن اطاعت از شوهر ننماید و هیچ گونه به سخن وى وقعى نگذارد و از خانه خود بدون اجازه شوهر بیرون رود - از یک ماه بیشتر و کمتر - آیا حق نفقه و سکنى دارد یا خیر؟ آنچه حکم‏اللَّه است مرقوم فرمایید.

ج: در فرض مرقوم حکم به نشوز زن مى‏شود و حق نفقه و سکنى ندارد.

س: آیا شوهر مى‏تواند زوجه خود را که دچار ناراحتى‏هاى عصبى است مکلّف به اقامت در شهر نماید؟ با وجودى که مى‏داند زندگى در شهر براى همسرش مناسب نیست و باعث تشدید بیمارى وى مى‏گردد؟

ج: اگر براى زن «حرجى» یا «ضررى» باشد، شوهر نمى‏تواند او را تکلیف به ماندن در آن محل نماید مگر آنکه با تهیه وسایل رفاهى، ضرر و حرج را از زن رفع نماید.

س: مردى هستم متأهل و ساکن تهران. ده سال است ازدواج کرده‏ام. همسرم اهل تبریز مى‏باشد. به خاطر مسئولیت‏هاى شغلى در تهران امکان سکونت در تبریز را ندارم. همسرم نیز مایل به سکونت در تهران است ولى وابستگى‏هاى قومى و تعهدات فرهنگى او را وادار نموده که نتواند در تهران و در منزل شوهرش اقامت گزیند. در طول ده سال گذشته این دورى‏ها، ناراحتى‏هاى بسیارى براى ما ایجاد کرده و باعث اختلال فکرى و روحى من و همسرم گردیده است. حل شرعى این مسئله را بیان فرمایید؟

ج: اگر منزل مسکونى شما در تهران موافق شأن همسرتان باشد، متابعت در سکنى بر او لازم است و در صورت تخلف، ناشزه محسوب مى‏شود مگر اینکه انتخاب مسکن براى زن در ضمن عقد شرط شده باشد.

س: در تحریرالوسیله باترجمه - جلد 3، صفحه 532، کتاب نکاح «فصل فى‏المهر»، مسئله 11، فرموده‏اید: «بل لها ان تمتنع من التمکین و تسلیم نفسها حتى تقبض مهرها الحالّ.»
ما در دادگاه با زنانى مواجه مى‏شویم که مى‏گویند ما به شوهرمان تمکین نمى‏کنیم، چون مهرمان را نداده و مطالبه مى‏کنیم ولى نمى‏دهد. آیا این مسئله شامل این طور زنان مى‏شود که قبلاً تمکین کرده‏اند و چه بسا بچه هم از شوهر خود پیدا کرده‏اند؟ یا مخصوص زنانى است که براى اولین بار شوهر مى‏خواهد با آنان نزدیکى کند؟

ج: اگر قبلاً تمکین کرده، حق امتناع ندارد.

س: آیا این موضوع که زن باید در عمل زناشویى از شوهر خود تمکین کند، حدى دارد؟ یا اینکه به طور نامحدود هر گاه شوهر خواست، باید زن تمکین کند؟ (البته در مواقعى که عذر شرعى نداشته باشد.)

ج: هر گاه شوهر بخواهد، زن باید تمکین کند.

س: آیا به این دلیل که کودک باید دو سال کامل شیر بخورد، مى‏توان از نزدیکى با شوهر اجتناب کرد؟ (چون در آن صورت احتمال مجدد حاملگى و قطع شیر هست.)

ج: در فرض مرقوم در صورت درخواست شوهر، زن حق امتناع ندارد.

س: دخترى که به عقد فردى در آمده و هنوز مدخوله نیست از شوهرش تقاضاى نفقه مى‏نماید اما شوهر مى‏گوید تا زن تمکین نکند، نفقه‏اش را نمى‏دهد و زن اظهار مى‏دارد که تا تمام مهریه را نگیرد، تمکین نمى‏کند. آیا او مستحق نفقه حال و گذشته هست یا نه؟

ج: در فرض مسئله که زن براى گرفتن مهریه، تمکین نکرده، نفقه ساقط نمى‏شود.

س: اگر زن در برابر شوهر خود تمکین نکند و یا خود را براى شوهرش آرایش نکند و شوهر بترسد که به گناه بیفتد، وظیفه‏اش چیست؟ آیا مى‏تواند براى جلوگیرى از افتادن در گناه، زنش را کتک بزند یا او را طلاق بدهد و یا بدون رضایت او زن دیگرى بگیرد؟

ج: اختیار طلاق با شوهر است و باید خود را از گناه نگه دارد و زن اگر تمکین نکند، ناشزه است و استحقاق نفقه ندارد.

س: تکلیف شرعى مرد در مورد استمتاع از همسر ضد انقلاب و تارک واجبات شرعیه و نفقه او چیست؟

ج: اگر مسلمان است، حکم سایر زن‏هاى مسلمان را دارد و البته او را ارشاد کنید.

س: اینجانب از زنم - که چند سال پیش طلاقش داده‏ام - فرزندى دارم که اکنون هشت سال دارد و هر ماه خرج او را به مادرش تحویل مى‏دهم تا از او نگهدارى نماید ولى اکنون مى‏خواهم فرزندم را تحویل گرفته و خود عهده‏دار نگهداریش باشم؛ در صورتى که مادرش از تحویل او به من خوددارى مى‏نماید و من هم دیگر نمى‏خواهم خرج ماهیانه او را بدهم در این صورت وظیفه شرعى و اسلامى من چیست؟ آیا مى‏توانم حتماً فرزندم را از دست مادرش که شوهر دیگرى دارد بگیرم؟ و در صورت عدم تحویل مادرش، آیا درست است که خرج و مخارج او را قطع نمایم؟ خواهشمند است جواب مرحمت فرمایید؟

ج: حق حضانت فرزند پسر تا دو سال و فرزند دختر تا هفت سال با مادر است و بعد از آن، مادر حق ندارد و پدر مى‏تواند فرزند را تحویل بگیرد. ولى در هیچ صورت نمى‏تواند نفقه بچه را قطع کند و با تزویج مادر در اثناء مدت حضانت، حق حضانت او ساقط مى‏شود و پدر حق پیدا مى‏کند.