گزیده استفتاها از محضر امام خمینى (19)

احکام نگهدارى فرزندان (حضانت)

س: آیا همسر شهید مى‏تواند براى همیشه اولاد شهید را پیش خود نگه دارد یا نه؟

ج: حق حضانت فرزندى که پدرش از دنیا رفته، تا زمان بلوغ با مادر است.

س: پدر شهیدى هستم که از پسر شهیدم یک فرزند به یادگار مانده، ولى عروسم اجازه نمى‏دهد که نوه خود را ببینم. از نظر شرعى چه کسى مى‏تواند قیّم بچه بشود، من یا مادرش؟ و حقوقى که پس از شهادت پسرم به خانواده‏اش تعلق مى‏گیرد، نمى‏دانم خرج نوه‏ام مى‏شود یا خیر، این حقوق چگونه باید تقسیم شود؟

ج: ولایت بر بچه با جدّ پدرى او است و حق حضانت و تربیت با مادر است و حقوقى که داده مى‏شود بستگى به مقررات دارد؛ به هر کس مقررات اقتضا مى‏کند باید داده شود و تشخیص با مسئولین است.

س: زن ناشزه‏اى که خودش خانه شوهر را ترک کرده و به خانه پدرش رفته آیا مى‏تواند با استفاده از حق حضانت، دختربچه چهار ساله خود را که در خانه شوهرش است جبراً تحویل بگیرد؟ آیا شوهر موظف است که کسوه و نفقه بچه را نیز به مادرش بدهد؟

ج: نشوز زن موجب سقوط حق حضانت نمى‏شود، ولى پدر ملزم نیست کسوه و نفقه بچه را به دست مادر بچه بسپارد.

س: اینجانب مادر شهید مى‏باشم. فرزند شهیدم وصیت کرده که اگر بعد از شهادت وى همسرش شوهر اختیار کند، فرزندش به وسیله پدر و مادرش نگهدارى شود. اکنون همسر وى ازدواج کرده و شوهر جدیدش صلاحیت اخلاقى ندارد و او حاضر نیست که پسر چهار ساله‏اش را - طبق وصیت فرزندمان - به ما بسپارد. لطفاً دستور فرمایید که ایشان فرزند پسرم را به من تحویل بدهند؟

ج: در فرض مسئله، حق حضانت و سرپرستى طفل با مادر است و نمى‏توانند طفل را از او بگیرند و وصیت در این جهت اثر ندارد ولى ولایت با جدّ پدرى طفل است.

س: آیا محکمه مى‏تواند پدر و مادر ممتنع از حضانت را مجبور نماید که به حقّ‏الحضانة عمل نمایند؟

ج: صرف حقّ‏الحضانة در آن مقدار که فقط حق مَن لَه‏الحضانة است قابل الزام و اجبار نیست، بلکه صاحب حق مى‏تواند از حقّ خود بگذرد و از حضانت صرف نظر نماید ولى نسبت به حق فرزند (در تر و خشک کردن وى و در تربیت و نگهدارى و حفظ او) اگر مَن عَلیه‏الحق امتناع ورزد، حاکم شرع مى‏تواند او را الزام به رعایت حق فرزند نماید.

س: اگر عمل به حقّ‏الحضانة مستلزم عسر و حرج فوق‏العاده باشد، مثل اینکه گرفتن فرزند از مادر بعد از دو سال و ردّ به پدر باعث مشقت غیر قابل تحمل براى مادر باشد (که این مشقّت اضافه بر اصل مشقت فراق است که معمولاً متوجه مادر مى‏شود) و یا عمل به حقّ‏الحضانة باعث فساد و انحراف اخلاقى و تربیتى باشد و کودک را در معرض فساد قرار دهد، در این دو صورت آیا باز حق حضانت ثابت است، یا به علت حرج و فساد، ساقط مى‏شود؟

ج: در صورت دوم که کودک در معرض فساد دینى یا اخلاقى قرار مى‏گیرد، پدر صلاحیت حضانت را مادام که چنین است ندارد و در صورت اول که مشقت، غیر قابل تحمل براى مادر است، پدر نباید فرزند را از مادر جدا کند.

س: اگر مردى یهودى مسلمان شود و زن یهودى خود را طلاق دهد، آیا باید فرزند (پسر شش ساله) خود را از مادر یهودى بگیرد و در آغوش اسلام بپروراند؟ یا مادر مى‏تواند اقدام قانونى کند و فرزند را از پدر بگیرد و در دین یهود بزرگ کند؟

ج: در فرض مرقوم، پدر مسلمان، فرزند را از مادر یهودى بگیرد.

س: آیا ولىّ شهید مى‏تواند همسر شهید را اجبار و تهدید کند به اینکه باید دو سال بچه را شیر بدهد؟

ج: حق اجبار ندارد.

س: اگر پدر قدرت حضانت نداشته باشد، آیا مادر باید حضانت را بپذیرد؟ یا او هم پس از تمام شدن مهلت مقرر و یا در فرض اسقاط حق (اگر قابل اسقاط و فقط حق باشد) مانند دیگران است؟

ج: در هر صورت مادر ملزم به حضانت و نگهدارى طفل نیست، بلکه رسیدگى به امور طفل بر عهده پدر است و امکان مباشرت، شرط نیست. قدرت بر تهیه وسایل و یا اجیر کردن کسى براى نگهدارى طفل کافى است.

س: لطفاً به سؤالات ذیل پاسخ بفرمایید.
1- پدرى طفل خود را به دیگرى مى‏دهد که او را فرزند خود قرار داده و از او نگهدارى و مخارجش را بدهد و آن شخص این طفل را به این عنوان نگهدارى نموده اما بعد از مدتى پدر طفل فرزند خود را از او مى‏گیرد. آیا نگهدارنده طفل، حق مطالبه مخارج طفل و مزد نگهدارى او را از پدرش دارد؟
2- طفل به سنّى رسیده که در حضانت پدر قرار گرفته است. مادر بچه مبلغى به پدر مى‏دهد تا حضانت را به مادر واگذار کند و مخارج بچه را نیز متعهد مى‏شود. آیا این نوع قرارداد صحیح است یا خیر؟ و در صورت صحت، آیا لازم است و یا جایز؟ و در صورت «جواز» اگر پدر به حضانت خود برگردد، آیا مادر هم حق مطالبه مبلغى را که در مقابل حضانت به پدر بچه داده و همچنین حق مطالبه مخارج طفل مشترک را دارد؟
3- موقع طلاق، زن از شوهر خود مطالبه اجرت زحماتى را مى‏کند که در خانه شوهرش کشیده (از قبیل پختن غذا و شستن لباس شوهر و نگهدارى اطفال مشترک) و مى‏گوید: من مى‏دانستم که شوهرم مرا طلاق مى‏دهد، لذا از اول بدون مزد کار نمى‏کردم. آیا موقع طلاق، زن چنین حقى را دارد یا نه؟

ج: 1- در فرض مرقوم مخارج را نمى‏تواند از پدر طفل مطالبه نماید و مزد هم حق ندارد.
ج: 2- پدر مى‏تواند از تعهدى که نموده برگردد و مادر حق رجوع به مخارجى که نموده ندارد و پولى که به پدر داده اگر در مقابل واگذارى حق حضانت بوده ملک پدر نشده و مى‏تواند از او مطالبه کند.
ج: 3- زن اگر زحماتى که در خانه مرد متحمل شده بدون مطالبه مزد یا به قصد تبرّع انجام داده، حق مطالبه چیزى در مقابل آن ندارد.

س: در مسئله 2458، رساله حضرت‏عالى مرقوم است: «اگر زنى که آزاد و مسلمان و عاقل است دخترى داشته باشد، تا هفت سال دختر تمام نشده، پدر نمى‏تواند او را از مادرش جدا کند.» بفرمایید زنى که کارمند است و صبح ساعت شش از خانه خارج مى‏شود و ساعت یک بعدازظهر مراجعت مى‏نماید، آیا این زن آزاد است؟ و آیا پدر مى‏تواند دخترش را از چنین زنى بگیرد؟ راضى به نگهدارى دختر نزد غیر از مادرش نمى‏باشد.

ج: تا هفت سال دختر تمام نشده حق حضانت و تربیت دختر با مادر است و بدون رضایت او، بچه را نمى‏توان گرفت.

س: اینجانب با بانویى مطلّقه آمریکایى که قبلاً مسیحى بوده، ازدواج کرده‏ام و ایشان یک پسر چهار ساله داشته و بعد از تشرف او به دین اسلام، شدیداً مورد اذیت و آزار افراد خانواده به ویژه شوهر سابقش قرار گرفته، از جمله فرزند را از ایشان جدا کرده و حتى اجازه دیدن هم به او نمى‏دهند. با توجه به اینکه پس از مسلمان شدن این خانم، فرزند ایشان خودبه‏خود مسلمان مى‏شود و ولایت او بر عهده طرف مسلمان است نه کافر و با توجه به اینکه طفل در دست پدر کافر اوست، وظیفه شرعى این مادر چیست؟ آیا رها کردن و سپردن طفل به اختیار پدر کافرش مى‏باشد یا سعى در پس گرفتن بچه؟ و اگر وظیفه‏اش گرفتن بچه است، تا چه حد باید براى پس گرفتن بچه اقدام کند؟

ج: اگر امکان دارد بچه را از آنان بگیرید و چنانچه ممکن نیست، معذور هستید.